Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Πηλός

Κάλεσέ με
η νοητή γραμμή
που μας ενώνει
δεν γίνεται αλλιώς
πέρασε καιρός
ύστερα
ήρθαν άλλες μέρες
βρήκαμε το νήμα
ο δικός μας
τρόπος
να κάνουμε το λίγο
πιο πολύ
είναι αλήθεια πως
κάποτε έρχεται
όχι ακριβώς
αυτό που λέμε
ανταμοιβή
αλλά
πατάω γερά
εκεί όπου πατάς
σε βρίσκω
στα πιο απλά
πράγματα
αυτό το δυσεύρετο
κάποτε φάνταζε
αδύνατο
είναι το πιο
απλό πράγμα
να σου μιλήσω
να σε δω
να πάρω το θάρρος
και το κουράγιο σου
ξέρεις πολύ καλά
ότι
όλα γίνονται
για κάποιο λόγο
έτσι δένονται
οι ζωές
ούτε με υποσχέσεις
ούτε με τυπικά όρια
αν δεν ήσουνα
τόσο ξεχωριστή κι όμως
τόσο οικεία για μένα
δεν θα μπορούσα
να συνεχίσω
με τον ίδιο τρόπο
να  υπάρχεις
να περιφέρεσαι
στον κόσμο
περάσαμε καιρό
αναζητώντας
έξω από εμάς
σ' έχω βρει
μέσα μου
κι ό,τι αγαπώ
είναι πάλι
από σένα
είναι τόσο απλό
με κατέχεις
με τέτοια δύναμη
τόσο πρωταρχικά
και γήινα
όπως τότε
που βούτηξες
με τα πόδια γυμνά
στην παγωμένη όχθη
του ποταμού
σαν παιδί
και σαν γυναίκα
ν' απλώνομαι
επάνω σου
η γη
το χώμα
το νερό
μονάχα αυτό
να μαι για σένα
πάνω σου να σμιλεύομαι
σαν πηλός







Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Terminal

Εμπρός, όλοι όρθιοι να επευφημήσουμε ζωηρά στην τελική αναμέτρηση δεν υπάρχει νικητής ούτε και γέρας μα ο αγώνας δόθηκε η κούρσα κερδήθηκε τα καλύτερα μείνανε πίσω όπως κάτι σημάδια που βάζεις στη διαδρομή και ξέρεις ότι οδηγούν στα ξέφωτα των αναμνήσεων Εμπρός με μία ιαχή θριάμβου ν' αποθέσουμε  λίγες κόκκινες παπαρούνες τι είναι η εποχή που θριαμβολογεί το εφήμερο  κι ανεπανάληπτο  της άνοιξης που ήρθε δύσκολα κι εύκολα θ' αποδράμει αφήνονας πίσω χιλόμετρα δρόμο πόνο και δάκρυ κι αλλοτινή χαρά δίκαια μοιρασμένα

Χειροκρότημα

δεν πρόσεχε όλο πατούσε σε κάτι κενά κάτι ρωγμές άηχες ένα φάσμα άπλωνε άρρωστο φως έβρεχε σκόνη λέγανε πως θα περάσει υπομονή είναι ζήτημα... εξαρτάται απ' το μέτρο σύγκρισης για άλλους ένα κλείσιμο του ματιού για άλλους μια ζωή θα περάσουν όλα δεν θα σκέφτεσαι πια αν και ίσως κι εφόσον ο μαστρωπός χρόνος ασελγεί στο ανυποψίαστο σώμα παρατάσεις και παραστάσεις ο πιανίστας σκύβει επάνω από το κύμβαλο κι αναμετράται με το φοβερό κενό των παύσεων πριν το τελειωτικό χειροκρότημα

Ηλικιωμένη στη μπαλκονόπορτα

Ηλικιωμένη στη μπαλκονόπορτα δεν ξέρω αν παρατηρεί ίσως να θυμάται ίσως να μη θυμάται πια πιο πάνω ανεβαίνοντας Τοσίτσα μου φάνηκε πως είδα τον σύντροφο Φελέκη κάπως πιο συρρικνωμένο οχι όμως στην αρχαία τρίκυκλη μπεμβέ αλλά σ' ένα παπί τρισάθλιο νομίζω αυτός' θα μας έχει αφήσει χρόνους στην Ερεσσού  αποτυχημένη πρώτη συνέρευση δεκαετίες πίσω μόλις χτες σ΄αυτή τη γειτονιά συσσωρεύονται μνήμες γκράφιτι μαύρα αφίσες και συνθήματα στις εισόδους των καταστημάτων κορίτσια καπνίζουν στριφτά τσιγάρα εμείς χορτάσαμε καπνό και τέλος από αυταπάτες οι δρόμοι άλλαξαν τα σπίτια κρύφτηκαν πίσω από φεγγίτες στη σκεπή οι μέρες κοντύνανε στο ανάστημα του επιτρεπτού απολυτήριες εξετάσεις φροντιστήριο στην Κωλέττη οι δρόμοι σκεπάστηκαν οι διαδρομές έμειναν ίδιες τα βήματα βαρύνανε κι έρχεται λέει νέος χρόνος ούτε να το συζητάς κάποτε έγραφα κάρτες Χριστουγέννων κάποτε ήσαν δυνατότητες που η υλοποίησή των καθυστέρησε τραγικά ως το αναπόφευκτο  abort mission  το προτσές του ιστορικού υλισμού ...