Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Καλπάζοντας

θα έρχομαι
όπου είσαι
με τα φτερά μου διπλωμένα
θα περνάω στη λεωφόρο
ξυστά απ΄ όλους  τους ασήμαντους
και με μια
θα ξεχύνομαι
όλα τα φώτα αναμμένα
στον ορίζοντα τα σώματα
μπλεγμένα κόντρα στον άνεμο
κατά τη θάλασσα
θα σε βρίσκω
καλπάζοντας
με το πολύχρωμο ντύμα
μιας άλλης νιότης
θα έρχεσαι
από εκεί ακριβώς
που θα περιμένω
κοιτώ, ξέρω με βεβαιότητα
κι είσαι μπροστά μου
όπως ακριβώς το έχω ονειρευτεί
πρόσωπο καθαρό, φωτεινό
ακτινοβολώντας τον έρωτα
που υγραίνει τα μάτια σου
όταν στο πλάι με παίζουν
δεν θέλω άλλο τίποτα
το καλύτερο μου είναι
να πετάω σε σένα
και να δυσπιστείς
παρ' όλα αυτά, ναι,
να πρέπει να  χτίζω
ξανά
όλο και πιο ψηλά
ένα υπέργειο κέλευσμα
κατά τον δικό σου πόθο
κυρίεψέ με
αίσθηση,  είμαι αιχμάλωτος
αυτόβουλα ερέτης σου
στα χέρια σου παραδομένος εραστής
με κατακλύζει αυτή η θάλασσα
απλώνω επάνω σου
όλη την ουσία μου
γίνομαι το πρόσωπό σου
τα φιλιά που σου στέλνω
με κάθε μου πρόθεση
όλο και πιο δικός σου
τόσο κοντά
τόσο απόλυτα
δεν με τρομάζει
θα διανύω την κάθε απόσταση
ένα δοκίμι του έρωτα
με χαρά θα το περνάω
είναι αλήθεια
και μπορώ να ομολογήσω
να υπερκεράσω τα πάντα
θα το κάνω
και πάλι και πάλι
μόνο για να σε βρω
μόνο για ένα λεπτό
μόνο για ένα φιλί
όχι μονάχα γι αυτή
μα παραπάνω
κι άλλη θα έδινα
για σένα ζωή

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Terminal

Εμπρός, όλοι όρθιοι να επευφημήσουμε ζωηρά στην τελική αναμέτρηση δεν υπάρχει νικητής ούτε και γέρας μα ο αγώνας δόθηκε η κούρσα κερδήθηκε τα καλύτερα μείνανε πίσω όπως κάτι σημάδια που βάζεις στη διαδρομή και ξέρεις ότι οδηγούν στα ξέφωτα των αναμνήσεων Εμπρός με μία ιαχή θριάμβου ν' αποθέσουμε  λίγες κόκκινες παπαρούνες τι είναι η εποχή που θριαμβολογεί το εφήμερο  κι ανεπανάληπτο  της άνοιξης που ήρθε δύσκολα κι εύκολα θ' αποδράμει αφήνονας πίσω χιλόμετρα δρόμο πόνο και δάκρυ κι αλλοτινή χαρά δίκαια μοιρασμένα

Χειροκρότημα

δεν πρόσεχε όλο πατούσε σε κάτι κενά κάτι ρωγμές άηχες ένα φάσμα άπλωνε άρρωστο φως έβρεχε σκόνη λέγανε πως θα περάσει υπομονή είναι ζήτημα... εξαρτάται απ' το μέτρο σύγκρισης για άλλους ένα κλείσιμο του ματιού για άλλους μια ζωή θα περάσουν όλα δεν θα σκέφτεσαι πια αν και ίσως κι εφόσον ο μαστρωπός χρόνος ασελγεί στο ανυποψίαστο σώμα παρατάσεις και παραστάσεις ο πιανίστας σκύβει επάνω από το κύμβαλο κι αναμετράται με το φοβερό κενό των παύσεων πριν το τελειωτικό χειροκρότημα

Ηλικιωμένη στη μπαλκονόπορτα

Ηλικιωμένη στη μπαλκονόπορτα δεν ξέρω αν παρατηρεί ίσως να θυμάται ίσως να μη θυμάται πια πιο πάνω ανεβαίνοντας Τοσίτσα μου φάνηκε πως είδα τον σύντροφο Φελέκη κάπως πιο συρρικνωμένο οχι όμως στην αρχαία τρίκυκλη μπεμβέ αλλά σ' ένα παπί τρισάθλιο νομίζω αυτός' θα μας έχει αφήσει χρόνους στην Ερεσσού  αποτυχημένη πρώτη συνέρευση δεκαετίες πίσω μόλις χτες σ΄αυτή τη γειτονιά συσσωρεύονται μνήμες γκράφιτι μαύρα αφίσες και συνθήματα στις εισόδους των καταστημάτων κορίτσια καπνίζουν στριφτά τσιγάρα εμείς χορτάσαμε καπνό και τέλος από αυταπάτες οι δρόμοι άλλαξαν τα σπίτια κρύφτηκαν πίσω από φεγγίτες στη σκεπή οι μέρες κοντύνανε στο ανάστημα του επιτρεπτού απολυτήριες εξετάσεις φροντιστήριο στην Κωλέττη οι δρόμοι σκεπάστηκαν οι διαδρομές έμειναν ίδιες τα βήματα βαρύνανε κι έρχεται λέει νέος χρόνος ούτε να το συζητάς κάποτε έγραφα κάρτες Χριστουγέννων κάποτε ήσαν δυνατότητες που η υλοποίησή των καθυστέρησε τραγικά ως το αναπόφευκτο  abort mission  το προτσές του ιστορικού υλισμού ...