Ανείπωτα

Ήλθες\

όπως ακριβώς

όταν σε περίμενα\

περιέχυσες ένα γύρο

τα ιάσματα στο σώμα μου\

πήρες από πάνω μου\

όλη την κακουχία

της ανυποψίαστης καθημερινής

απουσίας

διέρρηξες όλα μου

τα κρυφά διπλωμένα επιθυμητικά

επιφωνήματα

και είπα με αλαλαγμό

θεέ μου

και ξανά

θεέ μου

εκλιπαρώντας να\

μην οριστικοποιηθεί ποτέ

αυτή η μέθεξη

ιερό απόγευμα

και οι λύχνοι ίσα που 

αχνοφέγγιζαν μέσα

διακαής 

συνειδητός έμπυρος\

ακόλουθός σου

ήλθες

ως ήθελες

λέγοντας και διατυπώνοντας

δυνατά 

τον ίμερο που 

εκβάλλει 

από τα σωθικά σου

καίονται τα δάχτυλά μου

ολόκληρος διέρχομαι\

από την κάμινο

εκλύοντας ένα περίβλεπτο

θέλω

τυφλός κι ευγενής

διαυγάζομαι στον κόλπο

ηττώμαι και βγαίνω συνάμα

νικητής τροπαιοφόρος

πώς να μιλήσω αλλιώτικα\

γι' αυτό

κάθε φορά σημαίνεται\

εκ νέου

κι εμείς βγαίνουμε 

απ' αυτή την πάλη

λαμπρύνοντας 

το μέσα και το έξω

στον κόσμο αλάθητοι\

θεοί θνητοί

ημερωμένοι πια

και με των εραστών

το πιο βαθύ

το βλέμμα\\\στην πιο 

ανείπωτη\

οριστική αλήθεια