Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Και σε ζητάω

Πώς μου 'λειψες
σήμερα πολύ
δεν ξέρω γιατί
μη με ρωτάς
η αγάπη δεν ζητά
να εξηγήσεις
κι ας ήμουνα
στον κόσμο
κι ας γυρνούσα
μακριά σου
δεν θα ήθελα 
να ζούσα
μονάχα στο πλευρό σου
να ξυπνούσα

Και σε ζητάω
όσο η μέρα κι αν περνά
δεν προχωράω
όσα κι αν κάνω
τα ξεχνώ
κι όλο ρωτάω
για το θεό
πόσο πολύ
σε αγαπάω

Κι αν έγιναν πολλά
κι μέρα αν γύρισε
δεν ήσουν εδώ
κι αυτό μου στοίχισε
κοιτάζω τον ορίζοντα
στα μάτια σου
ανοίγω τ΄αρωμά σου
που μου άφησες
τα χέρια σου
στο σώμα μου
που κάρφωσες
και λέω
όπου να 'ναι
θα φανείς

Και σε ζητάω
όσο η μέρα κι αν περνά
δεν προχωράω
όσα κι αν κάνω
τα ξεχνώ
κι όλο ρωτάω
για το θεό
πόσο πολύ
σε αγαπάω

Τις μέρες θα μετράω
και θα γίνεσαι
κάτι που είναι μέσα μου
θ' αφήνεσαι
στα χέρια μου
γλυκά να ταξιδεύεις
και θα 'ρθει
ξανά Παρασκευή
βροχή τ' απόβραδο
μα θα ναι σαν νησί
το Σαββατόβραδο
εσύ κρυφή ακτή
για να σε πάρω...

Και σε ζητάω
όσο η μέρα κι αν περνά
δεν προχωράω
όσα κι αν κάνω
τα ξεχνώ
κι όλο ρωτάω
για το θεό
πόσο πολύ
σε αγαπάω



Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Terminal

Εμπρός, όλοι όρθιοι να επευφημήσουμε ζωηρά στην τελική αναμέτρηση δεν υπάρχει νικητής ούτε και γέρας μα ο αγώνας δόθηκε η κούρσα κερδήθηκε τα καλύτερα μείνανε πίσω όπως κάτι σημάδια που βάζεις στη διαδρομή και ξέρεις ότι οδηγούν στα ξέφωτα των αναμνήσεων Εμπρός με μία ιαχή θριάμβου ν' αποθέσουμε  λίγες κόκκινες παπαρούνες τι είναι η εποχή που θριαμβολογεί το εφήμερο  κι ανεπανάληπτο  της άνοιξης που ήρθε δύσκολα κι εύκολα θ' αποδράμει αφήνονας πίσω χιλόμετρα δρόμο πόνο και δάκρυ κι αλλοτινή χαρά δίκαια μοιρασμένα

Χειροκρότημα

δεν πρόσεχε όλο πατούσε σε κάτι κενά κάτι ρωγμές άηχες ένα φάσμα άπλωνε άρρωστο φως έβρεχε σκόνη λέγανε πως θα περάσει υπομονή είναι ζήτημα... εξαρτάται απ' το μέτρο σύγκρισης για άλλους ένα κλείσιμο του ματιού για άλλους μια ζωή θα περάσουν όλα δεν θα σκέφτεσαι πια αν και ίσως κι εφόσον ο μαστρωπός χρόνος ασελγεί στο ανυποψίαστο σώμα παρατάσεις και παραστάσεις ο πιανίστας σκύβει επάνω από το κύμβαλο κι αναμετράται με το φοβερό κενό των παύσεων πριν το τελειωτικό χειροκρότημα

Ηλικιωμένη στη μπαλκονόπορτα

Ηλικιωμένη στη μπαλκονόπορτα δεν ξέρω αν παρατηρεί ίσως να θυμάται ίσως να μη θυμάται πια πιο πάνω ανεβαίνοντας Τοσίτσα μου φάνηκε πως είδα τον σύντροφο Φελέκη κάπως πιο συρρικνωμένο οχι όμως στην αρχαία τρίκυκλη μπεμβέ αλλά σ' ένα παπί τρισάθλιο νομίζω αυτός' θα μας έχει αφήσει χρόνους στην Ερεσσού  αποτυχημένη πρώτη συνέρευση δεκαετίες πίσω μόλις χτες σ΄αυτή τη γειτονιά συσσωρεύονται μνήμες γκράφιτι μαύρα αφίσες και συνθήματα στις εισόδους των καταστημάτων κορίτσια καπνίζουν στριφτά τσιγάρα εμείς χορτάσαμε καπνό και τέλος από αυταπάτες οι δρόμοι άλλαξαν τα σπίτια κρύφτηκαν πίσω από φεγγίτες στη σκεπή οι μέρες κοντύνανε στο ανάστημα του επιτρεπτού απολυτήριες εξετάσεις φροντιστήριο στην Κωλέττη οι δρόμοι σκεπάστηκαν οι διαδρομές έμειναν ίδιες τα βήματα βαρύνανε κι έρχεται λέει νέος χρόνος ούτε να το συζητάς κάποτε έγραφα κάρτες Χριστουγέννων κάποτε ήσαν δυνατότητες που η υλοποίησή των καθυστέρησε τραγικά ως το αναπόφευκτο  abort mission  το προτσές του ιστορικού υλισμού ...