Μεταμεσονύχτιο λαϊκό

Δεν έχω που να πάω
κι απόψε ξενυχτάω
το σπίτι δε μου κάνει
κι ένας θυμός με πιάνει
πάλι δεν θα 'ρθεις
σαν τη στάχτη μου σκορπάω

Και στο μικρό μπαλκόνι
κοίτα μείναμε μόνοι
τα φώτα χαμηλώσαν
και όσοι είχαν δώσαν
τ' άδειο τραπέζι
τη ματιά μου την πληγώνει

Παλεύω στο κρεβάτι
πάλι μου λείπει κάτι
μου φέρνεις και μ' αφήνεις
απ' την ψυχή σου δίνεις
στα σκοτεινά μετράω
στα χείλη σου το χάρτη

Μες τη ζωή μου μείνε
και πάθος μου και είναι
απ' το δικό σου στόμα
ανάσα μου και σώμα
αρχή και τέλος
και φωτιά που καίει γίνε