υπομονή λες
σε λίγο φτάνουμε
θα σηκώσεις
το κουρτινάκι
και ένας νέος κόσμος
θα περάσει
πίσω από το τζάμι
θολά
με το κρύο
τα γυαλιά'
ανάβω το δέντρο
κάθομαι απέναντι
στον καναπέ
με παίρνεις
η φωνή
κάτι μέσα μου
ξυπνά
και αναδεύεται
δεν μπορώ
σε ακούω
δονείται
το υπογάστριο
έχει ζεστάνει πολύ
αν είχα τώρα
αν κρατούσες
αν με φιλούσες
θεέ μου
ώρες ώρες\
γίνεται τόσο
βασανιστικά έντονο
όχι δενθέλω
δενθέλω χωρίς εσένα\
αλλά να
δεν αντιστέκομαι
ακόμα πιο βαιθιά
μέσα μου αντηχεί
μα πώς μπορείς
πώς μπορώ
με ανοιχτά τα μάτια
δεν ονειρεύομαι
είναι όνειρο
αλλά και αλήθεια
το τώρα
με την απόσταση
το χαϊδεύω'
ένταση
ένα ανεπαίσθητο
σπάσιμο
εισπνοή
εισπνοή
δεν μπορώ
δεν αναπνέω
δεν κάθομαι
δεν περπατάω
δεν είμαι στο δωμάτιο
δεν είμαι έξω
είμαι μέσαέξω
μέσαέξω
παντού
χύνομαι
εισχωρώ στις ίνες
γίνομαι κηλίδα
κολλάω παντού
πόσο μακριά
θα ταξιδέψω
για να σε βρω
τόσο κοντά
οσοηαπόσταση
πουδιανύειαφή
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου