Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Βόρεια

Ο καιρός
δεν πρέπει
να περνά
ούτε και 
να στέκει
ακίνητος
εμείς 
δεν έχουμε
την πολυτέλεια
που λένε
Πολυτέλεια...
να σε δω
έστω
αυτό
τις νέες
βόρειες
αποχρώσεις σου
νομίζω πως
η ανάγκη σου
να αλλάζεις
να ελίσσεσαι
μέσα
από 
την ανανέωση
είναι 
ένας τρόπος
που δηλώνεις
το παρόν
ανανεώνοντας
το πρόσωπο
για να κοιτάζεις
κατοπτρικά
με τα μάτια
του θαυμασμού
που ανακαλύπτουν
την ουσία
μέσα από 
την κάθε 
αναπάντεχη αλλαγή σου
οι βόρειες
αποχρώσεις σου
η απαλή
και τραχιά αίσθηση
του αυχένα
είναι αυτό
που δηλώνεις
σήμερα
τώρα
εδώ
θα υπάρχω
θα σας ξαφνιάζω
θα περνώ
από μέσα σας
και θα σημαδεύω
την κάθε στιγμή
σαν γυναίκα
με σθένος
βόρεια
το πρόσωπό μου
λεπίδα
χιόνι που καίει
τα χείλη μου
θα σε παραλύουν
και θα περνάς
με το χέρι σου
πάνω
απ' τη λεπτή  επιφάνεια
ενώ εγώ
θα σου γυρνώ
το πρόσωπο
όταν θα σκύβω εντός σου
για να σου προσφέρω
το απόλυτο
χάδι
που μπορείς να έχεις
πες μου
πόσο πιο
έντονο κάλεσμα
μπορείς να νιώσεις
παρά αυτό
το δικό μου
με λεπίδα κοφτερή
και κρανίο
να καυλώνεις
στην αφή



Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Terminal

Εμπρός, όλοι όρθιοι να επευφημήσουμε ζωηρά στην τελική αναμέτρηση δεν υπάρχει νικητής ούτε και γέρας μα ο αγώνας δόθηκε η κούρσα κερδήθηκε τα καλύτερα μείνανε πίσω όπως κάτι σημάδια που βάζεις στη διαδρομή και ξέρεις ότι οδηγούν στα ξέφωτα των αναμνήσεων Εμπρός με μία ιαχή θριάμβου ν' αποθέσουμε  λίγες κόκκινες παπαρούνες τι είναι η εποχή που θριαμβολογεί το εφήμερο  κι ανεπανάληπτο  της άνοιξης που ήρθε δύσκολα κι εύκολα θ' αποδράμει αφήνονας πίσω χιλόμετρα δρόμο πόνο και δάκρυ κι αλλοτινή χαρά δίκαια μοιρασμένα

Χειροκρότημα

δεν πρόσεχε όλο πατούσε σε κάτι κενά κάτι ρωγμές άηχες ένα φάσμα άπλωνε άρρωστο φως έβρεχε σκόνη λέγανε πως θα περάσει υπομονή είναι ζήτημα... εξαρτάται απ' το μέτρο σύγκρισης για άλλους ένα κλείσιμο του ματιού για άλλους μια ζωή θα περάσουν όλα δεν θα σκέφτεσαι πια αν και ίσως κι εφόσον ο μαστρωπός χρόνος ασελγεί στο ανυποψίαστο σώμα παρατάσεις και παραστάσεις ο πιανίστας σκύβει επάνω από το κύμβαλο κι αναμετράται με το φοβερό κενό των παύσεων πριν το τελειωτικό χειροκρότημα

Ηλικιωμένη στη μπαλκονόπορτα

Ηλικιωμένη στη μπαλκονόπορτα δεν ξέρω αν παρατηρεί ίσως να θυμάται ίσως να μη θυμάται πια πιο πάνω ανεβαίνοντας Τοσίτσα μου φάνηκε πως είδα τον σύντροφο Φελέκη κάπως πιο συρρικνωμένο οχι όμως στην αρχαία τρίκυκλη μπεμβέ αλλά σ' ένα παπί τρισάθλιο νομίζω αυτός' θα μας έχει αφήσει χρόνους στην Ερεσσού  αποτυχημένη πρώτη συνέρευση δεκαετίες πίσω μόλις χτες σ΄αυτή τη γειτονιά συσσωρεύονται μνήμες γκράφιτι μαύρα αφίσες και συνθήματα στις εισόδους των καταστημάτων κορίτσια καπνίζουν στριφτά τσιγάρα εμείς χορτάσαμε καπνό και τέλος από αυταπάτες οι δρόμοι άλλαξαν τα σπίτια κρύφτηκαν πίσω από φεγγίτες στη σκεπή οι μέρες κοντύνανε στο ανάστημα του επιτρεπτού απολυτήριες εξετάσεις φροντιστήριο στην Κωλέττη οι δρόμοι σκεπάστηκαν οι διαδρομές έμειναν ίδιες τα βήματα βαρύνανε κι έρχεται λέει νέος χρόνος ούτε να το συζητάς κάποτε έγραφα κάρτες Χριστουγέννων κάποτε ήσαν δυνατότητες που η υλοποίησή των καθυστέρησε τραγικά ως το αναπόφευκτο  abort mission  το προτσές του ιστορικού υλισμού ...