καλησπερίζω
τα μεταίχμια μάτια σου
τα μεταίχμια μάτια σου
χορηγός της κάθε ήττας μου
που με συνέπεια απεργάζομαι
κουράστηκα να μην ξέρω
κουράστηκα ν' ακολουθώ - ποιον; τι; -
οι μέρες ατελείωτες
σχηματισμοί ενδημικών αντιφάσεων
πάνω στο άγρυπνο σώμα των πόλεων
φεύγω μια φορά
φτάνω στην άκρη του βράχου
απ΄την πίσω πλευρά\
ένα σκατομπιτσόμπαρο στενάζει
μαζί με πλήθη νόμιμα αγνοούμενων
ζώντας σ' έναν υβριδικό όρμο
ο βραδυνός ουρανός εφορμούσε
εκμηδενίζοντας κάθε μου υπόσταση
κι έτσι, να δεις, που θα είναι το σωστό
πού βρέθηκα εγώ
ένα λιπαρός λεκές
μια κακοφωνία στο χαίνον χάος
έλεγα θα περιμένω να ξημερώσει
αλλά βυθίστηκα στη δίνη του χρόνου
της επιβραδυνόμενης ανάσας σου
τελικά δίκιο είχες
αφήσου αφήσου
στο τέλος εκεί που πρέπει
θα καταλήξεις
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου