Κατηφόριζα απόψε
στην παλιά γειτονιά
γωνία Κοδριγκτώνος
και Τρίτης Σεπτεμβρίου
όπως ένα βράδυ
που περίμενα
ένα κορίτσι να φανεί
έξω απ' το Αελλώ
κοίταζα ανυπόμονα
από τη μια πλευρά
κι όμως φάνηκε
από εκεί που
δεν το περίμενα
με τα φωτεινά της
χρώματα
το μαντήλι
λικνίζοντας
το κορμί
τρέχοντας περισσότερο
ως συνήθως,
αυτό δεν έχει αλλάξει,
και σ' όλη τη διάρκεια
σχεδόν
κρατώντας το χέρι
ενώ παρακαλούσα τότε
να μη φανεί
ότι ιδρώνει το δικό μου
ένιωσα την καρδιά μου
για πρώτη φορά
να χτυπά με ένταση
το πιο όμορφο
συναίσθημα
να ανακαλύπτεις
μια νέα αίσθηση
σ' ένα σώμα
που δεν το χεις
ακόμα οικείο
ήπιαμε τις μπύρες μας
πριν περάσουμε μέσα
πρώτη φορά σινεμά
μετά από τόσον καιρό
πρώτη φορά
αυτό το γλυκό βάρος
στο στήθος
ας ήταν
να κρατούσε κι άλλο
μέσα στο σκοτάδι
της αίθουσας
έτρεξα πριν
το διάλειμμα
η μπύρα με είχε διαλύσει
μα δεν ήθελα
να σηκωθώ
μη χάσω στιγμή
από αυτή την αίσθηση
γύρισα
πριν ανάψουν τα φώτα
και χώθηκα βιαστικά
στη θέση δίπλα
αναζητώντας επειγόντως
ξανά το χέρι σου
τόσο απαλό
τόσο παιδικό
μου είχε φανεί
δεν ήξερα ακόμα
πόσα μαγικά κάνει
χέρι γυναίκας
που όλα τα κατέχει
ήξερα πως
θα θέλω να
το κρατώ
και μετά
και τώρα που
πλέον το νιώθω
τόσο οικείο
δικό μου
η αφή θυμάται
όσος καιρός
κι αν περάσει
η αφή
μας ακολουθεί
στο χρόνο
κι όταν ανάψουν
τα φώτα
η συνέχεια
είναι ακόμα καλύτερη
εκεί έξω
σαν να σε περίμενα
και σήμερα
σαν να 'ταν
μόλις τώρα
γωνία Κοδριγκτώνος
και 3ης Σεπτεμβρίου
στην παλιά γειτονιά
γωνία Κοδριγκτώνος
και Τρίτης Σεπτεμβρίου
όπως ένα βράδυ
που περίμενα
ένα κορίτσι να φανεί
έξω απ' το Αελλώ
κοίταζα ανυπόμονα
από τη μια πλευρά
κι όμως φάνηκε
από εκεί που
δεν το περίμενα
με τα φωτεινά της
χρώματα
το μαντήλι
λικνίζοντας
το κορμί
τρέχοντας περισσότερο
ως συνήθως,
αυτό δεν έχει αλλάξει,
και σ' όλη τη διάρκεια
σχεδόν
κρατώντας το χέρι
ενώ παρακαλούσα τότε
να μη φανεί
ότι ιδρώνει το δικό μου
ένιωσα την καρδιά μου
για πρώτη φορά
να χτυπά με ένταση
το πιο όμορφο
συναίσθημα
να ανακαλύπτεις
μια νέα αίσθηση
σ' ένα σώμα
που δεν το χεις
ακόμα οικείο
ήπιαμε τις μπύρες μας
πριν περάσουμε μέσα
πρώτη φορά σινεμά
μετά από τόσον καιρό
πρώτη φορά
αυτό το γλυκό βάρος
στο στήθος
ας ήταν
να κρατούσε κι άλλο
μέσα στο σκοτάδι
της αίθουσας
έτρεξα πριν
το διάλειμμα
η μπύρα με είχε διαλύσει
μα δεν ήθελα
να σηκωθώ
μη χάσω στιγμή
από αυτή την αίσθηση
γύρισα
πριν ανάψουν τα φώτα
και χώθηκα βιαστικά
στη θέση δίπλα
αναζητώντας επειγόντως
ξανά το χέρι σου
τόσο απαλό
τόσο παιδικό
μου είχε φανεί
δεν ήξερα ακόμα
πόσα μαγικά κάνει
χέρι γυναίκας
που όλα τα κατέχει
ήξερα πως
θα θέλω να
το κρατώ
και μετά
και τώρα που
πλέον το νιώθω
τόσο οικείο
δικό μου
η αφή θυμάται
όσος καιρός
κι αν περάσει
η αφή
μας ακολουθεί
στο χρόνο
κι όταν ανάψουν
τα φώτα
η συνέχεια
είναι ακόμα καλύτερη
εκεί έξω
σαν να σε περίμενα
και σήμερα
σαν να 'ταν
μόλις τώρα
γωνία Κοδριγκτώνος
και 3ης Σεπτεμβρίου
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου