Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Μένω

Σχέδια
πλάνα
ανοίγουμε χάρτες
τα κορμιά μας
και μπαίνουμε στον κόσμο
με τη βεβαιότητα
και το θάρρος
μιας άλλης μέρας
η σύνεση
έρχεται
μοιραία
προσπαθείς
και προσπαθείς
στέκομαι καλά
κι είμαι εδώ
το ξέρεις
όπως κι εσύ
που περιμένεις
από μένα
πιο πολλά
είμαι εδώ
και μένω
κι όλα αυτά
που δεν προφταίνω
φεύγουμε
γυρίζουμε ξανά
κι οι φίλοι
κουρασμένοι
θα χαιρετάνε
από μακριά
θ αφήνουν
πάντα κάτι
μέσα μας βαθιά
κανείς δεν μπορεί
να μας το πάρει
είναι δικό μας
στο πλευρό μου
στάσου τώρα
τώρα ακόμα πιο πολύ
είναι ανάγκη
μ' όλο το θέλω σου
να δίνεσαι
στη μάχη
δεν πρόφτασαν οι φίλοι
και μας αφήσανε
αλλά χωρίς
αυτή τη λύπη
χωρίς το κάτι αυτό
που λείπει
τι θα 'ταν όλα τελικά
όλα γυρνάν
μες στο μυαλό μου
κι όλο σε θέλω
μόνο δικό μου
το βράδυ αυτό
μείνε στο σπίτι
έστω για λίγο
έστω απόψε
είναι για μένα
είναι για σένα
η ιστορία μας
αυτά που λέμε
κι άλλα πολλά
που μόνο νιώθουμε απλά
με  ένα σώμα
και στο στρώμα
θα πλαγιάσω
και πάλι απόψε
θα σκεφτώ
με κάθε τρόπο
να σε δω
δεν έχω τίποτα άλλο
τίποτα πιο γλυκό
κι αληθινό
απ' ό,τι γίνομαι
σαν μέσα σου
αφήνομαι
και χάνομαι
και ζω










Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Terminal

Εμπρός, όλοι όρθιοι να επευφημήσουμε ζωηρά στην τελική αναμέτρηση δεν υπάρχει νικητής ούτε και γέρας μα ο αγώνας δόθηκε η κούρσα κερδήθηκε τα καλύτερα μείνανε πίσω όπως κάτι σημάδια που βάζεις στη διαδρομή και ξέρεις ότι οδηγούν στα ξέφωτα των αναμνήσεων Εμπρός με μία ιαχή θριάμβου ν' αποθέσουμε  λίγες κόκκινες παπαρούνες τι είναι η εποχή που θριαμβολογεί το εφήμερο  κι ανεπανάληπτο  της άνοιξης που ήρθε δύσκολα κι εύκολα θ' αποδράμει αφήνονας πίσω χιλόμετρα δρόμο πόνο και δάκρυ κι αλλοτινή χαρά δίκαια μοιρασμένα

Χειροκρότημα

δεν πρόσεχε όλο πατούσε σε κάτι κενά κάτι ρωγμές άηχες ένα φάσμα άπλωνε άρρωστο φως έβρεχε σκόνη λέγανε πως θα περάσει υπομονή είναι ζήτημα... εξαρτάται απ' το μέτρο σύγκρισης για άλλους ένα κλείσιμο του ματιού για άλλους μια ζωή θα περάσουν όλα δεν θα σκέφτεσαι πια αν και ίσως κι εφόσον ο μαστρωπός χρόνος ασελγεί στο ανυποψίαστο σώμα παρατάσεις και παραστάσεις ο πιανίστας σκύβει επάνω από το κύμβαλο κι αναμετράται με το φοβερό κενό των παύσεων πριν το τελειωτικό χειροκρότημα

Ηλικιωμένη στη μπαλκονόπορτα

Ηλικιωμένη στη μπαλκονόπορτα δεν ξέρω αν παρατηρεί ίσως να θυμάται ίσως να μη θυμάται πια πιο πάνω ανεβαίνοντας Τοσίτσα μου φάνηκε πως είδα τον σύντροφο Φελέκη κάπως πιο συρρικνωμένο οχι όμως στην αρχαία τρίκυκλη μπεμβέ αλλά σ' ένα παπί τρισάθλιο νομίζω αυτός' θα μας έχει αφήσει χρόνους στην Ερεσσού  αποτυχημένη πρώτη συνέρευση δεκαετίες πίσω μόλις χτες σ΄αυτή τη γειτονιά συσσωρεύονται μνήμες γκράφιτι μαύρα αφίσες και συνθήματα στις εισόδους των καταστημάτων κορίτσια καπνίζουν στριφτά τσιγάρα εμείς χορτάσαμε καπνό και τέλος από αυταπάτες οι δρόμοι άλλαξαν τα σπίτια κρύφτηκαν πίσω από φεγγίτες στη σκεπή οι μέρες κοντύνανε στο ανάστημα του επιτρεπτού απολυτήριες εξετάσεις φροντιστήριο στην Κωλέττη οι δρόμοι σκεπάστηκαν οι διαδρομές έμειναν ίδιες τα βήματα βαρύνανε κι έρχεται λέει νέος χρόνος ούτε να το συζητάς κάποτε έγραφα κάρτες Χριστουγέννων κάποτε ήσαν δυνατότητες που η υλοποίησή των καθυστέρησε τραγικά ως το αναπόφευκτο  abort mission  το προτσές του ιστορικού υλισμού ...