Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Μπορείς;

Ναι εντάξει
τι έγινε τώρα
είπες δεν είπες
δείξε μου
σου είπα
δεν θέλω λόγια
δεν αντέχω άλλα
τα έχω ακούσει
και ξανακούσει
τι προσπαθείς
να βαρεθώ
να μη σε αντέχω πια
να μου γίνεις
βάρος και στεναχώρια
όχι δεν το μπορώ
δεν θα το κάνω
δεν θα στο επιτρέψω
τώρα πρέπει
να δεις λίγο
και μένα
πρέπει να κοιτάζεις
πιο βαθιά
και εξεταστικά
να με ξαναβλέπεις
κάθε φορά
διαφορετικά
ένα δύο τρία
ξέρω που θα καθήσεις
που θα απλώσεις
την πετσέτα
από ποια μεριά
θα στρώσεις
το τραπέζι
πώς θα διπλώσεις τα σεντόνια
αυτά είναι νομίζεις
όσα περιμένω;
κι η ζωή μου;
κι εγώ
που είμαι;
που θα είμαι
εδώ σε σένα μιλάω
και ποιος σου είπε
ότι είναι δεδομένο
πως θα έρχομαι
και γιατί να έρχομαι
να με κερνάς μια
απ΄ τα ίδια
αχ πάλι τις ίδιες
χαζομάρες
δεν αντέχω
επιτέλους λίγη λογική
ενηλικίωση
σοβαρότητα
αλλά και πάθος
και έξαψη
μπορείς ε;
μπορείς;
μπορείς ακόμα
να με ξαφνιάζεις
ή νομίζεις πως
με το δικό σου κλειδί
ανοίγουν όλες οι πόρτες;
είναι πολλά που
δεν είδες
που πρέπει να δεις
σκύψε
τέντωσε
περπάτα γρήγορα
πρόλαβέ με
δεν είμαι εδώ
παρά γιατί θέλω
μην πιάνεις
το θέλω μου
και το κάνεις
φτηνό ρομάντσο
με κεριά
στη βεράντα
κάντο να ανθίσει
δυο φορές
και τρεις
μην κάθεσαι
ο καιρός
δεν περιμένει

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Terminal

Εμπρός, όλοι όρθιοι να επευφημήσουμε ζωηρά στην τελική αναμέτρηση δεν υπάρχει νικητής ούτε και γέρας μα ο αγώνας δόθηκε η κούρσα κερδήθηκε τα καλύτερα μείνανε πίσω όπως κάτι σημάδια που βάζεις στη διαδρομή και ξέρεις ότι οδηγούν στα ξέφωτα των αναμνήσεων Εμπρός με μία ιαχή θριάμβου ν' αποθέσουμε  λίγες κόκκινες παπαρούνες τι είναι η εποχή που θριαμβολογεί το εφήμερο  κι ανεπανάληπτο  της άνοιξης που ήρθε δύσκολα κι εύκολα θ' αποδράμει αφήνονας πίσω χιλόμετρα δρόμο πόνο και δάκρυ κι αλλοτινή χαρά δίκαια μοιρασμένα

Χειροκρότημα

δεν πρόσεχε όλο πατούσε σε κάτι κενά κάτι ρωγμές άηχες ένα φάσμα άπλωνε άρρωστο φως έβρεχε σκόνη λέγανε πως θα περάσει υπομονή είναι ζήτημα... εξαρτάται απ' το μέτρο σύγκρισης για άλλους ένα κλείσιμο του ματιού για άλλους μια ζωή θα περάσουν όλα δεν θα σκέφτεσαι πια αν και ίσως κι εφόσον ο μαστρωπός χρόνος ασελγεί στο ανυποψίαστο σώμα παρατάσεις και παραστάσεις ο πιανίστας σκύβει επάνω από το κύμβαλο κι αναμετράται με το φοβερό κενό των παύσεων πριν το τελειωτικό χειροκρότημα

Ηλικιωμένη στη μπαλκονόπορτα

Ηλικιωμένη στη μπαλκονόπορτα δεν ξέρω αν παρατηρεί ίσως να θυμάται ίσως να μη θυμάται πια πιο πάνω ανεβαίνοντας Τοσίτσα μου φάνηκε πως είδα τον σύντροφο Φελέκη κάπως πιο συρρικνωμένο οχι όμως στην αρχαία τρίκυκλη μπεμβέ αλλά σ' ένα παπί τρισάθλιο νομίζω αυτός' θα μας έχει αφήσει χρόνους στην Ερεσσού  αποτυχημένη πρώτη συνέρευση δεκαετίες πίσω μόλις χτες σ΄αυτή τη γειτονιά συσσωρεύονται μνήμες γκράφιτι μαύρα αφίσες και συνθήματα στις εισόδους των καταστημάτων κορίτσια καπνίζουν στριφτά τσιγάρα εμείς χορτάσαμε καπνό και τέλος από αυταπάτες οι δρόμοι άλλαξαν τα σπίτια κρύφτηκαν πίσω από φεγγίτες στη σκεπή οι μέρες κοντύνανε στο ανάστημα του επιτρεπτού απολυτήριες εξετάσεις φροντιστήριο στην Κωλέττη οι δρόμοι σκεπάστηκαν οι διαδρομές έμειναν ίδιες τα βήματα βαρύνανε κι έρχεται λέει νέος χρόνος ούτε να το συζητάς κάποτε έγραφα κάρτες Χριστουγέννων κάποτε ήσαν δυνατότητες που η υλοποίησή των καθυστέρησε τραγικά ως το αναπόφευκτο  abort mission  το προτσές του ιστορικού υλισμού ...