Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Η σκέψεις μου είναι

Αγαπώ
τα πιο ευτελή
και τα πιο ακριβά
μ' αρέσει ναι κοιτάζω
από ψηλά
και να κατεβαίνουμε μετά
στη θάλασσα
να λέω καλημέρα
και να χώνομαι
κάτω από 
τα σκεπάσματά σου
να περιμένω με αγωνία
να περάσει η μέρα
μια μέρα κερδισμένη
στο στόμα την κρατώ
τη γεύση του φιλιού
τη γλυκιά πικρή
σοκολάτα
και ζω
με αυτές τις μικρές 
διόλου ασήμαντες 
λεπτομέρειες
οι σκέψεις μου είναι
διαρκώς
ένα φόρεμα
που θροϊζει
ένα πουκάμισο ανοιχτό
το σίγουρο βήμα
το νύχι το ζωγραφιστό
το αρχικό σου ξάφνιασμα
απ' την ορμή μου
τα χείλη μισάνοιχτα
μέσα τους που
βυθίζομαι
θέλω αργά
να σε χορταίνω
λίγο λίγο
να έχω πάντα κάτι
παραπάνω
ποτέ να μη σε φτάνω
να ανεβαίνω
από χαμηλά
και πάλι να βυθίζομαι
να δίνω και να δίνομαι
η σκέψη μου όλη
ένα χαμόγελο
το κάτω χείλος
το τόξο των φρυδιών
το βλέμμα που
διαπερνά
όλος ο κόσμος
κάτω στα πόδια σου
δεν γίνεται μου λες
τόσο πολύ
και λέω πως όχι
πιο πολύ
ακόμα τίποτα
δεν μπόρεσα
ίσα που άγγιξα τον ήλιο
κι άλλα ακόμα πιο πολλά
θα σου γυρέψω 
να το ξέρεις
και θα χορέψω ένα βράδυ
μόνο για σένα στο σκοτάδι
μέσα σου θα ξεδιπλωθώ
θα τραγουδάω μόνο αγάπη
όλη μου η σκέψη
ένα νεύμα
που λέει πάντα πιο πολλά
απ' όσα χάνονται στα λόγια
ένα σου βλέμμα μόνο
απλά







Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Terminal

Εμπρός, όλοι όρθιοι να επευφημήσουμε ζωηρά στην τελική αναμέτρηση δεν υπάρχει νικητής ούτε και γέρας μα ο αγώνας δόθηκε η κούρσα κερδήθηκε τα καλύτερα μείνανε πίσω όπως κάτι σημάδια που βάζεις στη διαδρομή και ξέρεις ότι οδηγούν στα ξέφωτα των αναμνήσεων Εμπρός με μία ιαχή θριάμβου ν' αποθέσουμε  λίγες κόκκινες παπαρούνες τι είναι η εποχή που θριαμβολογεί το εφήμερο  κι ανεπανάληπτο  της άνοιξης που ήρθε δύσκολα κι εύκολα θ' αποδράμει αφήνονας πίσω χιλόμετρα δρόμο πόνο και δάκρυ κι αλλοτινή χαρά δίκαια μοιρασμένα

Χειροκρότημα

δεν πρόσεχε όλο πατούσε σε κάτι κενά κάτι ρωγμές άηχες ένα φάσμα άπλωνε άρρωστο φως έβρεχε σκόνη λέγανε πως θα περάσει υπομονή είναι ζήτημα... εξαρτάται απ' το μέτρο σύγκρισης για άλλους ένα κλείσιμο του ματιού για άλλους μια ζωή θα περάσουν όλα δεν θα σκέφτεσαι πια αν και ίσως κι εφόσον ο μαστρωπός χρόνος ασελγεί στο ανυποψίαστο σώμα παρατάσεις και παραστάσεις ο πιανίστας σκύβει επάνω από το κύμβαλο κι αναμετράται με το φοβερό κενό των παύσεων πριν το τελειωτικό χειροκρότημα

Ηλικιωμένη στη μπαλκονόπορτα

Ηλικιωμένη στη μπαλκονόπορτα δεν ξέρω αν παρατηρεί ίσως να θυμάται ίσως να μη θυμάται πια πιο πάνω ανεβαίνοντας Τοσίτσα μου φάνηκε πως είδα τον σύντροφο Φελέκη κάπως πιο συρρικνωμένο οχι όμως στην αρχαία τρίκυκλη μπεμβέ αλλά σ' ένα παπί τρισάθλιο νομίζω αυτός' θα μας έχει αφήσει χρόνους στην Ερεσσού  αποτυχημένη πρώτη συνέρευση δεκαετίες πίσω μόλις χτες σ΄αυτή τη γειτονιά συσσωρεύονται μνήμες γκράφιτι μαύρα αφίσες και συνθήματα στις εισόδους των καταστημάτων κορίτσια καπνίζουν στριφτά τσιγάρα εμείς χορτάσαμε καπνό και τέλος από αυταπάτες οι δρόμοι άλλαξαν τα σπίτια κρύφτηκαν πίσω από φεγγίτες στη σκεπή οι μέρες κοντύνανε στο ανάστημα του επιτρεπτού απολυτήριες εξετάσεις φροντιστήριο στην Κωλέττη οι δρόμοι σκεπάστηκαν οι διαδρομές έμειναν ίδιες τα βήματα βαρύνανε κι έρχεται λέει νέος χρόνος ούτε να το συζητάς κάποτε έγραφα κάρτες Χριστουγέννων κάποτε ήσαν δυνατότητες που η υλοποίησή των καθυστέρησε τραγικά ως το αναπόφευκτο  abort mission  το προτσές του ιστορικού υλισμού ...