Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Το καλοκαίρι

Το καλοκαίρι
το βλέπουμε να περνά
γρήγορα κι εκκωφαντικά
τα περικάρπια σταλάγματα
κνήμες και αστραγάλους'
τανύζοντας
μνήμες σάρκινες
ηδονές ανεπιτήδευτες
στο νερό
στόμα με στόμα
αναδεύοντας
με τα μέλη
τ' απογευματινά
προς το τέλος τους
ναρκισσεύματα του ήλιου
με την αφή
παραδομένοι στα εχέγγυα
του σώματος
παρατηρώντας το περίγραμμα
των γοφών
το γρήγορο λίκνισμα
πριν το βύθισμα
ακολουθώντας
τις φυσαλίδες και τη λεπτή γραμμή
στο πλάι των γλουτών
ήθελα
αυτή τη γραμμή
να κατεβάζω χαμηλά
αχόρταγα να διερευνώ
χωρίς αιδώ
στο δροσερό αιδοίο
με τα χείλη
αγκαλιάζοντας με ζέση
το γυμνό ενθουσιασμό
της συνουσίας προανάκρουσμα
υγρό κέλευσμα
στην ίδια πορεία
διασώστης και χαμένος
καταδύσεις με μάτια κλειστά
φιλιά στο βυθό
στα βράχια αντικριστά
μας βλέπουν
ας μας δούνε
ας μη βγούμε ποτέ
απ αυτό το σύμπλεγμα
ας κολλήσω επάνω σου
σαν πεταλίδα φλύαρη
το καλοκαίρι
δεν είναι αναπόληση
ράθυμη πλεύση
είναι βαθιά
τρικυμία που μαίνεται
πάμε να φύγουμε
κι εγώ μακριά σου
όλους τους χειμώνες
θα εξοβελίζω
καίοντας

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Terminal

Εμπρός, όλοι όρθιοι να επευφημήσουμε ζωηρά στην τελική αναμέτρηση δεν υπάρχει νικητής ούτε και γέρας μα ο αγώνας δόθηκε η κούρσα κερδήθηκε τα καλύτερα μείνανε πίσω όπως κάτι σημάδια που βάζεις στη διαδρομή και ξέρεις ότι οδηγούν στα ξέφωτα των αναμνήσεων Εμπρός με μία ιαχή θριάμβου ν' αποθέσουμε  λίγες κόκκινες παπαρούνες τι είναι η εποχή που θριαμβολογεί το εφήμερο  κι ανεπανάληπτο  της άνοιξης που ήρθε δύσκολα κι εύκολα θ' αποδράμει αφήνονας πίσω χιλόμετρα δρόμο πόνο και δάκρυ κι αλλοτινή χαρά δίκαια μοιρασμένα

Χειροκρότημα

δεν πρόσεχε όλο πατούσε σε κάτι κενά κάτι ρωγμές άηχες ένα φάσμα άπλωνε άρρωστο φως έβρεχε σκόνη λέγανε πως θα περάσει υπομονή είναι ζήτημα... εξαρτάται απ' το μέτρο σύγκρισης για άλλους ένα κλείσιμο του ματιού για άλλους μια ζωή θα περάσουν όλα δεν θα σκέφτεσαι πια αν και ίσως κι εφόσον ο μαστρωπός χρόνος ασελγεί στο ανυποψίαστο σώμα παρατάσεις και παραστάσεις ο πιανίστας σκύβει επάνω από το κύμβαλο κι αναμετράται με το φοβερό κενό των παύσεων πριν το τελειωτικό χειροκρότημα

Ηλικιωμένη στη μπαλκονόπορτα

Ηλικιωμένη στη μπαλκονόπορτα δεν ξέρω αν παρατηρεί ίσως να θυμάται ίσως να μη θυμάται πια πιο πάνω ανεβαίνοντας Τοσίτσα μου φάνηκε πως είδα τον σύντροφο Φελέκη κάπως πιο συρρικνωμένο οχι όμως στην αρχαία τρίκυκλη μπεμβέ αλλά σ' ένα παπί τρισάθλιο νομίζω αυτός' θα μας έχει αφήσει χρόνους στην Ερεσσού  αποτυχημένη πρώτη συνέρευση δεκαετίες πίσω μόλις χτες σ΄αυτή τη γειτονιά συσσωρεύονται μνήμες γκράφιτι μαύρα αφίσες και συνθήματα στις εισόδους των καταστημάτων κορίτσια καπνίζουν στριφτά τσιγάρα εμείς χορτάσαμε καπνό και τέλος από αυταπάτες οι δρόμοι άλλαξαν τα σπίτια κρύφτηκαν πίσω από φεγγίτες στη σκεπή οι μέρες κοντύνανε στο ανάστημα του επιτρεπτού απολυτήριες εξετάσεις φροντιστήριο στην Κωλέττη οι δρόμοι σκεπάστηκαν οι διαδρομές έμειναν ίδιες τα βήματα βαρύνανε κι έρχεται λέει νέος χρόνος ούτε να το συζητάς κάποτε έγραφα κάρτες Χριστουγέννων κάποτε ήσαν δυνατότητες που η υλοποίησή των καθυστέρησε τραγικά ως το αναπόφευκτο  abort mission  το προτσές του ιστορικού υλισμού ...