Δωμάτιο τη νύχτα

Θα μείνω εδώ
εδώ σε χρειάζομαι
δεν ξέρω αλλιώς να ζω
αρπάξτε και μοιράστε με
κάντε με κομματάκια
σαν χαρτοπόλεμο στην άκρη του δρόμου
μετά τις γιορτές και τις μουσικές
παντού διασκορπισμένος
αυτό θα γίνω αν
να μην έχω καμία βαρύτητα
καμία υπόσταση
το εξωτερικό μόνο περίβλημα
από μέσα να καίγομαι
ανοίγω να μιλήσω
τα λόγια πέφτουν γυμνά στο βρώμικο πάτωμα
βάρβαρα πέλματα
ίσως να είναι που φοβάμαι
αυτά τα όνειρα
πώς να εξηγήσω
δεν ζητάω τίποτα
γιατί τα έχω όλα
να, εδώ μέσα είναι
μέσα σ' αυτό το στήθος
ζουν, κινούνται, αναπνέουν
μέσα σ' αυτό το δωμάτιο
θα φορέσω τα ρούχα σου
θα ξαπλώσω επάνω τους
θα κυλιστώ
κλείνοντας τα μάτια
δεν τα φέρνω εγώ
μόνα τους έρχονται όλα σ' εμένα
μ' αγκαλιάζουν, με σπαράσσουν
δεν μ' αφήνουνε στιγμή
στιγμήσουλέω
στη δουλειά στο δρόμο
στο σπίτι μοιράζομαι τη σιωπή του
ούτε ραδιόφωνα, ούτε μουσικές
η κιθάρα στη γωνία της
η γάτα επίμονα παίζοντας
κι επιζητώντας το χάδι
τα πράγματα μπορεί να είναι
τόσο ελαφριάκαιτόσο βαριά
την ίδιαστιγμή
σ' έναν κλειστό χώρο
θα ήθελα να περιορίσω ό,τι
στροβιλίζεται αδιάκοπα σαν σκέψη
και σαν σειρήνα που σιωπηλή
κι όμωςουρλιάζει
δεν μ αφήνει να κλείσω τα μάτια μου
χωρίς ίχνη
μα είμαιπαντού
ένα δικόσου ίχνος
πάρε με μαζί σου
σαν τη σκόνη
τίναξέ με ψηλά
από τα χείλη σου
σαν καπνό
κι άφησέ με
ν' ανασάνω πάλι
το ελαφρά μεθυσμένο σου  χνώτο
και να μπορώ να γελάω
και να κλαίω το ίδιο
να ζω για σένα
και να μη με πιστεύεις
καρδιά που πάλλεται
μέσα μου μέσα σου
έξω στον κόσμο
υπάρχω μόνο
γιατί είμαι ό,τι είσαι
αν με πιστεύεις
αν πονάει
πάει να πει
αληθινά
τη νύχτα αυτή
και κάθε νύχτα