Ό,τι πολυτιμότερο

Είδα ένα όνειρο

όχι πως

δεν θα πρέπει να

δίνεις σημασία αλλά

ό,τι είναι αληθινό είναι

πέρα απ' τα όνειρα

ό,τι υπήρχε από πριν

μερικές φορές αυτά που

δεν αναγνωρίζουμε ήταν

πάντοτε εκεί

απλώς 

τα προσπερνούσαμε
σαν τους φίλους που γεράσανε
και πια δεν αναγνωρίζουμε
το χρόνο μας

όπως όταν μερικές φορές

κοιτάζεις

χωρίς να βλέπεις

όπως ας πούμε

γίνονται όλα

πιο έντονα και απτά

με τον έρωτα

μετά 

αφού ανοίγεις τα μάτια

κι ανάβεις ένα φως

έξω τα περιγράμματα

παίρνουν το σχήμα

της αίσθησης που

μόνο σωματικά 

μπορείς ν' αφομοιώσεις

κι αυτό

είναι μια μορφή αθανασίας

αν δεν έχεις ποτέ βρεθεί

σ' αυτό το σύνορο

αυτό το μεταίχμιο

το αιχμηρό σημείο

αίμα που ρέει ζεστό

ανάσα φρενήρης και 

παλμός που καλπάζει

δεν  μπορείς 

να καταλάβεις

αν δεν φτάνεις ένα βήμα

πριν από την άβυσσο

και δεν ισορροπείς επικίνδυνα

στον κρατήρα

μην αναζητάς σταθερές

αν θέλεις στ' αλήθεια να πετάξεις

να τ' αφήνεις όλα πίσω

γυμνός 

χωρίς πανοπλία

χωρίς λογική και ύφος

με τη ζωική μονάχα ορμή

το βρυχηθμό του κτήνους

και την γλυκιά κατάφαση

του εκούσιου πόνου

τώρα καταλαβαίνω

πόσο λυτρωτικά αγάπη μου

πόσο το θέλεις

έτσι να σ' αγαπώ

να πέφτω επάνω σου

σαν το κύμα
σαν δίνη να
στροβιλίζομαι μέσα σου

ιερός πόνος

γυναίκας άγιο πάθος

ελεγεία του σώματος και κάματος

οικεία κι ανοίκεια

κάθε πτυχή και καμπύλη

το τρόπαιο

που αιχμαλωτίζεις

καταδικό σου

κατάκτησή σου

και νίκη περήφανη

είμαι γυναίκα

στα χέρια σου

ό,τι πολυτιμότερο

μπορώ ποτέ να γίνω