Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Ολοκληρωτικά- ανολοκλήρωτα

Απόλλυμι εντός σου
ο ιερός όνος
ξυπνώ αξημέρωτα
και την ημέρα πέφτω
στο πιο βαθύ σκοτάδι
μόνον ένα δύο διαλείμματα
φαντασιώσεων
κι εκλάμψεων
ήξερα ας πούμε σήμερα
το είχα δει
μέσα στο διαστελλόμενο κρανίο μου πως
θα έρθεις
φορώντας το συγκεκριμένο φόρεμα
έτσι όπως
συχνά το οραματίζομαι
έπειτα να παίρνεις μια θέση που
κολακεύοντας ύπτια
ν αναδομείς
την κάθε κρυφή ονείρωξη
μερικές φορές σκέφτομαι'
μπορεί να γίνεται μέχρι και
σχεδόν φανερή΄
η τόση παραφορά
σε πλέον άκαιρη ώρα
αυτά είναι τα μαχητά
τεκμήρια
ενός έρωτα που
δεν επιστρέφεται στον κορεσμό
όσες φορές κι αν
περιγράψω
ένα ατόφιο  καύμα
της αίσθησης που
αρκεί μια
τόση μικρή υποδόρια κίνηση
που υποθάλπει
τα πιο επίμονα πάθη

οι εμμονές  μου
έχουν όλες τους
το σχήμα σου
τις θέσεις που καταλαμβάνεις
τους σχηματισμούς
της σάρκας σου
το λείο πέρασμα
στο σταύρωμα των ποδιών
πιέζοντας γλυκά
το πεδίο
μ ανάλαφρους ανεπαίσθητους
αναστεναγμούς ή και
κρυφές φωνές
ζωντανές κραυγές
που εκπέμπουνε τα μέλη σου
κι ας μην το ξέρεις
αλλά
μάλλον το κατέχεις το
πόσο μαίνομαι
εμμονικά εξερευνώ
κάθε γωνία
από κάθε πλευρά
ανακαλύπτοντας και πάλι
εκ νέου
το πόσο ανεξάντλητα
μπορείς
να γίνεσαι
ό,τι ολοκληρωτικά
κι ανολοκλήρωτα
επιθυμώ

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Terminal

Εμπρός, όλοι όρθιοι να επευφημήσουμε ζωηρά στην τελική αναμέτρηση δεν υπάρχει νικητής ούτε και γέρας μα ο αγώνας δόθηκε η κούρσα κερδήθηκε τα καλύτερα μείνανε πίσω όπως κάτι σημάδια που βάζεις στη διαδρομή και ξέρεις ότι οδηγούν στα ξέφωτα των αναμνήσεων Εμπρός με μία ιαχή θριάμβου ν' αποθέσουμε  λίγες κόκκινες παπαρούνες τι είναι η εποχή που θριαμβολογεί το εφήμερο  κι ανεπανάληπτο  της άνοιξης που ήρθε δύσκολα κι εύκολα θ' αποδράμει αφήνονας πίσω χιλόμετρα δρόμο πόνο και δάκρυ κι αλλοτινή χαρά δίκαια μοιρασμένα

Χειροκρότημα

δεν πρόσεχε όλο πατούσε σε κάτι κενά κάτι ρωγμές άηχες ένα φάσμα άπλωνε άρρωστο φως έβρεχε σκόνη λέγανε πως θα περάσει υπομονή είναι ζήτημα... εξαρτάται απ' το μέτρο σύγκρισης για άλλους ένα κλείσιμο του ματιού για άλλους μια ζωή θα περάσουν όλα δεν θα σκέφτεσαι πια αν και ίσως κι εφόσον ο μαστρωπός χρόνος ασελγεί στο ανυποψίαστο σώμα παρατάσεις και παραστάσεις ο πιανίστας σκύβει επάνω από το κύμβαλο κι αναμετράται με το φοβερό κενό των παύσεων πριν το τελειωτικό χειροκρότημα

Ηλικιωμένη στη μπαλκονόπορτα

Ηλικιωμένη στη μπαλκονόπορτα δεν ξέρω αν παρατηρεί ίσως να θυμάται ίσως να μη θυμάται πια πιο πάνω ανεβαίνοντας Τοσίτσα μου φάνηκε πως είδα τον σύντροφο Φελέκη κάπως πιο συρρικνωμένο οχι όμως στην αρχαία τρίκυκλη μπεμβέ αλλά σ' ένα παπί τρισάθλιο νομίζω αυτός' θα μας έχει αφήσει χρόνους στην Ερεσσού  αποτυχημένη πρώτη συνέρευση δεκαετίες πίσω μόλις χτες σ΄αυτή τη γειτονιά συσσωρεύονται μνήμες γκράφιτι μαύρα αφίσες και συνθήματα στις εισόδους των καταστημάτων κορίτσια καπνίζουν στριφτά τσιγάρα εμείς χορτάσαμε καπνό και τέλος από αυταπάτες οι δρόμοι άλλαξαν τα σπίτια κρύφτηκαν πίσω από φεγγίτες στη σκεπή οι μέρες κοντύνανε στο ανάστημα του επιτρεπτού απολυτήριες εξετάσεις φροντιστήριο στην Κωλέττη οι δρόμοι σκεπάστηκαν οι διαδρομές έμειναν ίδιες τα βήματα βαρύνανε κι έρχεται λέει νέος χρόνος ούτε να το συζητάς κάποτε έγραφα κάρτες Χριστουγέννων κάποτε ήσαν δυνατότητες που η υλοποίησή των καθυστέρησε τραγικά ως το αναπόφευκτο  abort mission  το προτσές του ιστορικού υλισμού ...