Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

orgasm

Μ' αρέσει 
να χώνω τη μεγάλη μύτη μου
σαν τον τυφλοπόντικα
και να ανασύρω αρώματα
παιχνιδιάρικες γιρλάντες
εκεί στις ραφές
στο τελείωμα
στο σμίξιμο των δύο άκρων
εκεί που διαγράφονται 
τα χείλη
το φέρνω επάνω μου
επιτακτικά αφήνοντας και
το δικό μου σημάδι
σαν το κατακτητικό ζώο
διαγράφω και κατακτώ
την περιοχή μου
αυτή είναι μέσα
ανάμεσα στα πράγματα
ή κρυμμένη μισοεπιμελώς
σε συρτάρια κρύπτες
λυσσαλέα τρίβοντας 
καταγράφοντας κάθε ίνα
και κόμπο υφάσματος
τη στυφή γεύση του υλικού
στη γλώσσα
κι αυτά είναι αρκετά για να
πυροδοτήσουν ξανά
μια εν υπνώσει έξαψη
έναν πυρετό που
αναγκαστικά καταλαγιάζει
για να μπορείς να συνεχίζεις
καθημερινά
σαν να μη συμβαίνει τίποτα
κι όμως
πίσω από κλειστές πόρτες
ή μισάνοιχτα παράθυρα
η μάχη αυτή μαίνεται
τιμωρώντας κάθε ίχνος 
περιφέρω γι' αυτό
το σώμα μου γυμνό
στο όνειρο κι αλλού
βγαίνω εκτεθειμένος
στο δικό σου παρανάλωμα
και γίνομαι φίλος
με τον ήλιο
με χαρά περιφέρεις τη στύση σου
ζωή'
καλοσωρίζοντας το φως
με το φιλί σου
με το εξαίσιο στόμα
και
το βλέμμα
πώς με διαπερνά 
αυτό το βλέμμα
πώς από κάτω του 
σπαράσσομαι και εγείρομαι
κορυβαντιώ
συστέλλομαι και διαστέλλομαι
δεν κρύβομαι από κανέναν
κι έρχομαι
με όλο και νέα ορμή 
όλη μου η ζωή
καίγεται μέσα σου
και ξεκινά με νέο φως
μια άλλη μέρα


Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Terminal

Εμπρός, όλοι όρθιοι να επευφημήσουμε ζωηρά στην τελική αναμέτρηση δεν υπάρχει νικητής ούτε και γέρας μα ο αγώνας δόθηκε η κούρσα κερδήθηκε τα καλύτερα μείνανε πίσω όπως κάτι σημάδια που βάζεις στη διαδρομή και ξέρεις ότι οδηγούν στα ξέφωτα των αναμνήσεων Εμπρός με μία ιαχή θριάμβου ν' αποθέσουμε  λίγες κόκκινες παπαρούνες τι είναι η εποχή που θριαμβολογεί το εφήμερο  κι ανεπανάληπτο  της άνοιξης που ήρθε δύσκολα κι εύκολα θ' αποδράμει αφήνονας πίσω χιλόμετρα δρόμο πόνο και δάκρυ κι αλλοτινή χαρά δίκαια μοιρασμένα

Χειροκρότημα

δεν πρόσεχε όλο πατούσε σε κάτι κενά κάτι ρωγμές άηχες ένα φάσμα άπλωνε άρρωστο φως έβρεχε σκόνη λέγανε πως θα περάσει υπομονή είναι ζήτημα... εξαρτάται απ' το μέτρο σύγκρισης για άλλους ένα κλείσιμο του ματιού για άλλους μια ζωή θα περάσουν όλα δεν θα σκέφτεσαι πια αν και ίσως κι εφόσον ο μαστρωπός χρόνος ασελγεί στο ανυποψίαστο σώμα παρατάσεις και παραστάσεις ο πιανίστας σκύβει επάνω από το κύμβαλο κι αναμετράται με το φοβερό κενό των παύσεων πριν το τελειωτικό χειροκρότημα

Ηλικιωμένη στη μπαλκονόπορτα

Ηλικιωμένη στη μπαλκονόπορτα δεν ξέρω αν παρατηρεί ίσως να θυμάται ίσως να μη θυμάται πια πιο πάνω ανεβαίνοντας Τοσίτσα μου φάνηκε πως είδα τον σύντροφο Φελέκη κάπως πιο συρρικνωμένο οχι όμως στην αρχαία τρίκυκλη μπεμβέ αλλά σ' ένα παπί τρισάθλιο νομίζω αυτός' θα μας έχει αφήσει χρόνους στην Ερεσσού  αποτυχημένη πρώτη συνέρευση δεκαετίες πίσω μόλις χτες σ΄αυτή τη γειτονιά συσσωρεύονται μνήμες γκράφιτι μαύρα αφίσες και συνθήματα στις εισόδους των καταστημάτων κορίτσια καπνίζουν στριφτά τσιγάρα εμείς χορτάσαμε καπνό και τέλος από αυταπάτες οι δρόμοι άλλαξαν τα σπίτια κρύφτηκαν πίσω από φεγγίτες στη σκεπή οι μέρες κοντύνανε στο ανάστημα του επιτρεπτού απολυτήριες εξετάσεις φροντιστήριο στην Κωλέττη οι δρόμοι σκεπάστηκαν οι διαδρομές έμειναν ίδιες τα βήματα βαρύνανε κι έρχεται λέει νέος χρόνος ούτε να το συζητάς κάποτε έγραφα κάρτες Χριστουγέννων κάποτε ήσαν δυνατότητες που η υλοποίησή των καθυστέρησε τραγικά ως το αναπόφευκτο  abort mission  το προτσές του ιστορικού υλισμού ...