Πηλός

Στα σύννεφα

στη γη που αναταράζεται και

στο νερό που ρέει

για να σκύψω εγώ

να πιω

και να γεμίσω το στόμα μου

τα χείλη

ένα όραμα φιλώ

και το κρατώ μέσα στα δόντια μου

κάποιες φορές

κατακτητής και στρατηλάτης

άλλες δειλός και μισερός

φοβισμένο ανθρωπάκι

κάνε τώρα βουτιά

πάρε φόρα

η γη ανοίγει

για να χαθείς μέσα στη φωτιά

αν δεν κάψεις τα χέρια σου'

πώς θα σμιλέψεις τα ορυκτά 

στον πόθο γίνεται το κάρβουνο

διαμάντι

και οι θεοί το ξέρουνε καλά

αν ένθεος δεν ανέβεις

έλα πιο πάνω

τρομάζεις το ύψος

ανατριχιάζεις το βάθος\

πάρε φόρα κι έλα\

τώρα που σκάει η πρώτη

ανάστατατη πρόωρη άνοιξη

γυμνή πίσω απ' το χιόνι

να ζεστάνει τα πόδια της \

ανακάτεψε τη λάβα

ποιος είναι νικητής

και νικημένος

πάψε πια

δεν μιλάμε πολύ'

ψάχνουμε ψηλαφούμε

κλείνουμε τα μάτια

και με άφατη χαρά

περνάμε πιο πέρα

δώσε 

όλα όσα μπορείς

και παραπάνω

γελώντας, 

και με ξέφρενο χορό

δαμάζεις το χρόνο

φεύγεις μπροστά και μέσα

καλπάζοντας

στάσου!

πώς να σε φτάσω

τρέχω και πέφτω

σκοντάφτω και σηκώνομαι

θέλω για λίγο

να βγω από μένα

σπάσε το σώμα μου

θρυμμάτισέ με

λύτρωσέ με

το κεφάλι μου 

γεμάτο καπνούς

σαν καμένο λιβάδι

έλα και στρώσε

ένα γύρο φρέσκο χώμα

και κράτα με σφιχτά

είμαι ο πηλός σου

κι από τα χέρια σου

νέα ζωή

θα μου φυσήσεις

μη μ αφήνεις

να πέφτω να διαλύομαι

κάνε με χώμα και νερό

και με χαρά θα σε χωρέσω