Στον καθρέφτη

Παρατηρώ

αδιάλειπτα

κάθε σου κίνηση

δεν θέλω να χάσω

ούτε μια πολύτιμη στιγμή

ο χρόνος  υπάρχει 

γιατί κινείσαι

γιατί

χάνεσαι

και πάλι εμφανίζεσαι

μέσα από την εναλλαγή

το πολύ είναι

θόρυβος της οράσεως

κι αποκοίμιση 

των αισθήσεων

τα θέλγητρα είναι

στις λεπτομέρειες και

αντιθέτως με

άλλα φαινόμενα

όσο πιο κοντά αναδιφώ

τόσο η λεπτομέρεια

αποκαλύπτει μια

ασίγαστη ορμή νεότητας

μια ήρεμη θάλασσα 

φωτισμένη με το απαλό βλέμμα

του απογευματινού ήλιου

με την αρμύρα στο δέρμα

τα χείλη αποκαλύπτουν

τη γεύση που ακόμα

κρέμεται σε σταγόνες

να το μαζέψω όλο

με τα δάχτυλά μου

ή κοιτώντας άλλοτε και

μέσα από το κάποπτρο

ακόμα καλύτερα

χωρίς να γίνομαι καν

αντιληπτός

σε  ακολουθώ πιστά

γίνομαι κατοπτρισμός σου

σε κάθε όνειρο υπάρχεις γιατί

είσαι μέσα μου

μια νέα διαρκής εικόνα

αίσθηση και μνήμη μου

επιθυμία

το δέρμα μου διατρέχεις

κι από κάτω  στο αίμα

ρέεις υπόγεια

σαν χείμαρρος που 

ψάχνει 

να βρει τη διέξοδο

η  κάθε μέρα διογκώνεται

τα χείλη μεστώνουν

αποκαλύπτοντας την είσοδο

γοργά 

απαλά και βίαια

με την ώθηση 

σε κάθε νεύρο

οι νευρώνες μια τρικυμία

πονά

τόση αντανάκλαση μέσα μου

που θέλει να ξεχυθεί

με λαχτάρα 

να καταλύσει 

στο μικρό σου δώμα

και κανείς να μην το ξέρει

παρά μονάχα εσύ όταν

αναπάντεχα ξυπνάς

και κάτι μέσα αναδεύεται

ένα ζεστό κύμα

το μήνυμα της σποράς

που έρχεται 

αναγεννώντας κύκλιους πόθους

να κοιτάς στον καθρέφτη

θα με αναγνωρίσεις

πίσω σου θα χαράζω

ένα χάρτη για να φτάσω

στο υπέρτατο όριο

χωρίς ποτέ μου

να το φτάνω

ξέρεις τόσο καλά

μη με αφήνεις ποτέ

ολότελα να κατακτώ

για να γυρίζω πάντα

γύρω απ΄το κέντρο σου