Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

True

Ανακαλύπτοντας
κάθε φορά
κάτι περισσότερο
ψάχνοντας
στοχάζομαι διαρκώς
επάνω στα νοήματα
αγνοώ
λέξεις ορισμούς 
ξέρω καλύτερα
μαθαίνω μάλλον
τους νέους φθόγγους του έρωτα
ν' απαλλαγώ επί τέλους
απ' όλα τα περιττά
έργο ζωής
πηγαίνοντας σε βάθος
κι όχι πλαταίνοντας
ο ορίζοντας περιορισμένος
πόσο μέσα πρέπει να σκάψει κανείς
έζησα τα δύο τρίτα
όλο και περισσότερο
μαθαίνω
αν μου δείξεις
αν μου κρύψεις
θ' ανακαλύπτω
κατεβαίνοντας πιο κάτω
ένας νέος ερευνητής
πώς να μιλήσω για τη ζωή
αν δε ζω
πώς να ζω
αν δεν σ' έχω
αδιάλειπτα κι αμείωτα
ένας γρίφος
που θέλω να τον φτάσω
ως το τέλος
κι ας ξέρω πως
δεν θα τα μάθω όλα ποτέ
μη μου φανερώνεις
άφησέ με να χαράζω
νέους χάρτες
ν' αναζητώ καινούρια ίχνη
κρυμμένα στο κορμί σου
νοητή και ζέουσα
αεικίνητη έμπυρη
περνάς μπροστά μου
τη μια στιγμή φασματικά
την άλλη με τελειώνεις
διπλώνοντας γύρω μου
κλειδώνοντας
σε παίρνω και με παίρνεις
διαχέομαι κι απορροφώμαι
γυναίκα
το θαύμα σου εξαίσιο μυστήριο
χρίσε με ξανά και ξανά
μύστης μου και θεραπαινίδα
κοινός παρονομαστής
και μονάδα
δεν ξέρω πια
πώς αλλιώς να ζω
παρά μέσα σ΄αυτό
που με κατέχει ολάκερο
γείρε εδώ δα
θα κλείσω τα μάτια
και πριν προφτάσω να δω
όλο το φως της ύπαρξης
μέσα από σένα
θα έχω ξανά υπάρξει
όπως ποτέ ξανά

And more legendary 80's...


Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Terminal

Εμπρός, όλοι όρθιοι να επευφημήσουμε ζωηρά στην τελική αναμέτρηση δεν υπάρχει νικητής ούτε και γέρας μα ο αγώνας δόθηκε η κούρσα κερδήθηκε τα καλύτερα μείνανε πίσω όπως κάτι σημάδια που βάζεις στη διαδρομή και ξέρεις ότι οδηγούν στα ξέφωτα των αναμνήσεων Εμπρός με μία ιαχή θριάμβου ν' αποθέσουμε  λίγες κόκκινες παπαρούνες τι είναι η εποχή που θριαμβολογεί το εφήμερο  κι ανεπανάληπτο  της άνοιξης που ήρθε δύσκολα κι εύκολα θ' αποδράμει αφήνονας πίσω χιλόμετρα δρόμο πόνο και δάκρυ κι αλλοτινή χαρά δίκαια μοιρασμένα

Χειροκρότημα

δεν πρόσεχε όλο πατούσε σε κάτι κενά κάτι ρωγμές άηχες ένα φάσμα άπλωνε άρρωστο φως έβρεχε σκόνη λέγανε πως θα περάσει υπομονή είναι ζήτημα... εξαρτάται απ' το μέτρο σύγκρισης για άλλους ένα κλείσιμο του ματιού για άλλους μια ζωή θα περάσουν όλα δεν θα σκέφτεσαι πια αν και ίσως κι εφόσον ο μαστρωπός χρόνος ασελγεί στο ανυποψίαστο σώμα παρατάσεις και παραστάσεις ο πιανίστας σκύβει επάνω από το κύμβαλο κι αναμετράται με το φοβερό κενό των παύσεων πριν το τελειωτικό χειροκρότημα

Ηλικιωμένη στη μπαλκονόπορτα

Ηλικιωμένη στη μπαλκονόπορτα δεν ξέρω αν παρατηρεί ίσως να θυμάται ίσως να μη θυμάται πια πιο πάνω ανεβαίνοντας Τοσίτσα μου φάνηκε πως είδα τον σύντροφο Φελέκη κάπως πιο συρρικνωμένο οχι όμως στην αρχαία τρίκυκλη μπεμβέ αλλά σ' ένα παπί τρισάθλιο νομίζω αυτός' θα μας έχει αφήσει χρόνους στην Ερεσσού  αποτυχημένη πρώτη συνέρευση δεκαετίες πίσω μόλις χτες σ΄αυτή τη γειτονιά συσσωρεύονται μνήμες γκράφιτι μαύρα αφίσες και συνθήματα στις εισόδους των καταστημάτων κορίτσια καπνίζουν στριφτά τσιγάρα εμείς χορτάσαμε καπνό και τέλος από αυταπάτες οι δρόμοι άλλαξαν τα σπίτια κρύφτηκαν πίσω από φεγγίτες στη σκεπή οι μέρες κοντύνανε στο ανάστημα του επιτρεπτού απολυτήριες εξετάσεις φροντιστήριο στην Κωλέττη οι δρόμοι σκεπάστηκαν οι διαδρομές έμειναν ίδιες τα βήματα βαρύνανε κι έρχεται λέει νέος χρόνος ούτε να το συζητάς κάποτε έγραφα κάρτες Χριστουγέννων κάποτε ήσαν δυνατότητες που η υλοποίησή των καθυστέρησε τραγικά ως το αναπόφευκτο  abort mission  το προτσές του ιστορικού υλισμού ...