Πάρε από πάνω μου
αυτό το λεπτό κέλυφος
που καλύπτει
την κάθε επιθυμία
γίνομαι
το θερμό σου άγγιγμα
δεν είναι μία
παρένθεση στο χρόνο
βιωμένος
και δικός μας
δεν μου λέει
απολύτως τίποτα
άλλη μια μέρα
ένα άνισο ισοζύγιο
πόσο ταιριαστά
να βρίσκομαι
καταργώντας κάθε όριο
ο πυρήνας
ερωτεύομαι
απλώνομαι
προς όλες τις κατευθύνσεις
οδηγείς
και οδηγείσαι
ξαφνικά, σαν να ήταν από πάντα έτσι
όλα είναι τόσο ξεκάθαρα
διαυγή
όλα τα μυστικά
κατακτάμε με μιας
όλους τους ορίζοντες
διατρέχουμε
κάθε έννοια
εγκολπωνόμαστε
βαθιά και φανερά
με λόγια ανοιχτά
με το διάφανο βάρος
της νεροποντής
χάθηκα ξανά και βρέθηκα
το κατάλαβες πως
αφέθηκα απόλυτα
κι εσύ μαζί
δεν υπήρχε εγώ εσύ
ένα αξεδιάλυτο εκνέφωμα
σώμα, μέλη, ανάσα
ψυχή μου γεννιέσαι
άσε με στο πιο απόλυτο σκοτάδι
θα γίνω το προσάναμμα
κύκλωσέ με
και κράτα με για πάντα
να γλιστρήσω και
να γίνω ένα τέλειο σημείο
συμμετρικό σου
πάρε και πάλι από πάνω μου
κατάργησε αυτό το λεπτό σεντόνι
τον χρόνο
κατάρτισέ με
στο υπέρτατο αχανές του πόθου
άφησέ με
στη δική σου υγρή μέριμνα
πάρε από πάνω μου
αυτό το ξεφτισμένο
θαμπό και λιωμένο σεντόνι
ντύσε με
μόνο με το δικό σου άρωμα
τώρα ξέρω πια πώς να πετώ
ανέβα μαζί μου
κι έλα να στροβιλιστούμε ξανά
στο ιερό των σωμάτων
αεικίνητο θέλω
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου