Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Προορισμός

κάποια δεν μπορεί
να τα εξηγήσει
κανείς
και γιατί
θα έπρεπε
δεν θα έπρεπε
δεν θέλω
να χρειάζεται
πολύ απλά
ας είμαστε
έτσι όπως ξέρεις
κι αν σε κουράζω
πες το
όχι, μην μου το πεις
ποιος είμαι εγώ
που θα κρίνω
το ένα, εκείνο, το άλλο
όμως,
εκεί που λέω
πως σε ξέρω
να σου και μια
καινούρια, μικρή αμφιβολία
πέφτει σαν στάχτη
επάνω στην αυλή μας
τα φύλλα
που τα ξέπλυνε
η πρωινή βροχή
κρύβονται
κάποιοι λυγίζουν
κάποιοι αναρωτιόμαστε
τι έκανα, τι έφταιξα
και όλα αυτά γιατί
λες
πως το ψέμα κυριαρχεί
λες, πολύ λίγα απ' αυτά
που κράτησα στα χέρια μου
και με το στόμα στα έδωσα
στόμα- με στόμα
δεν ήταν κάτι
περισσότερο
από το χώμα που γέμισε
την αυλή μας
και το χώμα έγινε λάσπη
ο τόπος που αγαπάμε
ένα τοπίο που άλλαξε
με τα χέρια
σπρώχνω
προσπαθώ
ένα πλοίο φορτωμένο
στον ορίζοντα
βλέπω εδώ από ψηλά
βλέπω όσα γίνονται εκεί κάτω
χωρίς εμένα
δεν ωφελεί να κλειδώνω
διπλά
δεν ωφελεί κανέναν
το νερό
που ρίχνω πάνω σου
με τα χέρια
ποιος είμαι εγώ
που θα πω:
να κοίτα με
έχω ένα καθαρό τραπέζι
επάνω του στρώνω κάθε μέρα
και ξεστρώνω
τα ίδια ποτήρια
με την ίδια σειρά
στη γραμμή τα πιάτα
κι αυτό το σ΄αγαπώ
πόσο ανόητος ακούγεσαι
καμιά φορά...
δεν ξέρω φίλε μου
εγώ δεν έμαθα ως τώρα
παρά την προπαίδεια
του έρωτα
στις εξισώσεις
πάντα δύσκολα
θα βάλω και θα πλύνω
τα πιο φωτεινά μου τραγούδια
κι αυτό είναι όλο
ό,τι μπορώ να ετοιμάσω
για να υπάρχει ένας τόπος
να λες
να, εδώ μπορώ να ξεκουραστώ
δεν ενοχλώ κανέναν
κι ας μη μου το ζήτησες
δεν είναι ανάγκη
το ξέρω
μα δεν μπορώ
να το δεχτώ
ποιος πορεύεται μόνος του
ποιος ξέρει
τόσο καλά
το δρόμο
είδα κι άλλους
που απότυχαν φριχτά
κι έσερναν πίσω τους
ανίδεους
δεν χάνεσαι
το γνωρίζω
όμως, δεν είμαι εγώ
αυτός που θα λεγε ποτέ
έλα και μη ρωτάς
να ρωτάς,
αγάπη μου
να ρωτάς και να με κάνεις
να χάνω το δρόμο
και να τον ξαναβρίσκω
γιατί δεν έχω
άλλον κανένα προορισμό
και το ξέρεις καλά
αν δε χαθώ μαζί σου
δεν θα ξαναβρώ ποτέ ξανά
τίποτα
γι αυτό
μην εκπλήσσεσαι
στο χέρι σου είμαι
η εικόνα σου είμαι
αυτός που σε βλέπει
για μια φορά
ολόκληρη
και θα στο πω
πάλι και πάλι
κι ας πεθάνω
διψασμένος
στα δικά σου χείλη

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Terminal

Εμπρός, όλοι όρθιοι να επευφημήσουμε ζωηρά στην τελική αναμέτρηση δεν υπάρχει νικητής ούτε και γέρας μα ο αγώνας δόθηκε η κούρσα κερδήθηκε τα καλύτερα μείνανε πίσω όπως κάτι σημάδια που βάζεις στη διαδρομή και ξέρεις ότι οδηγούν στα ξέφωτα των αναμνήσεων Εμπρός με μία ιαχή θριάμβου ν' αποθέσουμε  λίγες κόκκινες παπαρούνες τι είναι η εποχή που θριαμβολογεί το εφήμερο  κι ανεπανάληπτο  της άνοιξης που ήρθε δύσκολα κι εύκολα θ' αποδράμει αφήνονας πίσω χιλόμετρα δρόμο πόνο και δάκρυ κι αλλοτινή χαρά δίκαια μοιρασμένα

Χειροκρότημα

δεν πρόσεχε όλο πατούσε σε κάτι κενά κάτι ρωγμές άηχες ένα φάσμα άπλωνε άρρωστο φως έβρεχε σκόνη λέγανε πως θα περάσει υπομονή είναι ζήτημα... εξαρτάται απ' το μέτρο σύγκρισης για άλλους ένα κλείσιμο του ματιού για άλλους μια ζωή θα περάσουν όλα δεν θα σκέφτεσαι πια αν και ίσως κι εφόσον ο μαστρωπός χρόνος ασελγεί στο ανυποψίαστο σώμα παρατάσεις και παραστάσεις ο πιανίστας σκύβει επάνω από το κύμβαλο κι αναμετράται με το φοβερό κενό των παύσεων πριν το τελειωτικό χειροκρότημα

Ηλικιωμένη στη μπαλκονόπορτα

Ηλικιωμένη στη μπαλκονόπορτα δεν ξέρω αν παρατηρεί ίσως να θυμάται ίσως να μη θυμάται πια πιο πάνω ανεβαίνοντας Τοσίτσα μου φάνηκε πως είδα τον σύντροφο Φελέκη κάπως πιο συρρικνωμένο οχι όμως στην αρχαία τρίκυκλη μπεμβέ αλλά σ' ένα παπί τρισάθλιο νομίζω αυτός' θα μας έχει αφήσει χρόνους στην Ερεσσού  αποτυχημένη πρώτη συνέρευση δεκαετίες πίσω μόλις χτες σ΄αυτή τη γειτονιά συσσωρεύονται μνήμες γκράφιτι μαύρα αφίσες και συνθήματα στις εισόδους των καταστημάτων κορίτσια καπνίζουν στριφτά τσιγάρα εμείς χορτάσαμε καπνό και τέλος από αυταπάτες οι δρόμοι άλλαξαν τα σπίτια κρύφτηκαν πίσω από φεγγίτες στη σκεπή οι μέρες κοντύνανε στο ανάστημα του επιτρεπτού απολυτήριες εξετάσεις φροντιστήριο στην Κωλέττη οι δρόμοι σκεπάστηκαν οι διαδρομές έμειναν ίδιες τα βήματα βαρύνανε κι έρχεται λέει νέος χρόνος ούτε να το συζητάς κάποτε έγραφα κάρτες Χριστουγέννων κάποτε ήσαν δυνατότητες που η υλοποίησή των καθυστέρησε τραγικά ως το αναπόφευκτο  abort mission  το προτσές του ιστορικού υλισμού ...