Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

πρώτα βήματα

Χρειάζεται
όλος ο χρόνος
κι ακόμα περισσότερο
να δώσω
να δοθώ
ό,τι έχω
κι ό,τι γίνεται
σήμερα είδα
ένα μωρό
στο πάρκο
έκανε τα πρώτα του
βήματα
όπως όλοι ξεκινάμε
κάποιος μας κρατά
από τα δυο χέρια
και θέλεις
να τρέξεις
να κατακτήσεις
να καλύψεις
όλη την απόσταση
παράξενο
θυμάμαι ακόμα
ένα μωρό
που έζησε μέσα μου
ή εγώ μέσα του
να μπουσουλάει
σε μια αυλή
το κρύο τσιμέντο
στο χωριό
τα σκαλιά της εισόδου
ξαναγυρνώ στη σπείρα
του χρόνου
μεταφέρομαι ακαριαία
μωρό-παιδί-άγουρος έφηβος-νέος
ενήλικας-μεσήλικας
και πάλι πίσω
ένας λαβύρινθος
έλα κοντά μου
χάνομαι εκτός κι εντός
κλείνομαι μέσα
στο κέλυφος
σε βλέπω να φεύγεις
πριν φύγεις
ξέρω δεν είσαι πάντα εδώ
γλιστράς κι εσύ
περνάς ξυστά στο χρόνο
να σε αγγίζω
να βεβαιώνομαι ότι
είσαι λίγο πιο πέρα
στο μέσα δωμάτιο
θα σηκωθώ απ' το κρεβάτι
θα στρώσω τα ρούχα
ένα φιλί
καληνύχτα αγαπημένη
πες μου πως θα μείνεις
δεν είμαι παιδί
μα έχω ανάγκη
να το ακούσω
έλα απόψε
αύριο
θα μετρήσουμε ξανά
θ' αναζητήσουμε ξανά
σε ζητώ
με κάθε τρόπο
να σ' έχω
κι ας μην μπορώ
να φτάσω σε σένα
αν δεν χαθώ μέσα σου
δεν θα βρίσκω
τίποτα από μένα
γι' αυτό, καταλαβαίνεις;
με συνέχει αυτή η αγωνία
να σε προφτάσω
να νιώσω όλο
το βάρος μου
να εξαφανίζεται
ενώ εσύ θα γελάς
θα τα βλέπω όλα πια
καθαρά
με τα μάτια κλειστά
μεταλαβαίνοντας
ψυχή και σώμα
ιερά
και μυστικά


Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Terminal

Εμπρός, όλοι όρθιοι να επευφημήσουμε ζωηρά στην τελική αναμέτρηση δεν υπάρχει νικητής ούτε και γέρας μα ο αγώνας δόθηκε η κούρσα κερδήθηκε τα καλύτερα μείνανε πίσω όπως κάτι σημάδια που βάζεις στη διαδρομή και ξέρεις ότι οδηγούν στα ξέφωτα των αναμνήσεων Εμπρός με μία ιαχή θριάμβου ν' αποθέσουμε  λίγες κόκκινες παπαρούνες τι είναι η εποχή που θριαμβολογεί το εφήμερο  κι ανεπανάληπτο  της άνοιξης που ήρθε δύσκολα κι εύκολα θ' αποδράμει αφήνονας πίσω χιλόμετρα δρόμο πόνο και δάκρυ κι αλλοτινή χαρά δίκαια μοιρασμένα

Χειροκρότημα

δεν πρόσεχε όλο πατούσε σε κάτι κενά κάτι ρωγμές άηχες ένα φάσμα άπλωνε άρρωστο φως έβρεχε σκόνη λέγανε πως θα περάσει υπομονή είναι ζήτημα... εξαρτάται απ' το μέτρο σύγκρισης για άλλους ένα κλείσιμο του ματιού για άλλους μια ζωή θα περάσουν όλα δεν θα σκέφτεσαι πια αν και ίσως κι εφόσον ο μαστρωπός χρόνος ασελγεί στο ανυποψίαστο σώμα παρατάσεις και παραστάσεις ο πιανίστας σκύβει επάνω από το κύμβαλο κι αναμετράται με το φοβερό κενό των παύσεων πριν το τελειωτικό χειροκρότημα

Ηλικιωμένη στη μπαλκονόπορτα

Ηλικιωμένη στη μπαλκονόπορτα δεν ξέρω αν παρατηρεί ίσως να θυμάται ίσως να μη θυμάται πια πιο πάνω ανεβαίνοντας Τοσίτσα μου φάνηκε πως είδα τον σύντροφο Φελέκη κάπως πιο συρρικνωμένο οχι όμως στην αρχαία τρίκυκλη μπεμβέ αλλά σ' ένα παπί τρισάθλιο νομίζω αυτός' θα μας έχει αφήσει χρόνους στην Ερεσσού  αποτυχημένη πρώτη συνέρευση δεκαετίες πίσω μόλις χτες σ΄αυτή τη γειτονιά συσσωρεύονται μνήμες γκράφιτι μαύρα αφίσες και συνθήματα στις εισόδους των καταστημάτων κορίτσια καπνίζουν στριφτά τσιγάρα εμείς χορτάσαμε καπνό και τέλος από αυταπάτες οι δρόμοι άλλαξαν τα σπίτια κρύφτηκαν πίσω από φεγγίτες στη σκεπή οι μέρες κοντύνανε στο ανάστημα του επιτρεπτού απολυτήριες εξετάσεις φροντιστήριο στην Κωλέττη οι δρόμοι σκεπάστηκαν οι διαδρομές έμειναν ίδιες τα βήματα βαρύνανε κι έρχεται λέει νέος χρόνος ούτε να το συζητάς κάποτε έγραφα κάρτες Χριστουγέννων κάποτε ήσαν δυνατότητες που η υλοποίησή των καθυστέρησε τραγικά ως το αναπόφευκτο  abort mission  το προτσές του ιστορικού υλισμού ...