Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Aello

Κατηφόριζα απόψε
στην παλιά γειτονιά
γωνία Κοδριγκτώνος
και Τρίτης Σεπτεμβρίου
όπως ένα βράδυ
που περίμενα
ένα κορίτσι να φανεί
έξω απ' το Αελλώ
κοίταζα ανυπόμονα
από τη μια πλευρά
κι όμως φάνηκε
από εκεί που
δεν το περίμενα
με τα φωτεινά της
χρώματα
το μαντήλι
λικνίζοντας
το κορμί
τρέχοντας περισσότερο
ως συνήθως,
αυτό δεν έχει αλλάξει,
και σ' όλη τη διάρκεια
σχεδόν
κρατώντας το χέρι
ενώ παρακαλούσα τότε
να μη φανεί
ότι ιδρώνει το δικό μου
ένιωσα την καρδιά μου
για πρώτη φορά
να χτυπά με ένταση
το πιο όμορφο
συναίσθημα
να ανακαλύπτεις
μια νέα αίσθηση
σ' ένα σώμα
που δεν το χεις
ακόμα οικείο
ήπιαμε τις μπύρες μας
πριν περάσουμε μέσα
πρώτη φορά σινεμά
μετά από τόσον καιρό
πρώτη φορά
αυτό το γλυκό βάρος
στο στήθος
ας ήταν
να κρατούσε κι άλλο
μέσα στο σκοτάδι
της αίθουσας
έτρεξα πριν
το διάλειμμα
η μπύρα με είχε διαλύσει
μα δεν ήθελα
να σηκωθώ
μη χάσω στιγμή
από αυτή την αίσθηση
γύρισα
πριν ανάψουν τα φώτα
και χώθηκα βιαστικά
στη θέση δίπλα
αναζητώντας επειγόντως
ξανά το χέρι σου
τόσο απαλό
τόσο παιδικό
μου είχε φανεί
δεν ήξερα ακόμα
πόσα μαγικά κάνει
χέρι γυναίκας
που όλα τα κατέχει
ήξερα πως
θα θέλω να
το κρατώ
και μετά
και τώρα που
πλέον το νιώθω
τόσο οικείο
δικό μου
η αφή θυμάται
όσος καιρός
κι αν περάσει
η αφή
μας ακολουθεί
στο χρόνο
κι όταν ανάψουν
τα φώτα
η συνέχεια
είναι ακόμα καλύτερη
εκεί έξω
σαν να σε περίμενα
και σήμερα
σαν να 'ταν
μόλις τώρα
γωνία Κοδριγκτώνος
και 3ης Σεπτεμβρίου



Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Terminal

Εμπρός, όλοι όρθιοι να επευφημήσουμε ζωηρά στην τελική αναμέτρηση δεν υπάρχει νικητής ούτε και γέρας μα ο αγώνας δόθηκε η κούρσα κερδήθηκε τα καλύτερα μείνανε πίσω όπως κάτι σημάδια που βάζεις στη διαδρομή και ξέρεις ότι οδηγούν στα ξέφωτα των αναμνήσεων Εμπρός με μία ιαχή θριάμβου ν' αποθέσουμε  λίγες κόκκινες παπαρούνες τι είναι η εποχή που θριαμβολογεί το εφήμερο  κι ανεπανάληπτο  της άνοιξης που ήρθε δύσκολα κι εύκολα θ' αποδράμει αφήνονας πίσω χιλόμετρα δρόμο πόνο και δάκρυ κι αλλοτινή χαρά δίκαια μοιρασμένα

Χειροκρότημα

δεν πρόσεχε όλο πατούσε σε κάτι κενά κάτι ρωγμές άηχες ένα φάσμα άπλωνε άρρωστο φως έβρεχε σκόνη λέγανε πως θα περάσει υπομονή είναι ζήτημα... εξαρτάται απ' το μέτρο σύγκρισης για άλλους ένα κλείσιμο του ματιού για άλλους μια ζωή θα περάσουν όλα δεν θα σκέφτεσαι πια αν και ίσως κι εφόσον ο μαστρωπός χρόνος ασελγεί στο ανυποψίαστο σώμα παρατάσεις και παραστάσεις ο πιανίστας σκύβει επάνω από το κύμβαλο κι αναμετράται με το φοβερό κενό των παύσεων πριν το τελειωτικό χειροκρότημα

Ηλικιωμένη στη μπαλκονόπορτα

Ηλικιωμένη στη μπαλκονόπορτα δεν ξέρω αν παρατηρεί ίσως να θυμάται ίσως να μη θυμάται πια πιο πάνω ανεβαίνοντας Τοσίτσα μου φάνηκε πως είδα τον σύντροφο Φελέκη κάπως πιο συρρικνωμένο οχι όμως στην αρχαία τρίκυκλη μπεμβέ αλλά σ' ένα παπί τρισάθλιο νομίζω αυτός' θα μας έχει αφήσει χρόνους στην Ερεσσού  αποτυχημένη πρώτη συνέρευση δεκαετίες πίσω μόλις χτες σ΄αυτή τη γειτονιά συσσωρεύονται μνήμες γκράφιτι μαύρα αφίσες και συνθήματα στις εισόδους των καταστημάτων κορίτσια καπνίζουν στριφτά τσιγάρα εμείς χορτάσαμε καπνό και τέλος από αυταπάτες οι δρόμοι άλλαξαν τα σπίτια κρύφτηκαν πίσω από φεγγίτες στη σκεπή οι μέρες κοντύνανε στο ανάστημα του επιτρεπτού απολυτήριες εξετάσεις φροντιστήριο στην Κωλέττη οι δρόμοι σκεπάστηκαν οι διαδρομές έμειναν ίδιες τα βήματα βαρύνανε κι έρχεται λέει νέος χρόνος ούτε να το συζητάς κάποτε έγραφα κάρτες Χριστουγέννων κάποτε ήσαν δυνατότητες που η υλοποίησή των καθυστέρησε τραγικά ως το αναπόφευκτο  abort mission  το προτσές του ιστορικού υλισμού ...