Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Επιθυμία

Γυναίκα
το άρωμα
στο χώρο
το βλέμμα
παρουσία
βαδίζεις
περνάς δίπλα μου
με ηλεκτρίζεις
τα βαμμένα σου νύχια
σήματα στέλνουν
στο ημίφως
τα μάτια σου που λάμπουν
χαμογελάς
σε βλέπω επίμονα
θέλω να δω
τα πάντα μέσα σου
τι αλλάζει 
και τι σε κάνει
πιο πολύ ακόμα
είσαι η ίδια
η επιθυμία
τόσο έντονα 
διαχέεται στον χώρο
αναμμένα κεριά
κάτι μέσα μου
που καίει
που με κάνεις\
μ' έναν τρόπο
περισσότερο να ποθώ
νομίζω πως ξέρεις
να με κάνεις
να πεθαίνω
ποτέ να μην προφταίνω
να μην πω
ποτέ ότι σε χόρτασα
ακόμα κι η παρουσία
έστω αυτές 
τις λίγες μέρες 
πάντοτε είχα 
την ίδια 
αγωνία 
και προσμονή
δεν είπα: εντάξει κέρδισες
όλα δικά σου
- κι ας το ξέρεις - 
γιατί ποθώ
και άλλο τόσο
κι εσύ
να με κερδίζεις
στα πόδια σου
να χαϊδεύομαι
να τρίβομαι
και να τεντώνομαι
να ξεδιπλώνω
το κορμί μου
και να σου δίνω
κάθε μου αύριο
και τώρα
στιγμές
κάθε φορά 
όλα καινούρια
ίδια και γνώριμα
αλλά και έκπληξη
και καρδιοχτύπι
αλλιώς δεν ξέρω
ν' αγαπώ
παρά έτσι μόνο
με μια έφηβη καρδιά
και ένα σώμα που κρατιέται
πίσω απ' το χρόνο
για να κρυφτεί
για να σου δίνεται
με κάθε πόρο του
με τον ιδρώτα
και την αρμύρα
που αναδίδεται
και σου προσφέρω
να μ' έχεις πάνω σου
να μη σου λείπω
όσο κι αν ξέρω
αυτό δεν γίνεται
ξέρω τα βράδια
πως θα σου λείπω
όσο κι εσύ
απ΄ το πλευρό μου
να με τυλίγεις
γύρω από σένα
και να με κάνεις
ξανά πιστό σου

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Terminal

Εμπρός, όλοι όρθιοι να επευφημήσουμε ζωηρά στην τελική αναμέτρηση δεν υπάρχει νικητής ούτε και γέρας μα ο αγώνας δόθηκε η κούρσα κερδήθηκε τα καλύτερα μείνανε πίσω όπως κάτι σημάδια που βάζεις στη διαδρομή και ξέρεις ότι οδηγούν στα ξέφωτα των αναμνήσεων Εμπρός με μία ιαχή θριάμβου ν' αποθέσουμε  λίγες κόκκινες παπαρούνες τι είναι η εποχή που θριαμβολογεί το εφήμερο  κι ανεπανάληπτο  της άνοιξης που ήρθε δύσκολα κι εύκολα θ' αποδράμει αφήνονας πίσω χιλόμετρα δρόμο πόνο και δάκρυ κι αλλοτινή χαρά δίκαια μοιρασμένα

Χειροκρότημα

δεν πρόσεχε όλο πατούσε σε κάτι κενά κάτι ρωγμές άηχες ένα φάσμα άπλωνε άρρωστο φως έβρεχε σκόνη λέγανε πως θα περάσει υπομονή είναι ζήτημα... εξαρτάται απ' το μέτρο σύγκρισης για άλλους ένα κλείσιμο του ματιού για άλλους μια ζωή θα περάσουν όλα δεν θα σκέφτεσαι πια αν και ίσως κι εφόσον ο μαστρωπός χρόνος ασελγεί στο ανυποψίαστο σώμα παρατάσεις και παραστάσεις ο πιανίστας σκύβει επάνω από το κύμβαλο κι αναμετράται με το φοβερό κενό των παύσεων πριν το τελειωτικό χειροκρότημα

Ηλικιωμένη στη μπαλκονόπορτα

Ηλικιωμένη στη μπαλκονόπορτα δεν ξέρω αν παρατηρεί ίσως να θυμάται ίσως να μη θυμάται πια πιο πάνω ανεβαίνοντας Τοσίτσα μου φάνηκε πως είδα τον σύντροφο Φελέκη κάπως πιο συρρικνωμένο οχι όμως στην αρχαία τρίκυκλη μπεμβέ αλλά σ' ένα παπί τρισάθλιο νομίζω αυτός' θα μας έχει αφήσει χρόνους στην Ερεσσού  αποτυχημένη πρώτη συνέρευση δεκαετίες πίσω μόλις χτες σ΄αυτή τη γειτονιά συσσωρεύονται μνήμες γκράφιτι μαύρα αφίσες και συνθήματα στις εισόδους των καταστημάτων κορίτσια καπνίζουν στριφτά τσιγάρα εμείς χορτάσαμε καπνό και τέλος από αυταπάτες οι δρόμοι άλλαξαν τα σπίτια κρύφτηκαν πίσω από φεγγίτες στη σκεπή οι μέρες κοντύνανε στο ανάστημα του επιτρεπτού απολυτήριες εξετάσεις φροντιστήριο στην Κωλέττη οι δρόμοι σκεπάστηκαν οι διαδρομές έμειναν ίδιες τα βήματα βαρύνανε κι έρχεται λέει νέος χρόνος ούτε να το συζητάς κάποτε έγραφα κάρτες Χριστουγέννων κάποτε ήσαν δυνατότητες που η υλοποίησή των καθυστέρησε τραγικά ως το αναπόφευκτο  abort mission  το προτσές του ιστορικού υλισμού ...