Περιφερόμενοι αενάως
όμορφοι και ορμητικοί\
υψιπετείς των εραστών ψίθυροι
εστιάζοντας στο βλέμμα
μέχρι που τα μάτια πονούν\
αγγίζοντας
ανακαλύπτω μέσα μου
ένα καυτό κύμα\
διαπερνάει ακέραιο\
δεν κλείνω ούτε\
ένα βλέφαρο
υπερβατικά η εικόνα σου\
αποκτά κίνηση
με πλαστικότητα
θεληματικά
όπως υποδηλώνει
η γραμμή του κάτω χείλους\
χείλη που έσκυψα'
για να σας φτάσω
ανεβαίνοντας ανάποδα\
στην ορμή του χρόνου
κάθε φορά
ολοένα ανακαλύπτοντας
το σαρκώδες υπόστρωμα
σχεδόν νιώθω\
το σφρίγος τους και
με ένα ρίγος
να διαπερνά από πάνω ως κάτω
βυθίζομαι περισσότερο
σε αυτή την πραγματικότητα
της όρασης\
δεν καίονται μόνο τα μάτια\
οι κόρες διαστέλλονται στα σίγουρα\
όλη η ύπαρξη τεντώνεται
για να φτάσει λες λίγο πιο πέρα
να διαπεράσει το κλικ της στιγμής
και σαν φως που τυφλώνει αλλά και
δίνει μια διαύγεια εκθαμβωτική
στα πράγματα\
να θρυμματίσω το χρόνο
να μπω μέσα στο πλαίσιο\
να τα φιλήσω '
να τα δαγκώσω \
αχόρταγα να ρουφήξω\
κάθε έννοια που περνά
εκείνη τη στιγμή
που δεν ξέρεις ότι υπάρχω
αλλά βλέπεις πως\\
ξέρω πως\
απευθύνεσαι στον δικό μου κόσμο
με βλέπεις από εκείνη τη σχισμή \
του χρόνου
που διαχέεται το φως
βυθίζεσαι ίσια μέσα μου
και με παίρνεις\
με όλη μου τη θέληση\
τεταμένη επάνω σου
λίγο πριν φθάσω
σπάω το όριο
και να \
είμαι μαζί σου
στην άλλη πλευρά!
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου