Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Στην άλλη πλευρά

Περιφερόμενοι αενάως
όμορφοι και ορμητικοί\
υψιπετείς των εραστών ψίθυροι
εστιάζοντας στο βλέμμα
μέχρι που τα μάτια πονούν\
αγγίζοντας 
ανακαλύπτω μέσα μου
ένα καυτό κύμα\
διαπερνάει ακέραιο\
δεν κλείνω ούτε\
ένα βλέφαρο
υπερβατικά η εικόνα σου\
αποκτά κίνηση
με πλαστικότητα
θεληματικά
όπως υποδηλώνει 
η γραμμή του κάτω χείλους\
χείλη που έσκυψα'
για να σας φτάσω
ανεβαίνοντας ανάποδα\
στην ορμή του χρόνου
κάθε φορά
ολοένα ανακαλύπτοντας
το σαρκώδες υπόστρωμα
σχεδόν νιώθω\
το σφρίγος τους και
με ένα ρίγος
να διαπερνά από πάνω ως κάτω
βυθίζομαι περισσότερο
σε αυτή την πραγματικότητα
της όρασης\
δεν καίονται μόνο τα μάτια\
οι κόρες διαστέλλονται στα σίγουρα\
όλη η ύπαρξη τεντώνεται
για να φτάσει λες λίγο πιο πέρα
να διαπεράσει το κλικ της στιγμής
και σαν φως που τυφλώνει αλλά και
δίνει μια διαύγεια εκθαμβωτική 
στα πράγματα\
να θρυμματίσω το χρόνο
να μπω μέσα στο πλαίσιο\
να τα φιλήσω '
να τα δαγκώσω \
αχόρταγα να ρουφήξω\
κάθε έννοια που περνά
εκείνη τη στιγμή 
που δεν ξέρεις ότι υπάρχω
αλλά βλέπεις πως\\
ξέρω πως\
απευθύνεσαι στον δικό μου κόσμο
με βλέπεις από εκείνη τη σχισμή \
του χρόνου 
που διαχέεται το φως
βυθίζεσαι ίσια μέσα μου
και με παίρνεις\
με όλη μου τη θέληση\
τεταμένη επάνω σου
λίγο πριν φθάσω
σπάω το όριο
και να \
είμαι μαζί σου 
στην άλλη πλευρά!







Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Terminal

Εμπρός, όλοι όρθιοι να επευφημήσουμε ζωηρά στην τελική αναμέτρηση δεν υπάρχει νικητής ούτε και γέρας μα ο αγώνας δόθηκε η κούρσα κερδήθηκε τα καλύτερα μείνανε πίσω όπως κάτι σημάδια που βάζεις στη διαδρομή και ξέρεις ότι οδηγούν στα ξέφωτα των αναμνήσεων Εμπρός με μία ιαχή θριάμβου ν' αποθέσουμε  λίγες κόκκινες παπαρούνες τι είναι η εποχή που θριαμβολογεί το εφήμερο  κι ανεπανάληπτο  της άνοιξης που ήρθε δύσκολα κι εύκολα θ' αποδράμει αφήνονας πίσω χιλόμετρα δρόμο πόνο και δάκρυ κι αλλοτινή χαρά δίκαια μοιρασμένα

Χειροκρότημα

δεν πρόσεχε όλο πατούσε σε κάτι κενά κάτι ρωγμές άηχες ένα φάσμα άπλωνε άρρωστο φως έβρεχε σκόνη λέγανε πως θα περάσει υπομονή είναι ζήτημα... εξαρτάται απ' το μέτρο σύγκρισης για άλλους ένα κλείσιμο του ματιού για άλλους μια ζωή θα περάσουν όλα δεν θα σκέφτεσαι πια αν και ίσως κι εφόσον ο μαστρωπός χρόνος ασελγεί στο ανυποψίαστο σώμα παρατάσεις και παραστάσεις ο πιανίστας σκύβει επάνω από το κύμβαλο κι αναμετράται με το φοβερό κενό των παύσεων πριν το τελειωτικό χειροκρότημα

Ηλικιωμένη στη μπαλκονόπορτα

Ηλικιωμένη στη μπαλκονόπορτα δεν ξέρω αν παρατηρεί ίσως να θυμάται ίσως να μη θυμάται πια πιο πάνω ανεβαίνοντας Τοσίτσα μου φάνηκε πως είδα τον σύντροφο Φελέκη κάπως πιο συρρικνωμένο οχι όμως στην αρχαία τρίκυκλη μπεμβέ αλλά σ' ένα παπί τρισάθλιο νομίζω αυτός' θα μας έχει αφήσει χρόνους στην Ερεσσού  αποτυχημένη πρώτη συνέρευση δεκαετίες πίσω μόλις χτες σ΄αυτή τη γειτονιά συσσωρεύονται μνήμες γκράφιτι μαύρα αφίσες και συνθήματα στις εισόδους των καταστημάτων κορίτσια καπνίζουν στριφτά τσιγάρα εμείς χορτάσαμε καπνό και τέλος από αυταπάτες οι δρόμοι άλλαξαν τα σπίτια κρύφτηκαν πίσω από φεγγίτες στη σκεπή οι μέρες κοντύνανε στο ανάστημα του επιτρεπτού απολυτήριες εξετάσεις φροντιστήριο στην Κωλέττη οι δρόμοι σκεπάστηκαν οι διαδρομές έμειναν ίδιες τα βήματα βαρύνανε κι έρχεται λέει νέος χρόνος ούτε να το συζητάς κάποτε έγραφα κάρτες Χριστουγέννων κάποτε ήσαν δυνατότητες που η υλοποίησή των καθυστέρησε τραγικά ως το αναπόφευκτο  abort mission  το προτσές του ιστορικού υλισμού ...