Είχαμε καιρό
να δούμε
πίσω από τις γρύλιες
χωρίς καμία βιάση
κι ήταν ωραία
που με το φως της μέρας
σε είχα
και ήσουν
στα χέρια μου
όλο το φως
του νέου πρωϊνού
θα είναι ένας
ωραίος χρόνος
θα σ αγαπώ
και θα το ξέρεις
όλο και πιο ζεστά
όλο και πιο γλυκά
μ' ένα ζεστό φιλί
και μια λαχτάρα στην ψυχή
ας μη σηκωθούμε νωρίς
ας μείνουμε λίγο ακόμα
γιατί δεν θα είναι
πάντα μαζί μας
ο καιρός
γιατί θα υπάρχουν
μέρες και μέρες
γι' αυτό
τυλίξου γύρω μου
κι επάνω μου
σαν πρώτη φορά
όχι με αγωνία
παρά μόνο
με την προσμονή
τη βεβαιότητα
αλλά και την αμφιβολία
της αγάπης
που ζητά
κι αναζητά
θα είσαι ακόμα εδώ
και μετά
κι όταν
θα προχωράνε οι μέρες
κι εγώ θ' αναζητώ
έναν τρόπο
που να μην είναι ανάγκη
να χάνω την κάθε αφή μου
να ξενώνομαι
το ίδιο μου το σώμα
να πρέπει ξανά
να δημιουργήσω
έναν μικρό ασφαλή
κήπο
ίσως με το χώμα
και τον ήλιο
ίσως ανεβαίνοντας
ίσως και στη θάλασσα
μα πού
θα πρέπει κάθε φορά
να σε αναζητήσω πάλι
ενώ τώρα
εδώ
δεν αναρωτήθηκα στιγμή
δεν σε αναζήτησα
παρά
γυρνώντας το πλευρό μου
σε είδα τόσο βαθιά
σταμάτια
πουτα κέρδισα όλα
στη στιγμή
κι αφομοιώθηκα
εγώ εσύ
χωρίς καμία
μα καμία σημασία
κόψε με
χάραξέ με
δεν θα αντισταθώ
διόλου
τα νιώθω όλα
\τα σημαίνω όλα
στα μικρά σου χέρια
δίνω όλο μου
το δέρμα
ας μη σηκωθούμε
ίσως μόνο αν\
είναι να βγούμε έξω
σε έναν
νέο τόπο
να δούμε
πίσω από τις γρύλιες
χωρίς καμία βιάση
κι ήταν ωραία
που με το φως της μέρας
σε είχα
και ήσουν
στα χέρια μου
όλο το φως
του νέου πρωϊνού
θα είναι ένας
ωραίος χρόνος
θα σ αγαπώ
και θα το ξέρεις
όλο και πιο ζεστά
όλο και πιο γλυκά
μ' ένα ζεστό φιλί
και μια λαχτάρα στην ψυχή
ας μη σηκωθούμε νωρίς
ας μείνουμε λίγο ακόμα
γιατί δεν θα είναι
πάντα μαζί μας
ο καιρός
γιατί θα υπάρχουν
μέρες και μέρες
γι' αυτό
τυλίξου γύρω μου
κι επάνω μου
σαν πρώτη φορά
όχι με αγωνία
παρά μόνο
με την προσμονή
τη βεβαιότητα
αλλά και την αμφιβολία
της αγάπης
που ζητά
κι αναζητά
θα είσαι ακόμα εδώ
και μετά
κι όταν
θα προχωράνε οι μέρες
κι εγώ θ' αναζητώ
έναν τρόπο
που να μην είναι ανάγκη
να χάνω την κάθε αφή μου
να ξενώνομαι
το ίδιο μου το σώμα
να πρέπει ξανά
να δημιουργήσω
έναν μικρό ασφαλή
κήπο
ίσως με το χώμα
και τον ήλιο
ίσως ανεβαίνοντας
ίσως και στη θάλασσα
μα πού
θα πρέπει κάθε φορά
να σε αναζητήσω πάλι
ενώ τώρα
εδώ
δεν αναρωτήθηκα στιγμή
δεν σε αναζήτησα
παρά
γυρνώντας το πλευρό μου
σε είδα τόσο βαθιά
σταμάτια
πουτα κέρδισα όλα
στη στιγμή
κι αφομοιώθηκα
εγώ εσύ
χωρίς καμία
μα καμία σημασία
κόψε με
χάραξέ με
δεν θα αντισταθώ
διόλου
τα νιώθω όλα
\τα σημαίνω όλα
στα μικρά σου χέρια
δίνω όλο μου
το δέρμα
ας μη σηκωθούμε
ίσως μόνο αν\
είναι να βγούμε έξω
σε έναν
νέο τόπο
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου