Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Σκύλος

δεν ξέρω τι
με κρατάει
τα πόδια μου
καρφώνονται
χάνω όλο το αίμα
και το μυαλό σκορπίζεται
μια πολύπλοκη εξίσωση
τι δίνεις τι παίρνεις
μια παράλογη παρόρμηση
να διψάς και να φτύνεις
μέσα στο ποτήρι
χάνω τα πάντα
μ' ένα καδρόνι
γκρεμίζω το σπίτι
σπάω τα ποτήρια
διαλύω τα έπιπλα
κι έπειτα λέει
μένω μόνος
σ' έναν κενό και κρύο
χώρο
έχει αρχίσει και νυχτώνει
τα φώτα σβηστά
όλα σβήνουνε
καιδενέχω το κουράγιο
ούτε ένα δάκρυ
ως κιαυτό ακόμα
το καθαρτήριο
δενέρχεται
συνειδητοποιώ πως
δεν πρόκειται να έρθει
κανείς
θα μείνω στο έρημο δωμάτιο γιαπάντα
η γάτα μόνο
θα γλύφει παίζει με τα σπασμένα
ύστερα κι αυτή
μ'  ένα σάλτο θα χαθεί\
με όση δύναμη μου μένει
καιτον αέρα που μπορώ
να μαζέψω στο σκισμένο στήθος μου
σου φωνάζω
κιη φωνή μου βγαίνει παράταιρη
στριγκιά και παράφωνη
σε μια ύστατη προσπάθεια
αρπάζω τις μπαλαρίνες σου
με όλες μου τις αισθήσεις
συγκεντρωμένες
σε ένα αντικείμενο
σαν το σκύλο
που οσμίζεται
κι αμέσως ξέρει
πού θα βρει
ένα χέρι αγαπημένο
ένα χάδι
και τη ζεστή γωνιά του
να πάει νακρυφτεί
καιναγλύφει
τις πληγές του

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Terminal

Εμπρός, όλοι όρθιοι να επευφημήσουμε ζωηρά στην τελική αναμέτρηση δεν υπάρχει νικητής ούτε και γέρας μα ο αγώνας δόθηκε η κούρσα κερδήθηκε τα καλύτερα μείνανε πίσω όπως κάτι σημάδια που βάζεις στη διαδρομή και ξέρεις ότι οδηγούν στα ξέφωτα των αναμνήσεων Εμπρός με μία ιαχή θριάμβου ν' αποθέσουμε  λίγες κόκκινες παπαρούνες τι είναι η εποχή που θριαμβολογεί το εφήμερο  κι ανεπανάληπτο  της άνοιξης που ήρθε δύσκολα κι εύκολα θ' αποδράμει αφήνονας πίσω χιλόμετρα δρόμο πόνο και δάκρυ κι αλλοτινή χαρά δίκαια μοιρασμένα

Χειροκρότημα

δεν πρόσεχε όλο πατούσε σε κάτι κενά κάτι ρωγμές άηχες ένα φάσμα άπλωνε άρρωστο φως έβρεχε σκόνη λέγανε πως θα περάσει υπομονή είναι ζήτημα... εξαρτάται απ' το μέτρο σύγκρισης για άλλους ένα κλείσιμο του ματιού για άλλους μια ζωή θα περάσουν όλα δεν θα σκέφτεσαι πια αν και ίσως κι εφόσον ο μαστρωπός χρόνος ασελγεί στο ανυποψίαστο σώμα παρατάσεις και παραστάσεις ο πιανίστας σκύβει επάνω από το κύμβαλο κι αναμετράται με το φοβερό κενό των παύσεων πριν το τελειωτικό χειροκρότημα

Ηλικιωμένη στη μπαλκονόπορτα

Ηλικιωμένη στη μπαλκονόπορτα δεν ξέρω αν παρατηρεί ίσως να θυμάται ίσως να μη θυμάται πια πιο πάνω ανεβαίνοντας Τοσίτσα μου φάνηκε πως είδα τον σύντροφο Φελέκη κάπως πιο συρρικνωμένο οχι όμως στην αρχαία τρίκυκλη μπεμβέ αλλά σ' ένα παπί τρισάθλιο νομίζω αυτός' θα μας έχει αφήσει χρόνους στην Ερεσσού  αποτυχημένη πρώτη συνέρευση δεκαετίες πίσω μόλις χτες σ΄αυτή τη γειτονιά συσσωρεύονται μνήμες γκράφιτι μαύρα αφίσες και συνθήματα στις εισόδους των καταστημάτων κορίτσια καπνίζουν στριφτά τσιγάρα εμείς χορτάσαμε καπνό και τέλος από αυταπάτες οι δρόμοι άλλαξαν τα σπίτια κρύφτηκαν πίσω από φεγγίτες στη σκεπή οι μέρες κοντύνανε στο ανάστημα του επιτρεπτού απολυτήριες εξετάσεις φροντιστήριο στην Κωλέττη οι δρόμοι σκεπάστηκαν οι διαδρομές έμειναν ίδιες τα βήματα βαρύνανε κι έρχεται λέει νέος χρόνος ούτε να το συζητάς κάποτε έγραφα κάρτες Χριστουγέννων κάποτε ήσαν δυνατότητες που η υλοποίησή των καθυστέρησε τραγικά ως το αναπόφευκτο  abort mission  το προτσές του ιστορικού υλισμού ...