Το βράδυ
κάπου
όλοι θα βρεθούμε
φιλιά κι ευχές
και του χρόνου
με υγεία
κάποιες μέρες
αγαπώ
ως και το δρόμο
για τη δουλειά
τα μαγαζιά
τον καφέ μου
ακόμα
τη συννεφιά
εκείνο που δεν ξέρεις
ίσως μέσα σ' όλα
είναι πως κρατάω
ως και τους ήχους
τα βήματά σου
το νερό
που κυλάει
και την πετσέτα
που απλώνεις
το γαλάκτωμα τη σκιά
κι όλα αυτά που λεν
"γυναίκα"
κατάκτησέ με
στο σπίτι
όλα δικά σου
τα ανοίγω
να μη ρωτάς
τι θα μου πάρεις
να μη ρωτάς
το τι και πώς
όλα
εδώ και τώρα
τώρα δυο χρόνια
είναι δικά σου
έχουν για πάντα
το άρωμά σου
το σχήμα σου
τις αντηχήσεις σου
ως κι η σιωπή σου
πάνω στους τοίχους
πέφτει σαν φως
του δειλινού\
κι όλοι οι δρόμοι
γύρω γύρω
ξέρουν μονάχα
μόνο εσένα
για αυτό απόψε
αν μπορούμε
αν γίνεται
αν καταφέρουμε
να κάνουμε μια ευχή
όχι με λόγια
αλλά στο σώμα
πουείναιδικόμου
πουείναιδικόσου
και όλα όσα
είναι τριγύρω
να ενωθούνε
έλα απόψε
σε ένα σώμα
που θα γιορτάζει
την κάθεμέρα
τον κάθεχρόνο
αυτόν που φεύγει
αυτόνπου μένει
σαν πεταλούδα
που είναι κρυμμένη
μες τη ντουλάπα
και περιμένει
να διπλώσω τα ρούχασου
να σουζεστάνω
δυομέτρατόπο
επάνω σου
να ξαναζήσω
αυτηχρονιά
θα ναι δική μας
ναι στο υπόσχομαι
και σου τολέω
αλλά ακόμα περισσότερο
δεν σου το λέω
δεν σου το γράφω
μονάχα μέσα
στην αγκαλιά σου
εκεί αρχίζει
εκεί θα δεις
εκεί εμείς
όλα εμείς
Κλείνοντας τη χρονιά με μια ελαφριά ερωτικογλυκανάλατηδιάθεση. Με λόγια και, κυρίως, με τα έργα του έρωτα. Με συγκινήσεις, μικρές και μεγάλες, στιγμές, χαρές και λύπες, βέβαια, αλλά κυρίως: με την αγάπη που μπορεί όλα να τα γλυκάνει, να μας κάνει καλύτερους, αληθινούς, τρυφερούς εραστές, συντρόφους, γυναίκα και άντρα, όπως θα πρεπε να είναι, το ένα και αξεδιάλυτο, το ανεξήγητο, ο μόνος τρόπος να εκφραστεί η ψυχή έξω από χρόνο, τόπο και κάθε όριο.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου