Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Εσύ

Μερικές φορές
ξέρω
το θα είμαι εδώ
δεν είναι αρκετό
μερικές φορές
τίποτα
δεν φαίνεται αρκετό
άσε με λοιπόν
να είμαι εδώ
όπως μπορώ
να το αντέχεις
αυτό που έχεις
κι αυτό που δεν έχεις
κι αν δεν ξέρω
να χορεύω
θα σηκωθώ
όμως
θα σε πιάσω
από το χέρι
και θα μάθω
τα βήματα
ναι, μακάρι
να ήμουν εγώ
αυτός που
θα μπορούσε
να ξαναγράψει
τη μοίρα αλλιώς
να μουν αυτός
που θα δείξει
το δρόμο
και να μη χρειάζεται
άλλο
παρά να βαδίσει
σ' αυτόν
με τις μικρές μου δυνάμεις
με τις μεγάλες μου αδυναμίες
δεν ζητώ
τίποτε άλλο
παρά να έχω
το δικαίωμα
να είμαι η ζωή σου
το δικαίωμα
να σ' αγαπώ
να με συνέχεις
με το λίγο μου
με το πολύ
που λέγεται
σώμα, ψυχή
η ανάγκη να σε δω
για λίγο
για τώρα
γι' απόψε
δεν είναι αρκετό
το ξέρω
αλλά ποιο
πες μου αλήθεια
ποιο είναι το
πιο αρκετό
απ' το να βλέπεις
για μια στιγμή
μια ιερή στιγμή
αυτό που είσαι
να χωρά
μέσα στα μάτια μου
που σε κοιτάζουν
εταστικά
λατρεύοντας αυτό που είναι
που ξεπερνά
αυτό που μπορεί
που υπερβαίνει
το χρόνο
τα μικρά
και μεγάλα εμπόδια
α, η ευτυχία
μια αόριστη
υπόσχεση
μα η υπόσχεση
είναι εδώ
τώρα,
μπροστά στα μάτια σου
συμβαίνει κάθε φορά
μα πώς είναι αυτό δυνατό
δεν ξέρω
μόνο όταν σε κοιτώ
και βλέπω εμένα
μέσα σε σένα
έχω μια τέτοια βεβαιότητα
για τον κόσμο
για τις μέρες
που φεύγουν
και τις μέρες
που θα έρθουν
τόσο εύκολο
μου είναι
να σ' αγαπώ
τόσο φυσικό
τόσο δικό μου
και δικό σου
που, απλά
άφησέ το
να συμβαίνει
γιατί,
αγάπη μου
συμβαίνει
πέρα και έξω
από τα λόγια
συμβαίνει
με το σώμα
με το αίμα
με τον κάθε χτύπο
που μοιραζόμαστε
άφησέ με
να είμαι
το δικό σου
αυτό που είναι
απόλυτα
ολοκληρωτικά
αμετάκλητα
βασανιστικά
κι απόλυτα
αληθινά
φοβάμαι, μωρό μου
μερικές φορές
το απόλυτο
δεν είναι αρκετό
μερικές φορές
δεν χωρά στα μέτρα μας
ή εμείς δεν χωράμε σ' αυτό
σήμερα σκέφτηκα
κάποιες στιγμές
που έχουμε περάσει
γιατί όλα ζουν
έχουν τη δική τους ζωή
δεν έχει σημασία
δεν είναι η διάρκεια
δεν είναι ο χρόνος
που μας ταλαιπωρεί
υπάρχουμε πέρα
και έξω απ' αυτόν
έτσι κι αλλιώς
δεν κάνω αναδρομές
βλέπω μόνο
την επόμενη μέρα
και αυτή είναι
άλλη μία μέρα
που θα ζητώ
επίμονα
θεληματικά
πεισματάρικα
σαν παιδί
με κάθε τρόπο
με κάθε αφορμή
με κάθε σκέψη
και πράξη
ό,τι είναι δικό σου
να γίνεται και δικό μου
και ό,τι δικό μου
να είναι
μόνο και μόνο
γιατί
είσαι εσύ
τίποτε άλλο
κανένας άλλος
τίποτε απολύτως
που να μην φωνάζει
μέσα απ' το πιο
ταπεινό κύτταρο
της μικρής ύπαρξής μου:
δεν είμαι εγώ,
αυτός που βλέπεις
αλλά
εσύ, εσύ
και πάλι εσύ

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Terminal

Εμπρός, όλοι όρθιοι να επευφημήσουμε ζωηρά στην τελική αναμέτρηση δεν υπάρχει νικητής ούτε και γέρας μα ο αγώνας δόθηκε η κούρσα κερδήθηκε τα καλύτερα μείνανε πίσω όπως κάτι σημάδια που βάζεις στη διαδρομή και ξέρεις ότι οδηγούν στα ξέφωτα των αναμνήσεων Εμπρός με μία ιαχή θριάμβου ν' αποθέσουμε  λίγες κόκκινες παπαρούνες τι είναι η εποχή που θριαμβολογεί το εφήμερο  κι ανεπανάληπτο  της άνοιξης που ήρθε δύσκολα κι εύκολα θ' αποδράμει αφήνονας πίσω χιλόμετρα δρόμο πόνο και δάκρυ κι αλλοτινή χαρά δίκαια μοιρασμένα

Χειροκρότημα

δεν πρόσεχε όλο πατούσε σε κάτι κενά κάτι ρωγμές άηχες ένα φάσμα άπλωνε άρρωστο φως έβρεχε σκόνη λέγανε πως θα περάσει υπομονή είναι ζήτημα... εξαρτάται απ' το μέτρο σύγκρισης για άλλους ένα κλείσιμο του ματιού για άλλους μια ζωή θα περάσουν όλα δεν θα σκέφτεσαι πια αν και ίσως κι εφόσον ο μαστρωπός χρόνος ασελγεί στο ανυποψίαστο σώμα παρατάσεις και παραστάσεις ο πιανίστας σκύβει επάνω από το κύμβαλο κι αναμετράται με το φοβερό κενό των παύσεων πριν το τελειωτικό χειροκρότημα

Ηλικιωμένη στη μπαλκονόπορτα

Ηλικιωμένη στη μπαλκονόπορτα δεν ξέρω αν παρατηρεί ίσως να θυμάται ίσως να μη θυμάται πια πιο πάνω ανεβαίνοντας Τοσίτσα μου φάνηκε πως είδα τον σύντροφο Φελέκη κάπως πιο συρρικνωμένο οχι όμως στην αρχαία τρίκυκλη μπεμβέ αλλά σ' ένα παπί τρισάθλιο νομίζω αυτός' θα μας έχει αφήσει χρόνους στην Ερεσσού  αποτυχημένη πρώτη συνέρευση δεκαετίες πίσω μόλις χτες σ΄αυτή τη γειτονιά συσσωρεύονται μνήμες γκράφιτι μαύρα αφίσες και συνθήματα στις εισόδους των καταστημάτων κορίτσια καπνίζουν στριφτά τσιγάρα εμείς χορτάσαμε καπνό και τέλος από αυταπάτες οι δρόμοι άλλαξαν τα σπίτια κρύφτηκαν πίσω από φεγγίτες στη σκεπή οι μέρες κοντύνανε στο ανάστημα του επιτρεπτού απολυτήριες εξετάσεις φροντιστήριο στην Κωλέττη οι δρόμοι σκεπάστηκαν οι διαδρομές έμειναν ίδιες τα βήματα βαρύνανε κι έρχεται λέει νέος χρόνος ούτε να το συζητάς κάποτε έγραφα κάρτες Χριστουγέννων κάποτε ήσαν δυνατότητες που η υλοποίησή των καθυστέρησε τραγικά ως το αναπόφευκτο  abort mission  το προτσές του ιστορικού υλισμού ...