Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Νέο πρωϊνό

Είχαμε καιρό
να δούμε
πίσω από τις γρύλιες
χωρίς καμία βιάση
κι ήταν ωραία
που με το φως της μέρας
σε είχα
και ήσουν
στα χέρια μου
όλο το φως
του νέου πρωϊνού
θα είναι ένας
ωραίος χρόνος
θα σ αγαπώ
και θα το ξέρεις
όλο και πιο ζεστά
όλο και πιο γλυκά
μ' ένα ζεστό φιλί
και μια λαχτάρα στην ψυχή
ας μη σηκωθούμε νωρίς
ας μείνουμε λίγο ακόμα
γιατί δεν θα είναι
πάντα μαζί μας
ο καιρός
γιατί θα υπάρχουν
μέρες και μέρες
γι' αυτό
τυλίξου γύρω μου
κι επάνω μου
σαν πρώτη φορά
όχι με αγωνία
παρά μόνο
με την προσμονή
τη βεβαιότητα
αλλά και την αμφιβολία
της αγάπης
που ζητά
κι αναζητά
θα είσαι ακόμα εδώ
και μετά
κι όταν
θα προχωράνε οι μέρες
κι εγώ θ' αναζητώ
έναν τρόπο
που να μην είναι ανάγκη
να χάνω την κάθε αφή μου
να ξενώνομαι
το ίδιο μου το σώμα
να πρέπει ξανά
να δημιουργήσω
έναν μικρό ασφαλή
κήπο
ίσως με το χώμα
και τον ήλιο
ίσως ανεβαίνοντας
ίσως και στη θάλασσα
μα πού
θα πρέπει κάθε φορά
να σε αναζητήσω πάλι
ενώ τώρα
εδώ
δεν αναρωτήθηκα στιγμή
δεν σε αναζήτησα
παρά
γυρνώντας το πλευρό μου
σε είδα τόσο βαθιά
σταμάτια
πουτα κέρδισα όλα
στη στιγμή
κι αφομοιώθηκα
εγώ εσύ
χωρίς καμία
μα καμία σημασία
κόψε με
χάραξέ με
δεν θα αντισταθώ
διόλου
τα νιώθω όλα
\τα σημαίνω όλα
στα μικρά σου χέρια
δίνω όλο μου
το δέρμα
ας μη σηκωθούμε
ίσως μόνο αν\
είναι να βγούμε έξω
σε έναν
νέο τόπο




Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Terminal

Εμπρός, όλοι όρθιοι να επευφημήσουμε ζωηρά στην τελική αναμέτρηση δεν υπάρχει νικητής ούτε και γέρας μα ο αγώνας δόθηκε η κούρσα κερδήθηκε τα καλύτερα μείνανε πίσω όπως κάτι σημάδια που βάζεις στη διαδρομή και ξέρεις ότι οδηγούν στα ξέφωτα των αναμνήσεων Εμπρός με μία ιαχή θριάμβου ν' αποθέσουμε  λίγες κόκκινες παπαρούνες τι είναι η εποχή που θριαμβολογεί το εφήμερο  κι ανεπανάληπτο  της άνοιξης που ήρθε δύσκολα κι εύκολα θ' αποδράμει αφήνονας πίσω χιλόμετρα δρόμο πόνο και δάκρυ κι αλλοτινή χαρά δίκαια μοιρασμένα

Χειροκρότημα

δεν πρόσεχε όλο πατούσε σε κάτι κενά κάτι ρωγμές άηχες ένα φάσμα άπλωνε άρρωστο φως έβρεχε σκόνη λέγανε πως θα περάσει υπομονή είναι ζήτημα... εξαρτάται απ' το μέτρο σύγκρισης για άλλους ένα κλείσιμο του ματιού για άλλους μια ζωή θα περάσουν όλα δεν θα σκέφτεσαι πια αν και ίσως κι εφόσον ο μαστρωπός χρόνος ασελγεί στο ανυποψίαστο σώμα παρατάσεις και παραστάσεις ο πιανίστας σκύβει επάνω από το κύμβαλο κι αναμετράται με το φοβερό κενό των παύσεων πριν το τελειωτικό χειροκρότημα

Ηλικιωμένη στη μπαλκονόπορτα

Ηλικιωμένη στη μπαλκονόπορτα δεν ξέρω αν παρατηρεί ίσως να θυμάται ίσως να μη θυμάται πια πιο πάνω ανεβαίνοντας Τοσίτσα μου φάνηκε πως είδα τον σύντροφο Φελέκη κάπως πιο συρρικνωμένο οχι όμως στην αρχαία τρίκυκλη μπεμβέ αλλά σ' ένα παπί τρισάθλιο νομίζω αυτός' θα μας έχει αφήσει χρόνους στην Ερεσσού  αποτυχημένη πρώτη συνέρευση δεκαετίες πίσω μόλις χτες σ΄αυτή τη γειτονιά συσσωρεύονται μνήμες γκράφιτι μαύρα αφίσες και συνθήματα στις εισόδους των καταστημάτων κορίτσια καπνίζουν στριφτά τσιγάρα εμείς χορτάσαμε καπνό και τέλος από αυταπάτες οι δρόμοι άλλαξαν τα σπίτια κρύφτηκαν πίσω από φεγγίτες στη σκεπή οι μέρες κοντύνανε στο ανάστημα του επιτρεπτού απολυτήριες εξετάσεις φροντιστήριο στην Κωλέττη οι δρόμοι σκεπάστηκαν οι διαδρομές έμειναν ίδιες τα βήματα βαρύνανε κι έρχεται λέει νέος χρόνος ούτε να το συζητάς κάποτε έγραφα κάρτες Χριστουγέννων κάποτε ήσαν δυνατότητες που η υλοποίησή των καθυστέρησε τραγικά ως το αναπόφευκτο  abort mission  το προτσές του ιστορικού υλισμού ...