Θα σε βρίσκω πάντοτε
στο μυχό του κόλπου
όπου ανοίγουν απότομα τα βάραθρα
χάσκουνε τα στόματα
των παλιών σπηλαίων
η οσμή μου
ποτίζει τον περιορισμένο κόσμο μου
πενήντα τετραγωνικά ελπίδες
αμφιβολίες
ανοιχτά χείλη και
αναστεναγμοί
ιδρωμένοι με το παράθυρο γυρτό
ένας γλυκός πυρετός
έρχεται και με συνεπαίρνει
σταδιακά
βυθίζω
βουτάω ολόκληρη την καρδιά μου
έναν παλλόμενο έφηβο
με σφιχτά μέλη
και μια άρνηση για το σύνηθες
μια λίμνη από εκούσια
παραληρήματα
με διακατέχει
κρατώ μια στιγμή
κόβω μια χαρακιά στον χρόνο
και μέσα από τη
σκοτεινή χαραμάδα
σε βλέπω
ολόγιομη
να ταξιδεύειες επάνω μου
με τα μάτια κλειστά
θεϊκό προσκύνημα
φλογερή προσευχή
σε ασπάζομαι σύγκαυλος
και δέομαι τη δέησή σου
πονηρά απονήρευτα
αναδεύοντας το βυθό
σκοπώντας
σαν ραβδοσκόπος
ώσπου
να αναβλύσει
το θεσπέσιο
νερό
της πηγής σου
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου