Θέλω να δειπνήσω
πάνω σου
δεν θα γράψω τίποτα απόψε
θα κρατήσω όλα
τα πρακτικά του έρωτα
στο σώμα σου
να με προσκαλείς
στο τραπέζι σου
να με κόβεις με τα χέρια
δεν χορταίνουμε
αυτή η πείνα
είναι αβάσταχτη
στα δάχτυλά σου
θ' απλωθώ
να με γλύφεις
λαίμαργα
με ανάρμοστους τρόπους
άσε με να γίνω
το μέλι και το κεντρί
άγγελος και εωσφόρος
κρατώ την όρεξή μου
για το δικό σου πιάτο
να πέσουμε
με στόματα, χέρια
μέσα σε λίμνες
όστρακα και βότσαλα
επάνω στο στήθος
κάθε κρυφή πτυχή
ν' απομυζήσουμε όλη μας
την ελπίδα
που τρέφει την ομορφιά
στο χαμόγελο που ποθώ
θα ανεβούμε στο ταβάνι
όλα θα τα κάνουμε ψηλά
και πιο πολύ
θα πέφτουν με πάταγο
στο πάτωμα
ρούχα, λέξεις, προσμονές
αχόρταγα θα αναλώσουμε
κάθε κίνηση του λεπτοδείκτη
σε φάση αργή
σε κίνηση αέναη
στο μέσα μας
εκεί θα συναντηθούμε
ξυπνώντας ξανά
από το λήθαργο των ημερών
το πολύτιμο το λίγο
που ξέρει να γίνεται πολύ
έπειτα
τον υπόλοιπο καιρό
θ' αναθυμιέμαι
τα γλυκά σου δάχτυλα
στο στόμα
σαν το μωρό
για να ησυχάσει
μα δεν θα ησυχάζω
μόνο θ' ανοίγω μια παρένθεση
και θα χωράω μέσα ολόσωμος
διπλώνοντας στα δύο
για να με βρεις ξανά
την άλλη μέρα
σαν φυσαλίδα
μέσα στο ποτήρι
πάνω σου
δεν θα γράψω τίποτα απόψε
θα κρατήσω όλα
τα πρακτικά του έρωτα
στο σώμα σου
να με προσκαλείς
στο τραπέζι σου
να με κόβεις με τα χέρια
δεν χορταίνουμε
αυτή η πείνα
είναι αβάσταχτη
στα δάχτυλά σου
θ' απλωθώ
να με γλύφεις
λαίμαργα
με ανάρμοστους τρόπους
άσε με να γίνω
το μέλι και το κεντρί
άγγελος και εωσφόρος
κρατώ την όρεξή μου
για το δικό σου πιάτο
να πέσουμε
με στόματα, χέρια
μέσα σε λίμνες
όστρακα και βότσαλα
επάνω στο στήθος
κάθε κρυφή πτυχή
ν' απομυζήσουμε όλη μας
την ελπίδα
που τρέφει την ομορφιά
στο χαμόγελο που ποθώ
θα ανεβούμε στο ταβάνι
όλα θα τα κάνουμε ψηλά
και πιο πολύ
θα πέφτουν με πάταγο
στο πάτωμα
ρούχα, λέξεις, προσμονές
αχόρταγα θα αναλώσουμε
κάθε κίνηση του λεπτοδείκτη
σε φάση αργή
σε κίνηση αέναη
στο μέσα μας
εκεί θα συναντηθούμε
ξυπνώντας ξανά
από το λήθαργο των ημερών
το πολύτιμο το λίγο
που ξέρει να γίνεται πολύ
έπειτα
τον υπόλοιπο καιρό
θ' αναθυμιέμαι
τα γλυκά σου δάχτυλα
στο στόμα
σαν το μωρό
για να ησυχάσει
μα δεν θα ησυχάζω
μόνο θ' ανοίγω μια παρένθεση
και θα χωράω μέσα ολόσωμος
διπλώνοντας στα δύο
για να με βρεις ξανά
την άλλη μέρα
σαν φυσαλίδα
μέσα στο ποτήρι
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου