Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Προχωρώντας

Προχωρώντας
θα βρεις
πρόσφορο έδαφος
και θα βρεις
κι άλλα
περάσματα δύσκολα
άλλοτε με άλματα
άλλοτε με κόπο
μετρώντας τα βήματα
ξέρω πως θα ρθει
το βράδυ
όπως και τόσα άλλα
ξέρεις
όσοι μένουν μόνοι
συνηθίζουν αυτό
το σκοτάδι
μαθαίνεις να ζεις
χωρίς μια κουβέντα
δεν έχεις
δυο βουρτσάκια
στο ποτήρι
τα πιάτα στοιβάζονται
γιατί ποιος νοιάζεται
είναι ένας αδιάκοπος αγώνας
ενάντια
στον ίδιο τον εαυτό
που δεν αντέχει
τον ίδιο
κι όμως τον έχει εκεί
να καταλαμβάνει
τον ίδιο χώρο
το ίδιο κάθισμα
να χρησιμοποιεί
τα ποτήρια του
να πέφτει στο κρεβάτι του
χωρίς όνειρα
γιατί τα όνειρα
χρειάζονται και κάτι άλλο
αν δεν είσαι
τα μάτια μου
μέσα στα μάτια σου
το κορμί μου
μέσα στο δικό σου
αν δεν κοινωνείς
το ίδιο αίμα
τον ιδρώτα
τη μυρωδιά
απανρθρωπίζεσαι
γίνεσαι θηρίο
κι αγριεύεις
ξεμαθαίνεις τον κόσμο
κι ο κόσμος σε ξεχνάει
θέλει τους τρόπους της
η ζωή
και το αψύ ποτό
του πόθου
για να πορεύεται
να πηγαίνει
προχωρώντας
στα σίγουρα
εκεί που
η αγκαλιά, το γλυκό φιλί
το αγαπημένο χέρι σου
το σώμα
το αγαπημένο
που διαγράφεται
τόσο κοντά
τόσο απαγορευμένο
που όταν το έχεις
καμιά φορά
δεν ξέρεις πώς
να το πλησιάσεις
πώς να αφεθείς
να σε κάνει και πάλι
τον ίδιο δυνατό άντρα
ψάχνει να βρει
τη δίοδο
να σε κάνει
από την αρχή
δική του
σώμα με σώμα
χτύπο το χτύπο
είμαι στα χέρια σου
ένα νεύμα
μια κίνηση
όλα είναι
τόσο απλά
όλα είναι δικά μας
δεν έχουμε
παρά να αδράξουμε
και να ζήσουμε
το κάθε τι
να ονειρευτούμε
προχωρώντας
με τα μάτια
στραμμένα μέσα στα μάτια
μην απορείς
που σε κοιτώ
σαν να σε βλέπω
για πρώτη φορά
μπορώ σε σένα
να βλέπω
κάθε φορά
και κάτι άλλο
που να μπορώ να λέω
σε ξέρω
κι όμως
θέλω ν' αναζητώ
κάθε φορά
την πιο απόλυτη αλήθεια
μέσα στα μάτια σου
κοιτώντας
κυρίως
στο σκοτάδι
κυρίως τότε που
σ' αγκαλιάζω
και παρακαλώ
να σταθεί
ο χρόνος
αλλά έτσι είναι
το καλύτερο
δεν μένει πολύ
πρέπει να το αναζητήσεις
άσε με να σε αναζητώ
λοιπόν
ξανά και ξανά
και μην απορείς που γράφω
και γράφω
όσος καιρός
κι αν περάσει
εγώ θα σ' αναζητώ
κι ας είσαι εδώ
προχωρώντας
θα βρίσκομαι πίσω σου
θα σε φτάνω
θα σε κυκλώνω
θα περνάς μπροστά
και πάλι θα έρχομαι
να σε βρίσκω
μέσα μου
που σ' έχω
είμαι το  ένα σου
το δικό σου
μέσα στα χέρια σου
κάτω απ΄το μικρό
δαχτυλάκι σου
ω, ακούστε λοιπόν
τον έρωτα τραγουδώ
προχωρώντας
θα βρίσκω πάντοτε
κι άλλα τραγούδια
μόνο για να σου τραγουδώ

κάτι κι απ' τα αθάνατα 90'ς....


Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Terminal

Εμπρός, όλοι όρθιοι να επευφημήσουμε ζωηρά στην τελική αναμέτρηση δεν υπάρχει νικητής ούτε και γέρας μα ο αγώνας δόθηκε η κούρσα κερδήθηκε τα καλύτερα μείνανε πίσω όπως κάτι σημάδια που βάζεις στη διαδρομή και ξέρεις ότι οδηγούν στα ξέφωτα των αναμνήσεων Εμπρός με μία ιαχή θριάμβου ν' αποθέσουμε  λίγες κόκκινες παπαρούνες τι είναι η εποχή που θριαμβολογεί το εφήμερο  κι ανεπανάληπτο  της άνοιξης που ήρθε δύσκολα κι εύκολα θ' αποδράμει αφήνονας πίσω χιλόμετρα δρόμο πόνο και δάκρυ κι αλλοτινή χαρά δίκαια μοιρασμένα

Χειροκρότημα

δεν πρόσεχε όλο πατούσε σε κάτι κενά κάτι ρωγμές άηχες ένα φάσμα άπλωνε άρρωστο φως έβρεχε σκόνη λέγανε πως θα περάσει υπομονή είναι ζήτημα... εξαρτάται απ' το μέτρο σύγκρισης για άλλους ένα κλείσιμο του ματιού για άλλους μια ζωή θα περάσουν όλα δεν θα σκέφτεσαι πια αν και ίσως κι εφόσον ο μαστρωπός χρόνος ασελγεί στο ανυποψίαστο σώμα παρατάσεις και παραστάσεις ο πιανίστας σκύβει επάνω από το κύμβαλο κι αναμετράται με το φοβερό κενό των παύσεων πριν το τελειωτικό χειροκρότημα

Ηλικιωμένη στη μπαλκονόπορτα

Ηλικιωμένη στη μπαλκονόπορτα δεν ξέρω αν παρατηρεί ίσως να θυμάται ίσως να μη θυμάται πια πιο πάνω ανεβαίνοντας Τοσίτσα μου φάνηκε πως είδα τον σύντροφο Φελέκη κάπως πιο συρρικνωμένο οχι όμως στην αρχαία τρίκυκλη μπεμβέ αλλά σ' ένα παπί τρισάθλιο νομίζω αυτός' θα μας έχει αφήσει χρόνους στην Ερεσσού  αποτυχημένη πρώτη συνέρευση δεκαετίες πίσω μόλις χτες σ΄αυτή τη γειτονιά συσσωρεύονται μνήμες γκράφιτι μαύρα αφίσες και συνθήματα στις εισόδους των καταστημάτων κορίτσια καπνίζουν στριφτά τσιγάρα εμείς χορτάσαμε καπνό και τέλος από αυταπάτες οι δρόμοι άλλαξαν τα σπίτια κρύφτηκαν πίσω από φεγγίτες στη σκεπή οι μέρες κοντύνανε στο ανάστημα του επιτρεπτού απολυτήριες εξετάσεις φροντιστήριο στην Κωλέττη οι δρόμοι σκεπάστηκαν οι διαδρομές έμειναν ίδιες τα βήματα βαρύνανε κι έρχεται λέει νέος χρόνος ούτε να το συζητάς κάποτε έγραφα κάρτες Χριστουγέννων κάποτε ήσαν δυνατότητες που η υλοποίησή των καθυστέρησε τραγικά ως το αναπόφευκτο  abort mission  το προτσές του ιστορικού υλισμού ...