Σώμα απ' το σώμα μου
και πάλι
όλα ένα
δεν χρειάστηκε
παρά
ένα παράφορο φιλί
είναι κάθε φορά
που ανακαλύπτω ξανά
αυτό που υπάρχει
προσφέρεται
σε μένα
ενσκήπτω
και γεύομαι
όλα αναδύονται
τόσο φυσικά και αβίαστα
γνωρίζω τα πάντα
κι όμως δεν ξέρω τίποτα
μαθητεύοντας
στα εξαίσια φίλτρα
μαθαίνοντας ξανά
εισπνοή εκπνοή
έκταση μέχρι το άπειρο
ήξερα και πάλι
τα πάντα
ήσουν απόλυτα
και τόσο απλά
μερικές φορές όλα ρέουνε
από μέσα μου
προς τα σένα
και αντίστροφα
το είχα δει ήδη
έχοντας φαντασιωθεί
- έτσι νόμιζα -
κι ωστόσο
εκπλήσσοντας εκ νέου
κάθε αίσθηση
ω ναι
έτσι να είσαι
περπατώντας γύρω μου
μέσα μου ενυπάρχεις
ανυπόδητη
στρέφεις τα νώτα
όλα γυρίζουν
δεν έχω πια
νου, γλώσσα
δεν είσαι νοητή
ούτε και το απομακρυσμένο σημείο
που προσπαθώ να εντοπίσω
στο παράταιρο σώμα μου
έχεις πια
εγκολπωθεί
το μέσα μου
καταλύεις
το χρόνο μου
με τον ιδρώτα
αποτιμάται αυτή η
στιγμή της μετέωρης πλήρωσης
στροβιλισμός στο άπειρο
κι αίσθηση ακέραια
η μεστή μου ύπαρξη
πόσο παράξενα
μερικές φορές
όλα δένουν ξανά
μη μου αφήνεις
αυτή τη βεβαιότητα
να έρχεσαι πάλι
αίφνης
να με εκπλήσσεις
κι εγώ
θα σ' αγαπώ
τυλίγοντας σε
με όλο το φάσμα
ανταλλάσσοντας
χρώμα και σχήμα
με τα δώρα σου
το ακριβό σου άρωμα
ανακτώντας την όσφρηση
καθώς κατακτάς
χωρίς κανένα κόπο
όλο το χώρο
και μέσα και έξω
εγώ θαυμάζοντας
αυτό το θαύμα
που αποκαλύπτεσαι
στον κόσμο
που όρισες
γυναίκα
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου