Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Σοκολάτα

Σοκολάτα
θα σε ξαναβρώ
θα σε γευτώ
ξανά
με λεμόνι
θα σε περιχύσω
έτσι
για να κεντάει λίγο
στη γλώσσα
γλυκό και ξινό
θα σε ξετυλίξω
αργά στην αρχή
λαίμαργα μετά
ξέρω πως
η απόλαυση
δεν βιάζεται
άσε να κυλήσει αργά
νωχελικά
να κατακλύσει
όλους τους κάλυκες
μετά
θα τη βουτήξω
μέσα σ' ένα
αλμυρό  διάλυμα
θα μουσκέψω
τα χείλη μου
αργά και με τη γλώσσα
θα θέλω να κερδίσω
κάθε όριο
που κρύβεται
και μου το φυλάς
ξέρω
για να ξετυλίξω
όλα τα φύλλα
φτάνοντας έπειτα
μέχρι τον πυρήνα
χαμένος οριστικά
μέσα στη φλόγα
ανοίγοντας
ένα νέο μονοπάτι
τόσο γνώριμο
αλλά και αναπάντεχο
μαζί
προσμετρώντας
το πέρας
με κομμένη την ανάσα
φίλα με τώρα
και θα γίνομαι
αυτό που θέλεις
στα χέρια σου
δεν έχω άλλο
τίποτα να ζητήσω
παρά να γίνομαι
το παιχνίδι σου
ναι, παίζουμε σοβαρά
σαν μεγάλα παιδιά
η καμπύλη της μέσης
να με σφίγγεις κι άλλο
έτσι να μένεις
και τώρα και μετά
όσο και να το πω
ό,τι και να γράψω
φτωχό, μισό, αδύναμο
αδύνατον να δικαιολογήσω
με λόγια
το γλυκό, πλήρες
σάρκινο και αέρινο
χαμόγελο
που σε περιγράφει
κοιτώντας πολύ πιο πέρα
απ' όσο ποτέ
θα μπορέσω
να φτάσω
με τα μάτια κλειστά
γλυκά παραδομένη
σοκολάτα μου
δεν θα σε φτάσω ποτέ
ως το τέρμα
πάντα θα φυλάω
ένα κομμάτι
για μετά
κι απ' αυτό
θα γίνονται όλα
ένα ξανά

Back to the 80's yeahhh...





Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Terminal

Εμπρός, όλοι όρθιοι να επευφημήσουμε ζωηρά στην τελική αναμέτρηση δεν υπάρχει νικητής ούτε και γέρας μα ο αγώνας δόθηκε η κούρσα κερδήθηκε τα καλύτερα μείνανε πίσω όπως κάτι σημάδια που βάζεις στη διαδρομή και ξέρεις ότι οδηγούν στα ξέφωτα των αναμνήσεων Εμπρός με μία ιαχή θριάμβου ν' αποθέσουμε  λίγες κόκκινες παπαρούνες τι είναι η εποχή που θριαμβολογεί το εφήμερο  κι ανεπανάληπτο  της άνοιξης που ήρθε δύσκολα κι εύκολα θ' αποδράμει αφήνονας πίσω χιλόμετρα δρόμο πόνο και δάκρυ κι αλλοτινή χαρά δίκαια μοιρασμένα

Χειροκρότημα

δεν πρόσεχε όλο πατούσε σε κάτι κενά κάτι ρωγμές άηχες ένα φάσμα άπλωνε άρρωστο φως έβρεχε σκόνη λέγανε πως θα περάσει υπομονή είναι ζήτημα... εξαρτάται απ' το μέτρο σύγκρισης για άλλους ένα κλείσιμο του ματιού για άλλους μια ζωή θα περάσουν όλα δεν θα σκέφτεσαι πια αν και ίσως κι εφόσον ο μαστρωπός χρόνος ασελγεί στο ανυποψίαστο σώμα παρατάσεις και παραστάσεις ο πιανίστας σκύβει επάνω από το κύμβαλο κι αναμετράται με το φοβερό κενό των παύσεων πριν το τελειωτικό χειροκρότημα

Ηλικιωμένη στη μπαλκονόπορτα

Ηλικιωμένη στη μπαλκονόπορτα δεν ξέρω αν παρατηρεί ίσως να θυμάται ίσως να μη θυμάται πια πιο πάνω ανεβαίνοντας Τοσίτσα μου φάνηκε πως είδα τον σύντροφο Φελέκη κάπως πιο συρρικνωμένο οχι όμως στην αρχαία τρίκυκλη μπεμβέ αλλά σ' ένα παπί τρισάθλιο νομίζω αυτός' θα μας έχει αφήσει χρόνους στην Ερεσσού  αποτυχημένη πρώτη συνέρευση δεκαετίες πίσω μόλις χτες σ΄αυτή τη γειτονιά συσσωρεύονται μνήμες γκράφιτι μαύρα αφίσες και συνθήματα στις εισόδους των καταστημάτων κορίτσια καπνίζουν στριφτά τσιγάρα εμείς χορτάσαμε καπνό και τέλος από αυταπάτες οι δρόμοι άλλαξαν τα σπίτια κρύφτηκαν πίσω από φεγγίτες στη σκεπή οι μέρες κοντύνανε στο ανάστημα του επιτρεπτού απολυτήριες εξετάσεις φροντιστήριο στην Κωλέττη οι δρόμοι σκεπάστηκαν οι διαδρομές έμειναν ίδιες τα βήματα βαρύνανε κι έρχεται λέει νέος χρόνος ούτε να το συζητάς κάποτε έγραφα κάρτες Χριστουγέννων κάποτε ήσαν δυνατότητες που η υλοποίησή των καθυστέρησε τραγικά ως το αναπόφευκτο  abort mission  το προτσές του ιστορικού υλισμού ...