Για σένα μόνο

Έχουμε
ένα δωμάτιο
έναν έρωτα
που χωρά
σε λίγα μόνο
λίγα βήματα
οι δυο μας μόνο αντικριστά
και όμως πες μου
πώς μπορώ
εδώ να ζω στη σιωπή
γυρίζω
και πάλι θέλω
έξω να φύγω
στη στιγμή
να φύγω
και να γυρίσω
εκεί που είσαι
να βρεθώ
να σε φιλώ
και να σ' αγγίζω
να μη σου λείπω
να σ' αγαπώ
μου είπες τότε
χωρίς εμένα
πως να ζήσεις
δεν μπορείς
και πολεμάω
να σε φτάσω
κι όλο σκοντάφτω
και μ' οδηγείς
όλα αυτά
που μια γυναίκα
μόνο να κάνει
τα μπορεί
όμως πριν το καταλάβω
έρχεται πάλι
το πρωί
ας ήταν μόνο
λίγο ακόμα
αυτό το βράδυ
σαν ναυαγός
πάνω στο σώμα σου
δικό σου σώμα
μέσα σου υπάρχω
κι  είμαι θεός
γιατί το ξέρεις
πόσο μ' αρέσει
να μ' αγκαλιάζεις
έτσι σφιχτά
να μου λες
λόγια του έρωτα
να μ' ανασταίνεις
έτσι απλά
γιατί εσύ
μπορείς μωρό μου
να μου φωτίζεις μια στιγμή
στα δυνατά κι όμορφα
χέρια σου
αφήνω όλη
τη ζωή
σκύβεις μέσα μου
ανακαλύπτεις
αυτό που κρύβω
ξέρεις εσύ
πως να με κάνεις
να φανερώνομαι
ένα δικό σου
μικρό νησί
να κατοικήσεις
κάτω απ' το δέρμα μου
ενώ ασυγκράτητα
θ' αναρριγώ
θα σπαρταράω
σαν να πεθαίνω
θα σε κερδίζω
κάθε λεπτό
είναι αυτό
που τόσο θέλω
να μην τελειώσει
και να το ζω
ξανά και πάλι
την άλλη μέρα
και κάθε μέρα
ως να σε δω
μα πριν προλάβω
να καταλάβω
έρχεται πάλι
το μισητό
το πρωινό
που θα σε πάρει
μακριά μου πάλι
κι ας είσαι εδώ
σε βλέπω φεύγεις
ενώ ακόμα
με τον καφέ σου
είσαι εδώ
δε λέω "στάσου"
όσο κι αν θέλω
δε λέω τίποτα
και σε κοιτώ
για να κρατήσω
κάτι από σένα
αλλά δεν είσαι
όπως χθες
έχεις την αύρα
της άλλης μέρας
το ξέρω αγάπη μου
εσύ δεν φταις
φταίει ο καιρός
που δεν περίμενε
και μεις χανόμασταν
στο πουθενά
ο τιμωρός
που όλο σίμωνε
και όλο χάνονταν
στα σκοτεινά
γι' αυτό αγάπη μου
όταν θα πέσουμε
σβήσε αν θέλεις
αυτό το φως
δεν έχω ανάγκη
όλα τα βλέπω
μες την ψυχή σου
καταλεπτώς
όλα τα νιώθω
τα συνταιριάζομαι
γίνομαι αίμα σου
γοργά κυλώ
γι΄αυτό κρατιέμαι
από το μέσα σου
σαν μεθυσμένος
παραμιλώ
αυτό που είναι
όσο άλλο τίποτα
θα΄θελα τόσο
να το 'χω εδώ
για αυτό και κάποτε
απ' το πολύ μου
πνίγομαι τόσο
και δεν μπορώ
να ξανανέβω
πάλι στα σύννεφα
κι εκείθε ξέπνοος
να σε κρατώ
και στο μυαλό μου
γίνομαι σύντριμμα
χίλια κομμάτια
πέφτω και σπω
και πάλι όμως
καλά το ξέρω
πως μόνο εσύ
εσύ μπορείς
να είσαι το είναι μου
και η ανάσα μου
κάθε μου σκέψη
μην απορείς
και γω σου λέω
για σένα μόνο
θα είμαι δικός σου
ως να χαθώ
ως να μη νιώθω
χαρά ή πόνο
ώσπου στο τίποτα
να αφεθώ
κι όμως και πάλι
πάλι για σένα
για σένα μόνο
θα γεννηθώ