Όταν

Περιφερόμαστε
υπνοβατώντας
κάποιες φορές
δεν υπάρχουν απαντήσεις
κι όλα είναι
τόσο λίγα
πώς ν' αντιστρέψεις
αυτό το σκοτάδι
χρειάζεται κάτι άλλο
κάτι παραπάνω
απ' αυτό το ελάχιστο
που μπορώ
να ήμουν λίγο
πιο κοντά
να έπαιρνα κάτι από πάνω σου
μερικές φορές
οι μέρες βαραίνουν
αναίτια κι ανούσια
να δώσω το σώμα μου
κι αυτό δεν αρκεί
να δώσω περισσότερο
απ' αυτό που λέμε ψυχή
είμαστε ελεύθεροι
παραδομένοι στο τυχαίο
προσπαθώντας να ορίσουμε
το  πριν και το μετά
όμως, ενίοτε
μένει μετέωρο
αυτό το ενδιάμεσο
πού είμαι τότε
πού βρίσκομαι
στο καθημερινό
δέσμιοι της ανάγκης
που πρέπει να
θεραπεύσουμε
ένα φιλί περισσότερο
ίσως κι αυτό
δεν είναι αρκετό
ακόμα και μια
αγκαλιά
δεν είναι πάντα
το ζητούμενο
πρέπει να ορθώνουμε
διαρκώς
το ανάστημα
να λέμε, είμαι εγώ
και γι' αυτό συμβαίνουν όλα
δεν τα ορίζω όλα
δεν γνωρίζω πολλά
γνωρίζω όμως
να γίνομαι αυτό που μου δίνεις
τόσο τραγικά ανεπαρκής
και ατελής που
τρομάζω ώρες
πώς να  συμπληρώσω
με αυτό το λίγο
που το θέλω περισσότερο
που δεν μπορώ
δεν στέκομαι απέναντι
απλώς να κοιτώ
βυθίζομαι αυτόβουλα
παίρνω ανάσα και πέφτω
αναριγώντας σε αυτό το
ανυπέρβλητο χάσμα
τη ζωή
νοιάζομαι
ακολουθώ
με τη θέληση
ν' αντανακλά
στα μάτια μου
σ' ένιωσα κουρασμένη
θέλω να φέρω τις νέες
ανέφελες κι όχι ανώφελες
ημέρες
θέλω να σε κρατώ
με διάρκεια
τόση τουλάχιστον που
να παίρνει άλλη μια
στροφή ο χρόνος
να μας πηγαίνει παρακάτω
ας έχω τη χάρη
να μπορώ να φωτίζω κάπως
τα άγνωστα βήματα
ας  μεγαλώνουμε
μαζί
και παράφορα
και με σύνεση
αν ακολουθούμε τα βήματά μας
στον έρωτα
όλα θα είναι καλύτερα
θα δεις
θα σ' αγαπώ
κι όλα θα αλλάζουνε
όλα φωτίζονται αλλιώς
όταν
με κοιτάς
χωρίς να λες
ούτε μια λέξη
όλο τότε
βρίσκεται το νόημα
αυτό μόνο αναζητώ
όταν...