Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Πάρε με

Φαίνεται πως
οι άνθρωποι
διαχρονικά
μισούν τον έρωτα
δεν κατανοούν
τι γίνεται και
ο σκοπός 
αλλάζει
οι προτερα,ιότητες
καταλύονται
μπροστά στο ένα
λοιδωρήστε λοιπόν
χλευάστε ακόμα
θα παραμείνουμε
ακατανόητοι
κι ανεξιχνίαστοι
τώρα, δε,
με πιάνει 
μια παρόρμηση
έχοντας πετάξει
κάθε ρούχο
να βγω έξω 
στη βεράντα
δηλώνοντας πως
δεν χρωστώ
παρά μόνο στον έρωτά μου
δεν μπορώ
κι ούτε θέλω
να αγγίζω 
αυτό το σώμα
δεν μου ανήκει 
δεν έχω δικαίωμα επάνω του
μόνο τα χέρια σου
μόνο αυτά 
πρέπει να 
με περιβάλλουν
πιο πολύ
απ' ό,τι ξέρω, έχω, γνωρίζω
απαγορεύω κάθε αίσθηση'
δικήμου 
έξω και ξέχωρα 
απ' το δικό σου δικαίωμα
στο σώμα 
και την ψυχή μου
δεν θα υπάρχω πλέον
διαμεσολαβούμενος
μόνο επειδή εσύ
κατέχεις τα πάντα
μόνο εσύ
θα ορίζεις
τώρα μόνο
θέλω να πιω
και πάλι να πιω
και να ξυπνήσω
σ' έναν κόσμο
που να ορίζεται
στον έρωτα
στο πάλεμα των σωμάτων
στον διακαή πόθο
των ασίγαστων
παρορμήσεων
είμαστε ακόμα
εν ζωή΄
με πάθος
έλλειψη'
πόνο
ορμή
κορμί
ακτή
θάλασσα
πάρε με
πριν ξημερώσει



Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Terminal

Εμπρός, όλοι όρθιοι να επευφημήσουμε ζωηρά στην τελική αναμέτρηση δεν υπάρχει νικητής ούτε και γέρας μα ο αγώνας δόθηκε η κούρσα κερδήθηκε τα καλύτερα μείνανε πίσω όπως κάτι σημάδια που βάζεις στη διαδρομή και ξέρεις ότι οδηγούν στα ξέφωτα των αναμνήσεων Εμπρός με μία ιαχή θριάμβου ν' αποθέσουμε  λίγες κόκκινες παπαρούνες τι είναι η εποχή που θριαμβολογεί το εφήμερο  κι ανεπανάληπτο  της άνοιξης που ήρθε δύσκολα κι εύκολα θ' αποδράμει αφήνονας πίσω χιλόμετρα δρόμο πόνο και δάκρυ κι αλλοτινή χαρά δίκαια μοιρασμένα

Χειροκρότημα

δεν πρόσεχε όλο πατούσε σε κάτι κενά κάτι ρωγμές άηχες ένα φάσμα άπλωνε άρρωστο φως έβρεχε σκόνη λέγανε πως θα περάσει υπομονή είναι ζήτημα... εξαρτάται απ' το μέτρο σύγκρισης για άλλους ένα κλείσιμο του ματιού για άλλους μια ζωή θα περάσουν όλα δεν θα σκέφτεσαι πια αν και ίσως κι εφόσον ο μαστρωπός χρόνος ασελγεί στο ανυποψίαστο σώμα παρατάσεις και παραστάσεις ο πιανίστας σκύβει επάνω από το κύμβαλο κι αναμετράται με το φοβερό κενό των παύσεων πριν το τελειωτικό χειροκρότημα

Ηλικιωμένη στη μπαλκονόπορτα

Ηλικιωμένη στη μπαλκονόπορτα δεν ξέρω αν παρατηρεί ίσως να θυμάται ίσως να μη θυμάται πια πιο πάνω ανεβαίνοντας Τοσίτσα μου φάνηκε πως είδα τον σύντροφο Φελέκη κάπως πιο συρρικνωμένο οχι όμως στην αρχαία τρίκυκλη μπεμβέ αλλά σ' ένα παπί τρισάθλιο νομίζω αυτός' θα μας έχει αφήσει χρόνους στην Ερεσσού  αποτυχημένη πρώτη συνέρευση δεκαετίες πίσω μόλις χτες σ΄αυτή τη γειτονιά συσσωρεύονται μνήμες γκράφιτι μαύρα αφίσες και συνθήματα στις εισόδους των καταστημάτων κορίτσια καπνίζουν στριφτά τσιγάρα εμείς χορτάσαμε καπνό και τέλος από αυταπάτες οι δρόμοι άλλαξαν τα σπίτια κρύφτηκαν πίσω από φεγγίτες στη σκεπή οι μέρες κοντύνανε στο ανάστημα του επιτρεπτού απολυτήριες εξετάσεις φροντιστήριο στην Κωλέττη οι δρόμοι σκεπάστηκαν οι διαδρομές έμειναν ίδιες τα βήματα βαρύνανε κι έρχεται λέει νέος χρόνος ούτε να το συζητάς κάποτε έγραφα κάρτες Χριστουγέννων κάποτε ήσαν δυνατότητες που η υλοποίησή των καθυστέρησε τραγικά ως το αναπόφευκτο  abort mission  το προτσές του ιστορικού υλισμού ...