Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Πίστη

Η καρδιά μου
θέλει να χορέψει
να βγει έξω από το σώμα
ζω
σε αυτή τη μεγάλη έρημο
και λειάνω τις πέτρες
με τα δάκρυα
που αναβλύζουν
απ' την πιο φωτεινή πηγή
που ανοίγεις για μένα'
δεν είμαι εγώ
αλλά εσύ που μπαίνεις
μέσα μου
τελειώνομαι
με μια απίστευτη
ζωντανή χαρά
τα σώμα μου τρέμει
παραμιλώ
μέσα στα χέρια σου
πώς με κλειδώνεις
έχω τα μάτια ανοικτά
τα ζω όλα
σαν σε όνειρο ξυπνητός
περίβαλλέ με επιτακτικά
με δύναμη και φρενίτιδα
πόσο ν' αντέξω
τόση έκταση που απλώνεται
μέσα μου
οι πηγές ανοίγουνε
το αίμα μου ρέει
δώρο σου και υπόσχεση
ταπεινά και ξεδιάντροπα
σχίζω τα ρούχα
ανοίγω δρόμο
μέσα στο στήθος
έρχομαι  στο πλάι σου ξανά
δεν θα χορτάσουμε ποτέ
κάθε γιορτή
κάθε ανάσα δεν θα μάθουμε ποτέ
πόσο ακριβή είναι
για να σπαταλιέται
στο άκαιρο
θέλω να σε πάρω
ακέραια
θέλω να μου λείπεις
και να έρχεσαι
σε κύκλους
ξανά
θέλω να με αγαπάς
κάτω απ΄το ασημένιο φως
των καπνοδόχων
και το βλέμμα
των περαστικών κοριτσιών
θέλω να μου υπόσχεσαι
και να με ανταμείβεις
με όλο και πιο πολύ φως
να περιχύνεται στα μέλη σου
που θέλω να εξερευνήσω
σα νέος ιχνηλάτης σου
και πιστός ζηλωτής σου



Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Terminal

Εμπρός, όλοι όρθιοι να επευφημήσουμε ζωηρά στην τελική αναμέτρηση δεν υπάρχει νικητής ούτε και γέρας μα ο αγώνας δόθηκε η κούρσα κερδήθηκε τα καλύτερα μείνανε πίσω όπως κάτι σημάδια που βάζεις στη διαδρομή και ξέρεις ότι οδηγούν στα ξέφωτα των αναμνήσεων Εμπρός με μία ιαχή θριάμβου ν' αποθέσουμε  λίγες κόκκινες παπαρούνες τι είναι η εποχή που θριαμβολογεί το εφήμερο  κι ανεπανάληπτο  της άνοιξης που ήρθε δύσκολα κι εύκολα θ' αποδράμει αφήνονας πίσω χιλόμετρα δρόμο πόνο και δάκρυ κι αλλοτινή χαρά δίκαια μοιρασμένα

Χειροκρότημα

δεν πρόσεχε όλο πατούσε σε κάτι κενά κάτι ρωγμές άηχες ένα φάσμα άπλωνε άρρωστο φως έβρεχε σκόνη λέγανε πως θα περάσει υπομονή είναι ζήτημα... εξαρτάται απ' το μέτρο σύγκρισης για άλλους ένα κλείσιμο του ματιού για άλλους μια ζωή θα περάσουν όλα δεν θα σκέφτεσαι πια αν και ίσως κι εφόσον ο μαστρωπός χρόνος ασελγεί στο ανυποψίαστο σώμα παρατάσεις και παραστάσεις ο πιανίστας σκύβει επάνω από το κύμβαλο κι αναμετράται με το φοβερό κενό των παύσεων πριν το τελειωτικό χειροκρότημα

Ηλικιωμένη στη μπαλκονόπορτα

Ηλικιωμένη στη μπαλκονόπορτα δεν ξέρω αν παρατηρεί ίσως να θυμάται ίσως να μη θυμάται πια πιο πάνω ανεβαίνοντας Τοσίτσα μου φάνηκε πως είδα τον σύντροφο Φελέκη κάπως πιο συρρικνωμένο οχι όμως στην αρχαία τρίκυκλη μπεμβέ αλλά σ' ένα παπί τρισάθλιο νομίζω αυτός' θα μας έχει αφήσει χρόνους στην Ερεσσού  αποτυχημένη πρώτη συνέρευση δεκαετίες πίσω μόλις χτες σ΄αυτή τη γειτονιά συσσωρεύονται μνήμες γκράφιτι μαύρα αφίσες και συνθήματα στις εισόδους των καταστημάτων κορίτσια καπνίζουν στριφτά τσιγάρα εμείς χορτάσαμε καπνό και τέλος από αυταπάτες οι δρόμοι άλλαξαν τα σπίτια κρύφτηκαν πίσω από φεγγίτες στη σκεπή οι μέρες κοντύνανε στο ανάστημα του επιτρεπτού απολυτήριες εξετάσεις φροντιστήριο στην Κωλέττη οι δρόμοι σκεπάστηκαν οι διαδρομές έμειναν ίδιες τα βήματα βαρύνανε κι έρχεται λέει νέος χρόνος ούτε να το συζητάς κάποτε έγραφα κάρτες Χριστουγέννων κάποτε ήσαν δυνατότητες που η υλοποίησή των καθυστέρησε τραγικά ως το αναπόφευκτο  abort mission  το προτσές του ιστορικού υλισμού ...