Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Το κύμα

Χρειάζομαι
αυτή την 
εφαπτομένη
σώματα περιφερόμενα
σε αλλότριες συντεταγμένες
δεν  έχω το σφυγμό
δεν έχω τον παλμό
αλμυρή και
γλυκιά υπόσχεση
τόσες φορές
στα απογευματινά σεντόνια
δεν είναι  ενθύμηση
δεν είναι στεναγμός
ανάσα που κόβεται
αίσθηση απόλυτη
 ακέραια σχεδόν
ανεξήγητη εγγύτητα
της απόστασης
με το νου μόνο
εγγίζω
την εφαπτομένη
έχοντας απόλυτη βεβαιότητα
χαρτογραφώ τα 
τοιχώματά σου
γνωρίζω καταλεπτώς
εγγεγραμμένο μέσα μου
κάθε όριο
είσοδος
σ' ένα φιλόξενο σύμπαν
όλα ξεκάθαρα 
υγρή αλήθεια
χρειάζομαι αυτή
την επαφή
 κατάμεστο το αίμα μου
από κάθε σου πέταλο
κάθε περίβλεπτο
ζέον
σπάει το περίβλημα
αναδύεται όλο αυτό που είναι
δεν γίνεται να εξηγώ
δεν μπορώ να ερμηνεύω 
παρά μόνο να
θέλω να το ζω
δεν θα ήταν σωστό να πω
το έχω
τίποτα δεν έχουμε καθαυτό
κανείς μας δεν υπάρχει
έτσι
ξέρω πως το ξέρεις
 τα ύδατα
και η πλεύση όλη
δική σου
εγώ απλώς
ανακαλύπτω 
και χαράζω εκ νέου
τη ρότα
πελαγίζομαι
στον ενάλιο 
νόστο σου
ως ναυαγός
περιμένω το κύμα που 
θ απλωθεί επάνω μου
με μια ανάσα
να με λυτρώσει





Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Terminal

Εμπρός, όλοι όρθιοι να επευφημήσουμε ζωηρά στην τελική αναμέτρηση δεν υπάρχει νικητής ούτε και γέρας μα ο αγώνας δόθηκε η κούρσα κερδήθηκε τα καλύτερα μείνανε πίσω όπως κάτι σημάδια που βάζεις στη διαδρομή και ξέρεις ότι οδηγούν στα ξέφωτα των αναμνήσεων Εμπρός με μία ιαχή θριάμβου ν' αποθέσουμε  λίγες κόκκινες παπαρούνες τι είναι η εποχή που θριαμβολογεί το εφήμερο  κι ανεπανάληπτο  της άνοιξης που ήρθε δύσκολα κι εύκολα θ' αποδράμει αφήνονας πίσω χιλόμετρα δρόμο πόνο και δάκρυ κι αλλοτινή χαρά δίκαια μοιρασμένα

Χειροκρότημα

δεν πρόσεχε όλο πατούσε σε κάτι κενά κάτι ρωγμές άηχες ένα φάσμα άπλωνε άρρωστο φως έβρεχε σκόνη λέγανε πως θα περάσει υπομονή είναι ζήτημα... εξαρτάται απ' το μέτρο σύγκρισης για άλλους ένα κλείσιμο του ματιού για άλλους μια ζωή θα περάσουν όλα δεν θα σκέφτεσαι πια αν και ίσως κι εφόσον ο μαστρωπός χρόνος ασελγεί στο ανυποψίαστο σώμα παρατάσεις και παραστάσεις ο πιανίστας σκύβει επάνω από το κύμβαλο κι αναμετράται με το φοβερό κενό των παύσεων πριν το τελειωτικό χειροκρότημα

Ηλικιωμένη στη μπαλκονόπορτα

Ηλικιωμένη στη μπαλκονόπορτα δεν ξέρω αν παρατηρεί ίσως να θυμάται ίσως να μη θυμάται πια πιο πάνω ανεβαίνοντας Τοσίτσα μου φάνηκε πως είδα τον σύντροφο Φελέκη κάπως πιο συρρικνωμένο οχι όμως στην αρχαία τρίκυκλη μπεμβέ αλλά σ' ένα παπί τρισάθλιο νομίζω αυτός' θα μας έχει αφήσει χρόνους στην Ερεσσού  αποτυχημένη πρώτη συνέρευση δεκαετίες πίσω μόλις χτες σ΄αυτή τη γειτονιά συσσωρεύονται μνήμες γκράφιτι μαύρα αφίσες και συνθήματα στις εισόδους των καταστημάτων κορίτσια καπνίζουν στριφτά τσιγάρα εμείς χορτάσαμε καπνό και τέλος από αυταπάτες οι δρόμοι άλλαξαν τα σπίτια κρύφτηκαν πίσω από φεγγίτες στη σκεπή οι μέρες κοντύνανε στο ανάστημα του επιτρεπτού απολυτήριες εξετάσεις φροντιστήριο στην Κωλέττη οι δρόμοι σκεπάστηκαν οι διαδρομές έμειναν ίδιες τα βήματα βαρύνανε κι έρχεται λέει νέος χρόνος ούτε να το συζητάς κάποτε έγραφα κάρτες Χριστουγέννων κάποτε ήσαν δυνατότητες που η υλοποίησή των καθυστέρησε τραγικά ως το αναπόφευκτο  abort mission  το προτσές του ιστορικού υλισμού ...