Το βλέμμα

Να πάμε μία βόλτα
ακόμα παραπέρα
λίγο ακόμα
σχεδόν φτάσαμε
άφησέ με
να σε παρατηρώ
με την άκρη του ματιού
κοίταζέ με
ευθεία
στο κέντρο της όρασης
θα δεις
έναν αληθινό άντρα
που ενδύεται
το παιδί
τον νέο
το μεσήλικα
τον άνου ηλικιωμένο
ήρθαμε
σ' αυτή τη ζωή
μόνο και μόνο
για να αναζητήσουμε
αυτά τα λίγα
τα μέγιστα
του νοήματος
ποιος
τρελός ή θεός
 - ίσως ένα και το αυτό -
το βρήκε ποτέ μόνος του;
ποιος περιπλανήθηκε
ως την άκρη της γης
ή μέχρι το κοντινό ακρογιάλι
αντικρίζοντας μόνος
έναν ήλιο που
μόνο με την έκσταση
των σωμάτων
μόνο με τα σήματα
υγρά
ανασαίνοντας γρήγορα
μόνον έτσι
μπορείς να δεις
μέχρι που φτάνει
αυτό το βλέμμα που
με τόσο θέλγος
και τόση γλυκιά αλήθεια
χύνεται επάνω μου
απόγευμα της μέρας που
ήδη κερδίζει λεπτό το λεπτό
πιο πολύ
κι από τα χείλη που άγγιξα
πιο πολύ με γέμισε
ως τα βάθη της ψυχής μου
αυτό
τόσο πλήρες που
σχεδόν με γλυκό πόνο
αναπολώ