Έρχεσαι όμορφα
και αναπνέεις μέσα μου
μια στήλη καπνού
υψώνεται στο ταβάνι
ο ουρανός μου
απλώνεται όλο και πιο πολύ
στο φως που κερδίζει
τις ώρες
θ' αφήσω ανοικτά
για να σε βλέπω
περισσότερο
όπως
πέφτεις πίσω
έτσι που'
απότομα λίγο
καμιά φορά
σε τραβάω για να
και βιάζομαι λες και
θέλω λίγο
αν μπορώ να
σε βασανίζω και να
κρατώ πιο πίσω
λίγο λίγο
να έρχομαι
να μου δίνεσαι
με μια πίστη σχεδόν
εύθραυστη
και εύρωστη
όταν μια τέτοια
έκσταση
θέλω σχεδόν
να προσεύχομαι από
πάνω σου
θα θελα μια φορά
να πιω αργά
τ' αλμυρά σου δάκρυα
να μ' αφήσεις
να κεντρίσω
μέσα σου βασίλισσα
να,μπω
κι εκεί λέει
να ξεχαστώ ολότελα
και να μη χρειάζεται λέει
να μιλάμε καθόλου
γι' αυτά
παρά να καθόμαστε στηνκουζίνα
να τρώμε σοκολάτα καινα καπνίζουμε
να έρθει πάλι το καλοκαίρι
να περπατάς με πόδια γυμνά
να τ' απλώνεις επάνω μου
μέχρι τους ώμους μου
να σε φέρω στο σώμα μου
σαν διάδημα ή σαν μια
ζώνη σφιχτά επάνω μου
να με δένεις με τους μηρούς σου
κι από κάθε πλευρά φυλακισμένος
με τυφλή χαρά
κράτησε,πάρε
πάρε ό,τι υπάρχει σε μένα
ό,τι διπλά και παραπάνω
μου το επιστρέφεις
με τα χείλη
μα δεν ξέρεις πως
βλέποντάς σε
αναστατώνεις τη μέρα μου;
ω, κάντο ναι
κάντο και πάλι
μη με λυπάσαι
δώσε μου
όλο και περισσότερους λόγους
μόνο για σένα
με σώμα και καρδιά
να υπoφέρω
και αναπνέεις μέσα μου
μια στήλη καπνού
υψώνεται στο ταβάνι
ο ουρανός μου
απλώνεται όλο και πιο πολύ
στο φως που κερδίζει
τις ώρες
θ' αφήσω ανοικτά
για να σε βλέπω
περισσότερο
όπως
πέφτεις πίσω
έτσι που'
απότομα λίγο
καμιά φορά
σε τραβάω για να
και βιάζομαι λες και
θέλω λίγο
αν μπορώ να
σε βασανίζω και να
κρατώ πιο πίσω
λίγο λίγο
να έρχομαι
να μου δίνεσαι
με μια πίστη σχεδόν
εύθραυστη
και εύρωστη
όταν μια τέτοια
έκσταση
θέλω σχεδόν
να προσεύχομαι από
πάνω σου
θα θελα μια φορά
να πιω αργά
τ' αλμυρά σου δάκρυα
να μ' αφήσεις
να κεντρίσω
μέσα σου βασίλισσα
να,μπω
κι εκεί λέει
να ξεχαστώ ολότελα
και να μη χρειάζεται λέει
να μιλάμε καθόλου
γι' αυτά
παρά να καθόμαστε στηνκουζίνα
να τρώμε σοκολάτα καινα καπνίζουμε
να έρθει πάλι το καλοκαίρι
να περπατάς με πόδια γυμνά
να τ' απλώνεις επάνω μου
μέχρι τους ώμους μου
να σε φέρω στο σώμα μου
σαν διάδημα ή σαν μια
ζώνη σφιχτά επάνω μου
να με δένεις με τους μηρούς σου
κι από κάθε πλευρά φυλακισμένος
με τυφλή χαρά
κράτησε,πάρε
πάρε ό,τι υπάρχει σε μένα
ό,τι διπλά και παραπάνω
μου το επιστρέφεις
με τα χείλη
μα δεν ξέρεις πως
βλέποντάς σε
αναστατώνεις τη μέρα μου;
ω, κάντο ναι
κάντο και πάλι
μη με λυπάσαι
δώσε μου
όλο και περισσότερους λόγους
μόνο για σένα
με σώμα και καρδιά
να υπoφέρω
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου