Ανεξερεύνητος

Καταρτίζω σχέδια
διαγράφω γραμμές
επάνω στο κορμί σου
απλώνεσαι μέσα
στο σκοτάδι μου
διαμπερής αχτίδα
με διαπερνά
το σχήμα των χειλιών
σε οσμίζομαι
γάλα και μέλι
τα χείλη αυτά
δεν μπορώ νακαταλάβω
πώς
διαγράφονται τόσο
διαφορετικά
όταν
\το ζεστό καιγλυκό των
μειδίαμα
δεν καταλαβαίνω
γυρίζω στο πλάι
με την περιέργεια του παιδιού
ή του εξημερωμένου\
μα τόσο διαφορετικά
τόσο έντονα
ένα περίγραμμα
που δεν μπορώ να περιγράψω
ίσωςμόνο
να, μου θυμίζει κάτι θεσπέσιες
γυναικείες υπάρξεις
στα κόμικς
δεκαετία ενενήντα
πόσα χρόνια
πέρασαν χαμένα
ξοδεύτηκαν '
σε ένα τίποτα
χαζεύοντας
άσκοπα περιφέροντας
ένα σώμα πρόσφορο
αλλά χαμένο
στη δική του παραφορά
ένα άλμα στοχρόνο
κέντρο,
πιο νότια
πιο ψηλά
κι όσο ο καιρός εγγίζει
το όριο
τόσο ανεβαίνουμε
και πιο πάνω
ίσως όταν φτάσουμε
στηνκορυφήπια
ίσως τότε
να μπορούμε
να λέμε και να γελάμε
αναδρομικά
με ασφάλεια
μη διακινδυνεύοντας πλέον
να χαθούμε ξανά
στο ερεβώδες σπείρωμα
του ανεξερεύνητου χρόνου
τώρα που κερδίζουμε
με κόπο
την κάθε μας ώρα