Κάποτε
τίποτα δενείναι
υποφερτό
ζεσταίνομαι
τριγυρίζω ένα γύρο
όλα τα σκορπάω κάτω
να κυλιστώ
στο σκονισμένο δάπεδο
βλέποντας τα πράγματα
ανεστραμμένα
από κάτω
κάποτε
δεν είμαι πουθενά
και σε αναζητώ
έπειτα λέω
δεν πρέπει να σκέφτεσαι
όλα είναι καλά καμωμένα
αγγελικά και άγια
και γαμημένα τέλεια
που
όσο να ναι
εμείς οι ατελείς
πώς να παρακολουθήσουμε
το απόβραδο
κοντοσκέκονται
με τα αυτοκίνητα
χωρίς ήχο
μόνο για το τελευταίο φως
της ημέρας
σε μια στροφή
θα έλεγα ορκίζομαι
πως είδα το φάσμα
μιας γυναίκας
έτρεξα ένα γύρο
δεν ήθελα, το ξέρεις
να πάρω γρήγορα
το δρόμο της επιστροφής
οι ώρες τελειώνουν
με την επίγνωση αυτή
μεταγγίζω το σώμα μου
στο σώμα σου
σ' ένα διαρκή αγώνα
ενάντια σε χώρο
σε χρόνο
σε περιθώρια
σε επιθυμία
δεν άντεξα
μία και μισή
οσμίζοντας τονλίγο αέρα
που εγκλωβίστηκε
με το δικό σου άρωμα
παραδόθηκα αμαχητί
μόνο και μόνο
με τη σκέψη
χωρίς καμία απολύτως
κίνηση
έχυσα τα μυαλά μου
ποτίζοντας
τις λεπτές ίνες
της προσμονής
καιιδιάβηκα γυμνός
μπρος στο παράθυρο
παρελαύνοντας ηρωικά
τον ενύπνιο πόθο σου
και περισσότερο ακόμα
μετά σε αποθύμησα
μα είναι τόσολίγος καιρός...
αλλά δεν είναι
ήτανε ανελέητα πολύ
τα χρόνια που πρόσφυγες
προτού να γίνεις
ορισμός μου
ταυτότητα
συνέχεια
και τέλος μου
τίποτα δενείναι
υποφερτό
ζεσταίνομαι
τριγυρίζω ένα γύρο
όλα τα σκορπάω κάτω
να κυλιστώ
στο σκονισμένο δάπεδο
βλέποντας τα πράγματα
ανεστραμμένα
από κάτω
κάποτε
δεν είμαι πουθενά
και σε αναζητώ
έπειτα λέω
δεν πρέπει να σκέφτεσαι
όλα είναι καλά καμωμένα
αγγελικά και άγια
και γαμημένα τέλεια
που
όσο να ναι
εμείς οι ατελείς
πώς να παρακολουθήσουμε
το απόβραδο
κοντοσκέκονται
με τα αυτοκίνητα
χωρίς ήχο
μόνο για το τελευταίο φως
της ημέρας
σε μια στροφή
θα έλεγα ορκίζομαι
πως είδα το φάσμα
μιας γυναίκας
έτρεξα ένα γύρο
δεν ήθελα, το ξέρεις
να πάρω γρήγορα
το δρόμο της επιστροφής
οι ώρες τελειώνουν
με την επίγνωση αυτή
μεταγγίζω το σώμα μου
στο σώμα σου
σ' ένα διαρκή αγώνα
ενάντια σε χώρο
σε χρόνο
σε περιθώρια
σε επιθυμία
δεν άντεξα
μία και μισή
οσμίζοντας τονλίγο αέρα
που εγκλωβίστηκε
με το δικό σου άρωμα
παραδόθηκα αμαχητί
μόνο και μόνο
με τη σκέψη
χωρίς καμία απολύτως
κίνηση
έχυσα τα μυαλά μου
ποτίζοντας
τις λεπτές ίνες
της προσμονής
καιιδιάβηκα γυμνός
μπρος στο παράθυρο
παρελαύνοντας ηρωικά
τον ενύπνιο πόθο σου
και περισσότερο ακόμα
μετά σε αποθύμησα
μα είναι τόσολίγος καιρός...
αλλά δεν είναι
ήτανε ανελέητα πολύ
τα χρόνια που πρόσφυγες
προτού να γίνεις
ορισμός μου
ταυτότητα
συνέχεια
και τέλος μου
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου