Απόλυτα

Επιστρέφουμε πάντοτε
σ' ένα άδειο δωμάτιο
με τη νοσταλγία
και την αναμονή
του ταξιδιώτη
στην αποβάθρα
το πρωί
βρήκα
τα νυχτερινά σου ντύματα
κάτω από
τα σεντόνια
είναι μία άκρως σωματική
διαίσθηση
μια σημείωση που
αφήνεις νωπή
ακέραια ανάμνηση
ούτε έτσι ακριβώς
θυμόμαστε καλά
χωρίς να χρειάζεται
να περιγράφουμε
όλες οι λεπτομέρειες
έχουν εγγραφεί καταλεπτώς
αδράχνοντας το κάγκελο
με τη λαβή
του έρωτά σου
πλήρης ζω
αυτών των ημερών
το σώμα εντυπώνει
και αναζητεί στα
γνώριμα σήματα
ξέρει πολύ καλά πως
είναι μια συνέχεια που
διακόπτεται σποραδικά από
μια μέρα, δυο τρεις
τι σημασία έχει πια
θα σου πω
καμία απολύτως
έχω απολυτρωθεί πια
μόνιμα
καταλαβαίνεις
δεν χρειάζεται να πάω μακριά
γι' αυτό και
οι ενθυμήσεις των εραστών
έχουν κάτι από μέλι
και λεμόνι
γλυκύς και οξύς
ο υποδόριος πόθος
για λίγο μόνο
κοιμάται
ενδυναμώνεται
και σκορπίζεται έτη φωτός
μπροστά από μένα
και από σένα
κοιτάζεις το σώμα σου μετά και
παρατηρείς
λεπτές ή και αδρές αποχρώσεις
του είναι
ενυπάρχεις σε
κάθε ανάσα που
μένεις για πάντα
και το γνωρίζεις
αυτό το δωμάτιο
γνωρίζει
όλα είναι σε διαρκή
αναμονή και
διαρκή πλήρωση
πόσο πολύ σήμερα
πόσο αντανακλούσε
σε κάθε λεπτομέρεια
και εξωτερικά
δεν μπορώ να εξηγήσω αλλά
και δεν χρειάζεται
όταν
βλέπω χρώμα και
είναι χρώμα
όταν το σύννεφο το ίδιο το
νιώθω στο μάγουλό μου
υγρό και πυκνό όταν
περπατώ και βλέπω
μέσα από τα κλειστά
παράθυρα όταν
μπορώ και κάθε βήμα
είναι ένα σίγουρο πέρασμα
πιο κοντά σε σένα
τότε ναι
ξέρω πως
όλα έχουν ένα σκοπό
ένα λόγο
ζεστή σάρκα
κύματα φωτιάς εντός
στα τοιχώματα
έμεινα πια εκεί
που με καλείς
γλυκά
κι απόλυτα