θα μείνω και πάλι
καθισμένος
στο γραφείο
ως αργά θα το παίξω
πολυάσχολος
και δήθεν
έφυγαν
κανείς εδώ
Παρασκευή
κάπου πηγαίνουν
ίσως πάλι
και στο σπίτι
καναπές
καμιά ταινία
κανένας ώμος
για να γείρεις
ή μαξιλάρι \
να μοιραστείς
και μου λες
ποια η διαφορά
και μου λες
ποια η διαφορά
που εγώ θέλω
ν' ακουμπήσεις
το κεφάλι
στην αγκαλιά μου
να σε πάρω μετά
στα γόνατά μου
να κουλουριάζεσαι
σαν τη γάτα
που με βλέπει
μες τα μάτια
και μου μιλάει
μου μιλάει
για σένα
κι αποκοιμιέται
στη σιωπή της
ειρηνικά
τα πιάτα
θα πλύνω
θα πετάξω
τα σκουπίδια
τραβώ
την κουρτίνα
τα σπίτια πέρα
στολισμένα
οι άνθρωποι
που τρώνε, που πίνουν
που γελάνε
που μιλάνε ή δε μιλάνε
που ερωτεύονται
ή συνηθίζουν
παντού
οι ίδιοι άνθρωποι
παντού
μόνο εδώ...
που εγώ θέλω
ν' ακουμπήσεις
το κεφάλι
στην αγκαλιά μου
να σε πάρω μετά
στα γόνατά μου
να κουλουριάζεσαι
σαν τη γάτα
που με βλέπει
μες τα μάτια
και μου μιλάει
μου μιλάει
για σένα
κι αποκοιμιέται
στη σιωπή
του φεγγαριού
που όλο πέφτει
στο μπαλκόνι
και δεν τ αντέχω
κλείνω τα φώτα
θα περιμένω
στο τηλέφωνο
ως αργά,,
μην αργείς
θα περιμένω
μην αργείς
και θα σωπαίνω
ενώ στο δρόμο
\θα περνούν'
τα αυτοκίνητα
τα φώτα
θα πέφτουν πάνω
στη μπαλκονόπορτα
οι οδηγοί νυσταγμένοι
μην αργείς
να πέσουμε
γυμνοί
ν' αγκαλιαστούμε
να ζεστάνω
το χώρο σου
να με κάνεις
να μη μπορώ
μέσα στο κρύο
να σκάω
τα ρούχα να πετάω
κι έτσι γυμνός
κι ευτυχισμένος
να τραγουδάω
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου