Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Τίποτα`

Ολόκληρο τον κόσμο
κι αν γύριζα δεν θα ΄χα
αυτά που είναι δικά σου
αγαπημένα

κι αν έπαιρνα τους δρόμους
θα έψαχνα μονάχα
τα βήματά σου που 'χω
λατρεμένα

Τίποτα για μένα
τίποτα δεν θα θελα
παρά ένα σου χάδι
και μια λέξη
τίποτα για μένα
μα όλα όσα μου λένε
σημάδια
πως εμένα έχεις διαλέξει

Δεν ξέρω τίποτ άλλο
πολλά δεν έχω μάθει
μα είναι η καρδιά μου
πάντα νέα

που κάποτε τρομάζω
και μια στιγμή δειλιάζω
ζωή, που μου χρωστάς
τόσα ωραία

Τίποτα για μένα
τίποτα δεν θα θελα
παρά ένα σου χάδι
και μια λέξη
τίποτα για μένα
μα όλα όσα μου λένε
σημάδια
πως εμένα έχεις πιστέψει

Ας είχαμε ακόμα
ακόμα ένα βράδυ
το χρόνο μη μετράμε
που δε φτάνει

να σ' έχω, να γελάμε
μαζί να κολυμπάμε
στου έρωτα τ' απάνεμο
λιμάνι

Τίποτα για μένα
τίποτα δεν θα θελα
παρά ένα σου χάδι
και μια λέξη
τίποτα για μένα
μα όλα όσα μου λένε
εμένα
πως για πάντα έχεις γιατρέψει

Απόψε, λοιπόν, ένα αυθεντικό 80's touch...και νομίζω ότι πρέπει λίγο να αναδιφήσουμε και να αποκαταστήσουμε την εποχή μας.  Αυτή είναι η μνήμη μας, η νιότη μας, η ατελείωτη εφηβεία μας που επιμένει, για όσους από μας αρνούνται πεισματικά να "προσαρμοστούν" σε ηλικίες, στάσεις, νοοτροπίες που δεν μας ταιριάζουν. Πολλά είπα...μουσική, χορός, ντισκομπάλες, φτηνή μοκέτα, κάπνα, "μπόμπες" και λικνιζόμενα κορίτσια... 



Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Terminal

Εμπρός, όλοι όρθιοι να επευφημήσουμε ζωηρά στην τελική αναμέτρηση δεν υπάρχει νικητής ούτε και γέρας μα ο αγώνας δόθηκε η κούρσα κερδήθηκε τα καλύτερα μείνανε πίσω όπως κάτι σημάδια που βάζεις στη διαδρομή και ξέρεις ότι οδηγούν στα ξέφωτα των αναμνήσεων Εμπρός με μία ιαχή θριάμβου ν' αποθέσουμε  λίγες κόκκινες παπαρούνες τι είναι η εποχή που θριαμβολογεί το εφήμερο  κι ανεπανάληπτο  της άνοιξης που ήρθε δύσκολα κι εύκολα θ' αποδράμει αφήνονας πίσω χιλόμετρα δρόμο πόνο και δάκρυ κι αλλοτινή χαρά δίκαια μοιρασμένα

Χειροκρότημα

δεν πρόσεχε όλο πατούσε σε κάτι κενά κάτι ρωγμές άηχες ένα φάσμα άπλωνε άρρωστο φως έβρεχε σκόνη λέγανε πως θα περάσει υπομονή είναι ζήτημα... εξαρτάται απ' το μέτρο σύγκρισης για άλλους ένα κλείσιμο του ματιού για άλλους μια ζωή θα περάσουν όλα δεν θα σκέφτεσαι πια αν και ίσως κι εφόσον ο μαστρωπός χρόνος ασελγεί στο ανυποψίαστο σώμα παρατάσεις και παραστάσεις ο πιανίστας σκύβει επάνω από το κύμβαλο κι αναμετράται με το φοβερό κενό των παύσεων πριν το τελειωτικό χειροκρότημα

Ηλικιωμένη στη μπαλκονόπορτα

Ηλικιωμένη στη μπαλκονόπορτα δεν ξέρω αν παρατηρεί ίσως να θυμάται ίσως να μη θυμάται πια πιο πάνω ανεβαίνοντας Τοσίτσα μου φάνηκε πως είδα τον σύντροφο Φελέκη κάπως πιο συρρικνωμένο οχι όμως στην αρχαία τρίκυκλη μπεμβέ αλλά σ' ένα παπί τρισάθλιο νομίζω αυτός' θα μας έχει αφήσει χρόνους στην Ερεσσού  αποτυχημένη πρώτη συνέρευση δεκαετίες πίσω μόλις χτες σ΄αυτή τη γειτονιά συσσωρεύονται μνήμες γκράφιτι μαύρα αφίσες και συνθήματα στις εισόδους των καταστημάτων κορίτσια καπνίζουν στριφτά τσιγάρα εμείς χορτάσαμε καπνό και τέλος από αυταπάτες οι δρόμοι άλλαξαν τα σπίτια κρύφτηκαν πίσω από φεγγίτες στη σκεπή οι μέρες κοντύνανε στο ανάστημα του επιτρεπτού απολυτήριες εξετάσεις φροντιστήριο στην Κωλέττη οι δρόμοι σκεπάστηκαν οι διαδρομές έμειναν ίδιες τα βήματα βαρύνανε κι έρχεται λέει νέος χρόνος ούτε να το συζητάς κάποτε έγραφα κάρτες Χριστουγέννων κάποτε ήσαν δυνατότητες που η υλοποίησή των καθυστέρησε τραγικά ως το αναπόφευκτο  abort mission  το προτσές του ιστορικού υλισμού ...