Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Γυρνάω

Γυρνάω ξανά
κάθε βράδυ
αναβιώνω
στιγμές
κυλάμε στις ράγες
δεν είμαστε
μόνοι
έρχεται ο καιρός
βρίσκεις έναν
προορισμό
το ταξίδι
έχει νόημα και σκοπό
πιάνω το νήμα
ξανά
στη δουλειά
στο σπίτι
βγαίνεις στο δρόμο
λες
ήταν ωραία
κι η άλλη μέρα
που ζήσαμε
έστω και για λίγο
είναι ωραία
και σήμερα
θα σ' ακούσω
θα μοιραστώ
τα λίγα
και τα πολλά
τα φωτεινά
τα πιο γκρίζα
μαθαίνω ν' ακούω
μαθαίνω για σένα
όλο και κάτι
κάθε μέρα
που ζούμε
όχι άδικα
όχι μάταια
με τα χέρια μου
ψηλαφίζω
αναγνωρίζω
κρατώ την αίσθηση
μέσα μου
δική σου
δεν είσαι μόνο
μια εικόνα
έχω πολύ περισσότερα
ν' ανακαλύψω
δεν υπάρχει
εκ των προτέρων
εκ των υστέρων
τώρα δα
συντελείται
κάθε στιγμή
μια μικρή
μεταμόρφωση
 πολλά μικρά
τμήματα
από σένα
από μένα
κάνουν αυτό
που λέμε
κόσμο μας
πέφτω να κοιμηθώ
με το κορμί
να ζητά
το περισσότερο
με την καρδιά μου
να γεύεται
τη γλυκιά προσμονή
αυτό που θέλουμε
κι επιθυμούμε
τόσο στέρεα
τόσο ζωντανά
είσαι εδώ
δεν είσαι μόνη
αλλά είσαι
η μόνη
αυτό για πάντα
θα στο οφείλω
θα προσπαθώ
αντάξια
να το επιστρέφω
γράφω ημερολόγια
αυτό μπορώ
όταν δεν μπορώ
να σ' έχω στα χέρια μου
αυτό θα κάνω
απόψε πάλι
συγχώρεσε
τη μανιέρα μου
ο έρωτας είναι πάντα
παραπάνω
απ' ό,τι μπορώ
να περιγράψω
αλλά αυτό που μπορώ
απόψε
αφειδώλευτα
θ' αφήσω
μέσα σου




Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Terminal

Εμπρός, όλοι όρθιοι να επευφημήσουμε ζωηρά στην τελική αναμέτρηση δεν υπάρχει νικητής ούτε και γέρας μα ο αγώνας δόθηκε η κούρσα κερδήθηκε τα καλύτερα μείνανε πίσω όπως κάτι σημάδια που βάζεις στη διαδρομή και ξέρεις ότι οδηγούν στα ξέφωτα των αναμνήσεων Εμπρός με μία ιαχή θριάμβου ν' αποθέσουμε  λίγες κόκκινες παπαρούνες τι είναι η εποχή που θριαμβολογεί το εφήμερο  κι ανεπανάληπτο  της άνοιξης που ήρθε δύσκολα κι εύκολα θ' αποδράμει αφήνονας πίσω χιλόμετρα δρόμο πόνο και δάκρυ κι αλλοτινή χαρά δίκαια μοιρασμένα

Χειροκρότημα

δεν πρόσεχε όλο πατούσε σε κάτι κενά κάτι ρωγμές άηχες ένα φάσμα άπλωνε άρρωστο φως έβρεχε σκόνη λέγανε πως θα περάσει υπομονή είναι ζήτημα... εξαρτάται απ' το μέτρο σύγκρισης για άλλους ένα κλείσιμο του ματιού για άλλους μια ζωή θα περάσουν όλα δεν θα σκέφτεσαι πια αν και ίσως κι εφόσον ο μαστρωπός χρόνος ασελγεί στο ανυποψίαστο σώμα παρατάσεις και παραστάσεις ο πιανίστας σκύβει επάνω από το κύμβαλο κι αναμετράται με το φοβερό κενό των παύσεων πριν το τελειωτικό χειροκρότημα

Ηλικιωμένη στη μπαλκονόπορτα

Ηλικιωμένη στη μπαλκονόπορτα δεν ξέρω αν παρατηρεί ίσως να θυμάται ίσως να μη θυμάται πια πιο πάνω ανεβαίνοντας Τοσίτσα μου φάνηκε πως είδα τον σύντροφο Φελέκη κάπως πιο συρρικνωμένο οχι όμως στην αρχαία τρίκυκλη μπεμβέ αλλά σ' ένα παπί τρισάθλιο νομίζω αυτός' θα μας έχει αφήσει χρόνους στην Ερεσσού  αποτυχημένη πρώτη συνέρευση δεκαετίες πίσω μόλις χτες σ΄αυτή τη γειτονιά συσσωρεύονται μνήμες γκράφιτι μαύρα αφίσες και συνθήματα στις εισόδους των καταστημάτων κορίτσια καπνίζουν στριφτά τσιγάρα εμείς χορτάσαμε καπνό και τέλος από αυταπάτες οι δρόμοι άλλαξαν τα σπίτια κρύφτηκαν πίσω από φεγγίτες στη σκεπή οι μέρες κοντύνανε στο ανάστημα του επιτρεπτού απολυτήριες εξετάσεις φροντιστήριο στην Κωλέττη οι δρόμοι σκεπάστηκαν οι διαδρομές έμειναν ίδιες τα βήματα βαρύνανε κι έρχεται λέει νέος χρόνος ούτε να το συζητάς κάποτε έγραφα κάρτες Χριστουγέννων κάποτε ήσαν δυνατότητες που η υλοποίησή των καθυστέρησε τραγικά ως το αναπόφευκτο  abort mission  το προτσές του ιστορικού υλισμού ...