Αν είναι να βρεις
παρηγοριά στον ύπνο
ας μην είναι
δίχως όνειρα
αυτή τη φορά
να με καλέσεις
θα είμαι εκεί
και τώρα
και μετά από χρόνια
θα κρατώ φυλαγμένα καλά
τα χρυσά σανδάλια
μόνο για να ζήσω
μια στιγμή
να σε δω
να περπατάς
σ ένα χώρο
που δεν θα είναι έρημος
ούτε τα τρίμματα
μιας ανασκαφής
εδώ σε αυτό το χώμα
να σε δω ξανά
να κατηφορίζεις
κρατώντας τα στο χέρι
αν κάποια πράγματα'
σημαίνουν πολλά
ίσως και παράλογα
και ακατανόητα
για όλο τον υπόλοιπο κόσμο
για μένα είναι
τα πιο ιερά
ίσως γιατί ξεκινά κανείς
από εκεί
πατώντας γερά
και σίγουρα
γι' αυτό μπορώ να πω
ότι τα λατρεύω
δεν μπορώ να εξηγήσω πώς
η εικόνα μου
για σένα
ξεκινά πάντα
εναργέστατα
από χαμηλά
με πλήρη συνείδηση
κι απόλυτη καθαρότητα
ίσως γι' αυτό
τόσο πολύ
να έχω ανάγκη
να βαδίσω όπου κι εσύ'
όπως κι εσύ
να σου μοιάσω
αν είναι δυνατόν
για τούτο και
σε κρατώ σφιχτά
μέσα σ' ένα κομμάτι
βαμβακερό ύφασμα
αν είναι η επιθυμία ανάγκη
κάτι πολύ απτό
και ορατό
τότε ναι
επιθυμώ
όσο τίποτα
εγώ που είμαι
για τον κόσμο
μια σοβαρή συνέπεια
ύπαρξης
ένας σοβαρός χαμαιλέων
μόνο να ξέρατε
πού με ωθεί
η ορμή μου
σε τί χθαμαλές ηδονές
σε τι εξαίσια χαμηλά ένστικτα
κοιμήσου τώρα
αύριο
και κάθε αύριο
θα με βρεις
ευλαβικά να σκύβω
και να σου φιλώ
κάθε μικρό οστό
και να σου φορώ'
με ζέση κι άφατη χαρά
τ' ακριβά χρυσά σανδάλια
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου