Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Πέρασε πάνω μου

Είναι αλήθεια
πέρασε από πάνω μου
μια εβδομάδα
έμεινα σαν
το κούτσουρο
[που στέκει ανόητα
καιχωρίςεπίγνωση
κόντρα στο ρεύμα
κοίταζα μόνο λίγο το βράδυ
στον ορίζοντα
και λίγο το πρωί
πριν φύγω
μια μικρή μαγική ιεροτελεστία
καιπέρασαν έτσι
μέρεςδίχως την ελάχιστη
αίσθηση
σεμια απάθεια το κορμί
σανσεάνω τελεία
ή παύση τεττάρτου
δενείναι που μεγάλωσαν οι ήλιοι
που σε περιβάλλουν
και το νερό είναι μακριά
τα σπίτια μας αγκυροβόλια
κι οι γλάροι  απειλητικά με μάτι άγρυπνο...
με τη μυρωδιά παλεύοντας
με ό,τι ελάχιστο μπορεί να χωρέσει
σε συρτάρια
μέσα στο χέρι μου το κρύβω
ω ναι, διαστροφή που γίνεται
αρετή κι απαντοχή
να έχω πάνω μου
σαν φυλαχτό κλεισμένο σε πανάκι'
κάτι απ' το σώμα σου
μια στάλα αίμα
ένα υγρό ρυάκι'
μια γραμμή από αναστεναγμούς
στο σεντόνι απλωμένα τα δώρα
πώς να νιώθω
ότι υπάρχω
έξω από σένα;
πώς να σηκώνω το βάρος
των πραγμάτων που μεπεριβάλλουν
όταν δεν ισορροπώ
στο μετατάρσιό σου
ωθώντας παραμέσα
στο ηλιοτρόπιο
που μου φανερώνεις
να αγγίζω με χέρια
ηδονοβλεπτικά
όλο το είναι να σαρκώνεται
στη δική σου ορμή
που με τυλίγει από παντού
πώς να γίνω
το  μέσα και το έξω
πως να ζω πέρα
από τις προσμονές σου...


Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Terminal

Εμπρός, όλοι όρθιοι να επευφημήσουμε ζωηρά στην τελική αναμέτρηση δεν υπάρχει νικητής ούτε και γέρας μα ο αγώνας δόθηκε η κούρσα κερδήθηκε τα καλύτερα μείνανε πίσω όπως κάτι σημάδια που βάζεις στη διαδρομή και ξέρεις ότι οδηγούν στα ξέφωτα των αναμνήσεων Εμπρός με μία ιαχή θριάμβου ν' αποθέσουμε  λίγες κόκκινες παπαρούνες τι είναι η εποχή που θριαμβολογεί το εφήμερο  κι ανεπανάληπτο  της άνοιξης που ήρθε δύσκολα κι εύκολα θ' αποδράμει αφήνονας πίσω χιλόμετρα δρόμο πόνο και δάκρυ κι αλλοτινή χαρά δίκαια μοιρασμένα

Χειροκρότημα

δεν πρόσεχε όλο πατούσε σε κάτι κενά κάτι ρωγμές άηχες ένα φάσμα άπλωνε άρρωστο φως έβρεχε σκόνη λέγανε πως θα περάσει υπομονή είναι ζήτημα... εξαρτάται απ' το μέτρο σύγκρισης για άλλους ένα κλείσιμο του ματιού για άλλους μια ζωή θα περάσουν όλα δεν θα σκέφτεσαι πια αν και ίσως κι εφόσον ο μαστρωπός χρόνος ασελγεί στο ανυποψίαστο σώμα παρατάσεις και παραστάσεις ο πιανίστας σκύβει επάνω από το κύμβαλο κι αναμετράται με το φοβερό κενό των παύσεων πριν το τελειωτικό χειροκρότημα

Ηλικιωμένη στη μπαλκονόπορτα

Ηλικιωμένη στη μπαλκονόπορτα δεν ξέρω αν παρατηρεί ίσως να θυμάται ίσως να μη θυμάται πια πιο πάνω ανεβαίνοντας Τοσίτσα μου φάνηκε πως είδα τον σύντροφο Φελέκη κάπως πιο συρρικνωμένο οχι όμως στην αρχαία τρίκυκλη μπεμβέ αλλά σ' ένα παπί τρισάθλιο νομίζω αυτός' θα μας έχει αφήσει χρόνους στην Ερεσσού  αποτυχημένη πρώτη συνέρευση δεκαετίες πίσω μόλις χτες σ΄αυτή τη γειτονιά συσσωρεύονται μνήμες γκράφιτι μαύρα αφίσες και συνθήματα στις εισόδους των καταστημάτων κορίτσια καπνίζουν στριφτά τσιγάρα εμείς χορτάσαμε καπνό και τέλος από αυταπάτες οι δρόμοι άλλαξαν τα σπίτια κρύφτηκαν πίσω από φεγγίτες στη σκεπή οι μέρες κοντύνανε στο ανάστημα του επιτρεπτού απολυτήριες εξετάσεις φροντιστήριο στην Κωλέττη οι δρόμοι σκεπάστηκαν οι διαδρομές έμειναν ίδιες τα βήματα βαρύνανε κι έρχεται λέει νέος χρόνος ούτε να το συζητάς κάποτε έγραφα κάρτες Χριστουγέννων κάποτε ήσαν δυνατότητες που η υλοποίησή των καθυστέρησε τραγικά ως το αναπόφευκτο  abort mission  το προτσές του ιστορικού υλισμού ...