Όπως εκείνα
τα συμπαθητικά συνήθως
ποντικάκια
που τρέχουν στο βαρελάκι
ανύποπτα
κανείς δεν θα τους πει
ποτέ
ότι δεν βγάζει πουθενά
αστεία και λυπηρά
θέαμα αποτρόπαιο
αν το καλοσκεφτείς
Σισσύφεια πάθη
μια λούπα
παγιδευμένοι στο
γύρω γύρω
κι η γάτα αφ' υψηλού
δήλωνουν ασθένεια
και βγαίνουν εκτός
βολικά κι ωραία
κάποιοι πάντοτε
θα πρέπει να βουτάνε
στη λάσπη
με το μούτρο
ποντικάκια δέσμια
της γελοίας συνήθειάς τους
εθίζεσαι με κάποιον τρόπο
στον τροχό του ηλίθιου
θα καούμε γρήγορα
αγάπη μου
φοβάμαι πως
μια μέρα
δεν θα χουμε πια τη δύναμη
να γυρίσουμε τη ρόδα μας
και το κορμί μας
θα περιφέρεται άνευρο
στον αέναο κύκλο
της σιωπής
φοβάμαι
και θέλω να κατέβω
να κυλιστούμε στο νυμφαίο
λιβάδι της άνοιξης
δεν θέλω πια να κάνω κύκλους
θέλω να σκάψουμε βαθιά
ν' ανοίξουμε μια τρύπα
και τσουπ!
να βρεθούμε στην άλλη πλευρά
που ο ήλιος
θα αντανακλά επάνω
στα μέλη σου
θα φοράμε σκούρα γυαλιά
κι ελάχιστα ρούχα
και θα μπορούμε
να ενώνουμε τα σώματα
στον δικό μας κύκλο
τα συμπαθητικά συνήθως
ποντικάκια
που τρέχουν στο βαρελάκι
ανύποπτα
κανείς δεν θα τους πει
ποτέ
ότι δεν βγάζει πουθενά
αστεία και λυπηρά
θέαμα αποτρόπαιο
αν το καλοσκεφτείς
Σισσύφεια πάθη
μια λούπα
παγιδευμένοι στο
γύρω γύρω
κι η γάτα αφ' υψηλού
δήλωνουν ασθένεια
και βγαίνουν εκτός
βολικά κι ωραία
κάποιοι πάντοτε
θα πρέπει να βουτάνε
στη λάσπη
με το μούτρο
ποντικάκια δέσμια
της γελοίας συνήθειάς τους
εθίζεσαι με κάποιον τρόπο
στον τροχό του ηλίθιου
θα καούμε γρήγορα
αγάπη μου
φοβάμαι πως
μια μέρα
δεν θα χουμε πια τη δύναμη
να γυρίσουμε τη ρόδα μας
και το κορμί μας
θα περιφέρεται άνευρο
στον αέναο κύκλο
της σιωπής
φοβάμαι
και θέλω να κατέβω
να κυλιστούμε στο νυμφαίο
λιβάδι της άνοιξης
δεν θέλω πια να κάνω κύκλους
θέλω να σκάψουμε βαθιά
ν' ανοίξουμε μια τρύπα
και τσουπ!
να βρεθούμε στην άλλη πλευρά
που ο ήλιος
θα αντανακλά επάνω
στα μέλη σου
θα φοράμε σκούρα γυαλιά
κι ελάχιστα ρούχα
και θα μπορούμε
να ενώνουμε τα σώματα
στον δικό μας κύκλο
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου